Adam Zajączkowski

Adam Zajączkowski
„Zet”
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1877
Lwów

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 1942
Lublin

Przebieg służby
Lata służby

do 1922

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Polska Organizacja Wojskowa

Jednostki

Dywizjon Żandarmerii Wojskowej Nr 9

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości z Mieczami

Adam Zajączkowski ps. „Zet” (ur. 1 sierpnia 1877 we Lwowie, zm. 28 stycznia 1942 w Lublinie) – polski malarz, scenograf, redaktor, publicysta[1], major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Adam Zajączkowski urodził się 1 sierpnia 1877 roku we Lwowie, w rodzinie mieszczańskiej o dużych tradycjach patriotycznych[2]. Był absolwentem malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie[3].

3 stycznia 1919 roku jako oficer Polskiej Organizacji Wojskowej został przyjęty z dniem 2 grudnia 1918 roku do Wojska Polskiego i mianowany podporucznikiem w żandarmerii[4].

1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w dywizjonie żandarmerii wojskowej nr 9[5]. W 1922 roku był porucznikiem rezerwowym 9 dywizjonu żandarmerii[6]. Na początku 1922 roku został zdemobilizowany[7]. W latach 1923–1924 był oficerem rezerwowym 36 pułku piechoty Legii Akademickiej w Warszawie. Został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1699. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych piechoty[8][9]. W 1934 roku, jako kapitan pospolitego ruszenia piechoty pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lublin Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr II. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[10].

Z Krakowa przeniósł się do Lublina wraz z Ludwiką Mehofferową (1883–1930), bratową Józefa Mehoffera. Tam w 1927 roku pomógł jej zorganizować Wolną Szkołę Malarstwa i Rysunku. Po śmierci Ludwiki pomagał Janinie Miłosiowej (1896–1983) w kierowaniu szkołą[3]. W 1935 roku został desygnowany przez Związek Artystów Plastyków „Krąg” do Rady Artystycznej miasta Lublina. Był założycielem, wydawcą i redaktorem czasopisma „Nowa Ziemia Lubelska”, a także prezesem Syndykatu Dziennikarzy Lubelskich oraz członkiem Związku Legionistów Polskich[11][12].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku nie został zmobilizowany, lecz wyruszył z Lublina w kierunku Warszawy z zamiarem uzyskania przydziału służbowego. 17 września znajdował się w transporcie zmierzającym do Kowla. W czasie okupacji niemieckiej działał w konspiracji[13]. Zmarł 28 stycznia 1942 roku w Lublinie po ciężkiej grypie[14][15]. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Lipowej[16].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Danczowska 2011 ↓, s. 11.
  2. ↑ Gzella 1977 ↓, s. 87.
  3. ↑ a b Marut-Kargul 2010 ↓, s. 10.
  4. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 18 stycznia 1919 roku, poz. 120.
  5. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 405, 961.
  6. ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 331.
  7. ↑ Druga lista 1922 ↓, s. 44.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 231, 485.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 215, 425.
  10. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 254, 867.
  11. ↑ Gzella 1993 ↓, s. 305.
  12. ↑ Danczowska 2011 ↓, s. 11, 14, 17, 32.
  13. ↑ Gzella 1977 ↓, s. 87-88. Autor w opublikowanym w 1993 roku biogramie Adama Zajączkowskiego nie wspomina już o jego działalności konspiracyjnej.
  14. ↑ Gzella 1993 ↓, s. 306.
  15. ↑ Gzella 1977 ↓, s. 88.
  16. ↑ Kucharska i in. 2014 ↓.
  17. ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adam_Zajączkowski&oldid=72065921”