Afanasij Fet

Afanasij Fet
ros. Афанасий Афанасьевич Шеншин
	; Portret Feta autorstwa Ilji Riepina, 1882
Imię i nazwisko	Afanasij Afanasjewicz Szenszyn
Data i miejsce urodzenia	5 grudnia 1820 ; Nowosiołki, gubernia orłowska
Data i miejsce śmierci	3 grudnia 1892 ; Moskwa
Narodowość	rosyjska
Język	rosyjski
Alma Mater	Uniwersytet Moskiewski
Dziedzina sztuki	liryka, proza
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Teksty w Wikiźródłach
	Cytaty w Wikicytatach

Afanasij Afanasjewicz Fet (ros. Афанасий Афанасьевич Фет, właściwie Afanasij Afanasjewicz Szenszyn (ros. Афанасий Афанасьевич Шеншин); ur. 23 listopada^?/5 grudnia 1820 we wsi Nowosiołki, Imperium Rosyjskie – zm. 21 listopada^?/3 grudnia 1892 w Moskwie, Imperium Rosyjskie) – rosyjski poeta. Jeden z prekursorów poezji symbolistycznej. Pozostając w opozycji estetycznej do nurtu tzw. poezji obywatelskiej unikał w liryce motywów społeczno-politycznych, tematem wierszy czyniąc przyrodę, stany uczuciowe (zwłaszcza przeżycia miłosne w szerokiej gamie różnorodnych wrażeń i doznań)^[1].

Uważany za epigona romantyzmu, a jednocześnie jednego z pierwszych parnasistów rosyjskich. Był twórcą subtelnej liryki, krótkich, nastrojowych miniatur, pełnych ekspresji poetyckiej i przelotnych doznań.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był nieślubnym synem orłowskiego ziemianina, Afanasija Nieofitowicza Szenszyna (ros. Афанасий Неофитович Шеншин) i Niemki, Charlotty Foeth (po ucieczce do Rosji i przyjęciu prawosławia przyjęła imię Jelizawieta Pietrowna Fiot (ros. Елизавета Петровна Фёт); nazwisko panieńskie Becker). Do czternastego roku życia używał rosyjskiego nazwiska Szenszyn i nim podpisywał swoje utwory. W wieku 14 lat utracił prawo do używania tego nazwiska i rosyjskie poddaństwo, i od tej pory stał się poddanym Hesji-Darmstadt Afanasijem Foethem (Fiotem). Prawo do noszenia nazwiska ojca zyskał dopiero po 53 roku życia, lecz w literaturze jest znany pod nazwiskiem Fet.

Fet znany jest również jako tłumacz poezji i dzieł filozoficznych z języka niemieckiego i łaciny – przetłumaczył m.in. obie części Fausta Johanna Wolfganga Goethego, Owidiusza, Wergiliusza, traktaty Kanta, Schopenhauera.

Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]

Zbiory wierszy[edytuj | edytuj kod]

1840 – Liriczeskij pantieon (ros. Лирический пантеон)
1883-1901 – Wieczernije ogni (ros. Вечерние огни)

Poematy[edytuj | edytuj kod]

1842 – Talisman (ros. Талисман)
1847 – Sakontała (ros. Саконтала)
1856 – Son poruczika Łosiewa (ros. Сон поручика Лосева)
1856 – Dwie lipki (ros. Две липки)
1858 – Sabina (ros. Сабина)
1869 – Lizias i Bakchida idiłlija (ros. Лизиас и Вакхида идиллия)
1884 – Studient (ros. Студент)

Ballady[edytuj | edytuj kod]

1842 – Tajna (ros. Тайна)
1843 – Legienda (ros. Легенда)
1846 – „Pri swietie łampady nad czornym suknom...” (ros. «При свете лампады над чёрным сукном…»)
1847:
- Sołowiej i roza (ros. Соловей и роза)
- „Pod pałatkoju puncowoj...” (ros. «Под палаткою пунцовой…»)
- Lichoradka (ros. Лихорадка)
- Zmiej (ros. Змей)
- Mietiel (ros. Метель)
- Kurgan (ros. Курган)
1872 – Krioz (ros. Крёз)
1883 – „Ty tak lubisz gulat'...” (ros. «Ты так любишь гулять…»)
1891 – Miesiac i roza (ros. Месяц и роза)