Abbrewiator
Abbrewiatorowie – sekretarze lub notariusze w kancelarii papieskiej, a także urzędnik soborowy.
Pierwsze informacje o tej funkcji pochodzą z początku XIV wieku. Za czasów papieża Pawła II urząd był zniesiony. W późniejszym okresie po przywróceniu urzędu abbrewiatorowie honorowani byli prałaturą. Przykładem urzędnika soborowego, pełniącego funkcję przełożonego abbrewiatora na soborze w Bazylei był późniejszy papież Pius II, który jeszcze jako Eneasz Silvius był tytułowany (łac.) Abbreviator major.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Abbrewiatorowie. W: Encyklopedja Kościelna, podług teologicznej encyklopedji Wetzera i Weltego, z licznemi jej dopełnieniami. T. XIII. Warszawa: Czerwiński i Spółka, 1880.