9 Pułk Piechoty (PSZ)

9 Pułk Piechoty
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

maj 1940

Rozformowanie

czerwiec 1940

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Marian Wieroński

Działania zbrojne
kampania francuska 1940
Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

3 Dywizja Piechoty

9 Pułk Piechoty (9 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego we Francji.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Formowanie pułku rozpoczęto 15 maja 1940 roku w pobliżu obozu Coetquidan w Bretanii, w składzie 3 Dywizji Piechoty[1]. Formowany 9 pułk piechoty nie osiągnął pełnych stanów osobowych i nie otrzymał też uzbrojenia. 23 maja 1940 roku z I batalionu pułku wydzielono kompanię przeciwpancerną nr 9, po wyposażeniu we francuskich ośrodkach szkoleniowych została przydzielona do francuskiej 241 Rezerwowej Dywizji Piechoty[2]. Na mocy decyzji Naczelnego Wodza z 4 czerwca 1940 roku 3 Dywizja Piechoty została przeformowana w „lekką dywizję piechoty” w składzie dwóch pułków piechoty. Oznaczało to rozwiązanie 9 pułku piechoty, co nastąpiło w dniach 4-12 czerwca 1940 roku. Oficerami i podoficerami uzupełniono kompletowany 7 pp, natomiast wcielonych wcześniej poborowych przekazano do 8 pp[3].

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 9 Pułku Piechoty (PSZ).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zuziak 2001 ↓, s. ?.
  2. Blum (red.) 1983 ↓, s. 115-116, 142-150.
  3. Blum (red.) 1983 ↓, s. 58-59.
  4. a b c d e Kryska-Karski i Barański 1971 ↓, s. 62.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Aleksander Blum (red.): Artyleria Polska.Kampania Francuska 1940.Materiały do Księgi Pamiątkowej Artylerii Polskiej na Zachodzie 1940-1945. Londyn: Koło Oficerów Artylerii, 1983.
  • Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 4. Londyn: 1971.
  • Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Adam Marszaałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
  • Janusz Zuziak: 3. Dywizja Piechoty Wojska Polskiego we Francji w 1940 roku. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-977-5.