ANBO-I
 Prototyp ANBO-I | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor | |
| Typ | |
| Konstrukcja | dolnopłat o konstrukcji drewnianej |
| Załoga | 1 |
| Historia | |
| Data oblotu | 14 lipca 1925 |
| Wycofanie ze służby | 1935 |
| Liczba egz. | 1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 10 m |
| Długość | 5,75 m |
| Powierzchnia nośna | 11,4 m² |
| Masa | |
| Własna | 190 kg |
| Startowa | 300 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 142 km/h |
| Prędkość minimalna | 50 km/h |
| Pułap | 4200 m |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Karo Aviacija | |
| Rzuty | |
 | |
ANBO-I – litewski samolot szkolny z połowy lat 20. XX wieku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W okresie międzywojennym na Litwie skonstruowano niewielką ilość typów samolotów[1]. Pierwszymi były zaprojektowane przez Jurgisa Dobkevičiusa maszyny Dobi-I, Dobi-II i Dobi-III, które powstały w latach 1922–1924[2]. W 1924 roku por. Antanas Gustaitis skonstruował dolnopłat szkolny, który zbudowano w Warsztatach Lotniczych w Kownie[3][4]. Samolot, nazwany ANBO-I[a], został oblatany 14 lipca 1925 roku i do 1935 roku służył w lotnictwie wojskowym (numer ewidencyjny 17)[6]. Po zakończeniu użytkowania przekazany został do Muzeum Wojskowego im. Witolda Wielkiego, a obecnie jest eksponowany w Litewskim Muzeum Lotnictwa w Kownie[7].
Opis konstrukcji i dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
ANBO-I był jednosilnikowym, jednomiejscowym[b] dolnopłatem szkolnym konstrukcji drewnianej[7]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 10 metrów, a powierzchnia nośna miała wielkość 11,4 m²[7]. Długość samolotu wynosiła 5,75 metra[7]. Masa własna płatowca wynosiła 190 kg, zaś masa całkowita (startowa) 300 kg[7]. Podwozie klasyczne, stałe[7].
Napęd stanowił chłodzony powietrzem 3-cylindrowy silnik gwiazdowy Anzani o mocy 26 kW (35 KM)[7]. Prędkość maksymalna wynosiła 142 km/h, zaś prędkość minimalna 50 km/h[7]. Maszyna osiągała pułap 4200 metrów[7].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Skrót ten pochodzi prawdopodobnie od pierwszych liter lit. zdania Antanas Nori Buti Ore, co można tłumaczyć „Antanas chce być w powietrzu”[5].
- ↑ Taylor 1989 ↓, s. 60 podaje, że samolot był dwumiejscowy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Taylor 1989 ↓, s. 60.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 141-145.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 156-157.
- ↑ Jankiewicz i Malejko 1993 ↓, s. 64.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 156.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 157, 297.
- ↑ a b c d e f g h i Rezmer 1999 ↓, s. 157.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Jankiewicz, Julian Malejko: Samoloty i śmigłowce wojskowe – litera A. Warszawa: Bellona, 1993, seria: Encyklopedia Lotnictwa Wojskowego. Tom 2. ISBN 83-11-08229-4.
- Waldemar Rezmer: Litewskie lotnictwo wojskowe 1919–1940. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 1999. ISBN 83-231-1096-4.
- Michael J.H. Taylor (red.): Jane’s Encyclopedia of Aviation. London: Studio Editions, 1989. ISBN 1-85170-324-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sylwetka samolotu ANBO-I w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2023-06-26]. (ros.).
