Adam Riedl
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1944? |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1939–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich, 1 Brygada Strzelców (PSZ), Okręg Kielce AK |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  | |
Adam Paweł Riedl vel Adam Krawicz vel Jerzy Matliński pseud.: „Rodak”, „Krata” (ur. 13 grudnia 1916 we Lwowie, zm. prawd. w 1944 w obozie koncentracyjnym Groß-Rosen) – podporucznik piechoty Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, cichociemny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Romana i Olgi z domu Hawryszkiewicz. W 1937, po ukończeniu średniej szkoły i zdaniu matury we Lwowie, zgłosił się do odbycia jednorocznej służby wojskowej. Ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 11 DP przy 48 pułku piechoty w Stanisławowie. W 1938 rozpoczął studia na Akademii Handlu Zagranicznego we Lwowie.
We wrześniu 1939 roku nie został zmobilizowany. 5 listopada przekroczył granicę polsko-rumuńską i 22 listopada dotarł do Francji, gdzie został skierowany do 3 kompanii 2 batalionu Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Walczył o Narwik, za co dostał Krzyż Walecznych. W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do 1 kompanii przeciwpancernej 1 batalionu strzelców podhalańskich 1 Brygady Strzelców.
Zgłosił się do służby w kraju. Po przeszkoleniu w zakresie dywersji został zaprzysiężony 31 stycznia 1943 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzutu dokonano w nocy z 13 na 14 marca 1943 roku w ramach akcji „Door” (zrzut na placówkę odbiorczą „Kra” położoną 9 km na północny zachód od Zwolenia). W kwietniu dostał przydział do Okręgu Kielce AK na stanowisko adiutanta komendanta[1] albo szefa sztabu[2] Okręgu. Został aresztowany w siedzibie komendy Okręgu w styczniu 1944 roku[1] albo w Skarżysku 7–8 marca 1944 roku[2].
W kwietniu 1944 roku został wywieziony do obozu koncentracyjnego Groß-Rosen, w którym prawdopodobnie zginął.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – pośmiertnie, rozkazem dowódcy AK z 2 października 1944 roku nr 13656[3]
- Krzyż Walecznych – za udział w bitwie o Narwik.
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie odsłonięto w 1980 roku tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej, cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, poległych za niepodległość Polski. Wśród wymienionych 110 poległych cichociemnych jest Adam Riedl.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Tochman 1996 ↓, s. 147.
- ↑ a b Tucholski 1984b ↓, s. 116.
- ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 492.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1984, s. 397. ISBN 83-211-0537-8.
- Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, s. 146–147.
- Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 2. Rzeszów: Wydawnictwo Abres, 1996, s. 146–147. ISBN 83-902499-5-2.