Adam Galiński

Adam Galiński
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1866
Wilno

Data i miejsce śmierci

31 stycznia 1927
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

21 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska
wojna polsko-bolszewicka

Adam Galiński (ur. 24 grudnia[a] 1866 w Wilnie, zm. 31 stycznia 1927 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

urodził się 24 grudnia 1866 w Wilnie, w rodzinie Nikodema i Eweliny[1][2][3]. Ukończył szkołę średnią w Piotrkowie. W armii rosyjskiej od 4 listopada 1882. Uczestnik wojny rosyjsko-japońskiej. 7 lipca 1907, na własną prośbę, został przeniesiony w stan spoczynku. 14 lipca 1914 został reaktywowany na czas wojny.

25 listopada 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika ze starszeństwem z 15 listopada 1915[4] i przydzielony do Wojskowej Komisji Emerytalnej w Ministerstwie Spraw Wojskowych[5]. 22 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w piechocie, w „grupie byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej”[6]. W tym samym miesiącu został oddany do dyspozycji Oddziału V Naczelnego Dowództwa WP, „do rozporządzenia generała Jana Romera” w Winnicy, który wyznaczył go na stanowisko dowódcy Powiatu Etapowego Żytomierz[7][b]. Od 6 do 20 czerwca 1920, z rozkazu dowódcy Okręgu Etapowego Równe pułkownika Lucjana Kopczyńskiego, był dowódcą Powiatu Etapowego Równe[7]. 29 sierpnia 1920 został przeniesiony do Centralnej Stacji Zbornej Oficerów w Warszawie[9], a 14 października tego roku do Centralnej Komisji Kontroli Stanów[10]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Centralnej Komisji Kontroli Stanów pozostając na ewidencji 21 pułku piechoty[11]. Z dniem 1 listopada 1921 został przeniesiony w stan spoczynku[12]. 26 października 1923 prezydent RP zatwierdził go w stopniu generała brygady[13]. Osiadł w Warszawie, gdzie zaangażował się w działalność Pogotowia Patriotów Polskich. Zmarł 31 stycznia 1927 w Warszawie[14].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Według kalendarza juliańskiego urodził się 12 grudnia 1866.
  2. Rozkaz L. 1175 z 8 lipca 1920 w sprawie przeniesienia płk. Galińskiego do dyspozycji ND WP został ogłoszony 21 lipca 1920[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 93, urodzony 24 grudnia 1866.
  2. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1576, urodzony 24 grudnia 1866.
  3. Stawecki 1994 ↓, s. 116, tu urodzony 15 grudnia 1866.
  4. Dziennik Rozporządzeń Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 7 z 30 listopada 1918, poz. 135.
  5. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 10 z 11 grudnia 1918, poz. 236.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 29 maja 1920, s. 381.
  7. a b Kolekcja ↓, s. 52.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21 lipca 1920, s. 621.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 8 września 1920, s. 832, rozkaz L. 1208 z 29 sierpnia 1920.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1920, s. 1103.
  11. Spis oficerów 1921 ↓, s. 83, 623.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 27 sierpnia 1921, s. 1312.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923, s. 738, tu również, jako datę urodzenia podano 24 grudnia 1866.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 lutego 1927, s. 67.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]