56. Turniej Czterech Skoczni

56. Turniej Czterech Skoczni
56. Vierschanzentournee
2006/2007 2008/2009
Dyscyplina

Skoki narciarskie

Organizator

 Niemcy
 Austria

Szczegóły turnieju
Pierwsze zawody

29 grudnia 2007
Oberstdorf

Zamknięcie (finał)

6 stycznia 2008
Bischofshofen

I miejsce I miejsce

Janne Ahonen
 Finlandia

II miejsce II miejsce

Thomas Morgenstern
 Austria

III miejsce III miejsce

Michael Neumayer
 Niemcy

Janne Ahonen – zwycięzca 47., 51., 53., 54. i 56. Turnieju Czterech Skoczni

56. Turniej Czterech Skoczni (niem. 56. Vierschanzentournee) – edycja Turnieju Czterech Skoczni, przeprowadzona w sezonie 2007/2008 na skoczniach w Niemczech i Austrii, w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich.

Początek turnieju nastąpił 29 grudnia 2007, podczas serii kwalifikacyjnej do konkursu na skoczni w Oberstdorfie, który odbył się dzień później. Następnie, 1 stycznia 2008 rozegrano konkurs w Garmisch-Partenkirchen. Konkurs zaplanowany na 4 stycznia 2008 w Innsbrucku został odwołany z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych, w związku z czym dwa konkursy zostały rozegrane w Bischofshofen 5 i 6 stycznia.

Pierwszy konkurs wygrał ówczesny lider klasyfikacji Pucharu Świata, Thomas Morgenstern, w drugich zawodach zwyciężył Gregor Schlierenzauer, a oba austriackie konkursy wygrał późniejszy triumfator całego turnieju Fin Janne Ahonen. Na drugim stopniu podium w generalnej klasyfikacji turnieju stanął Thomas Morgenstern, a na trzecim Michael Neumayer.

Janne Ahonen, jako pierwszy skoczek w historii po raz piąty w swojej karierze został zwycięzcą Turnieju Czterech Skoczni. Wcześniej wygrywał turniej w sezonach 1998/1999, 2002/2003, 2004/2005 i 2005/2006.

Ze względu na problemy z przeprowadzeniem kwalifikacji do poszczególnych konkursów, tylko inauguracyjny konkurs w Oberstdorfie został rozegrany systemem KO.

Klasyfikacja Pucharu Świata przed rozpoczęciem turnieju[edytuj | edytuj kod]

Thomas Morgenstern – lider Pucharu Świata przed rozpoczęciem 56. Turnieju Czterech Skoczni

Poniższa tabela przedstawia 10 skoczków najwyżej sklasyfikowanych w Pucharze Świata przed rozpoczęciem 56. Turnieju Czterech Skoczni. Rozegranych zostało 7 konkursów, z których sześć pierwszych z rzędu wygrał Thomas Morgenstern[1]. Austriak był również stawiany jako główny faworyt do zwycięstwa w turnieju[2].

Miejsce Zawodnik Państwo Punkty
1. Morgenstern, ThomasThomas Morgenstern  Austria 660
2. Schlierenzauer, GregorGregor Schlierenzauer  Austria 429
3. Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl  Austria 300
4. Kofler, AndreasAndreas Kofler  Austria 293
5. Hilde, TomTom Hilde  Norwegia 280
6. Ahonen, JanneJanne Ahonen  Finlandia 275
7. Küttel, AndreasAndreas Küttel  Szwajcaria 227
8. Romøren, Bjørn EinarBjørn Einar Romøren  Norwegia 212
9. Damjan, JernejJernej Damjan  Słowenia 205
10. Małysz, AdamAdam Małysz  Polska 184

Skocznie[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2007/2008 po raz pierwszy w historii Turnieju Czterech Skoczni nie został rozegrany konkurs w Innsbrucku. Powodem tego były niekorzystne warunki atmosferyczne. Zamiast niego rozegrano dodatkowe zawody w Bischofshofen. 1 stycznia 2008 odbyły się pierwsze zawody Pucharu Świata w skokach na przebudowanej skoczni w Garmisch-Partenkirchen.

Nazwa skoczni Miasto Punkt konstrukcyjny Rozmiar skoczni Oficjalny rekord skoczni[a]
Schattenbergschanze Niemcy Oberstdorf K-120 137 m 143,5 m, Norwegia Sigurd Pettersen
(29.12.2003)[3]
Große Olympiaschanze Niemcy Garmisch-Partenkirchen K-125 140 m 129,5 m, Polska Adam Małysz
(01.01.2001)[4]
Bergisel Austria Innsbruck K-120 130 m 134,5 m, Niemcy Sven Hannawald
(04.01.2002)[5]
Paul-Ausserleitner-Schanze Austria Bischofshofen K-125 140 m 143,0 m, Japonia Daiki Itō
(06.01.2005)[6]

Jury[edytuj | edytuj kod]

Głównym dyrektorem konkursów w ramach 56. Turnieju Czterech Skoczni był Walter Hofer, a jego asystentem – Miran Tepeš. Za kontrolę sprzętu odpowiedzialny był Austriak Sepp Gratzer.

Zestawienie pozostałych członków jury i sędziów oceniających styl w poszczególnych konkursach przedstawiają poniższe tabele:

Zawody Delegat techniczny Asystent delegata technicznego Dyrektor zawodów
Oberstdorf Szwajcaria Fredi Zarucchi Polska Jan Kowal Niemcy Hans Schmid
Garmisch-Partenkirchen Austria Paul Ganzenhuber Szwajcaria Berni Schödler Niemcy Franz Rappenglück
Bischofshofen Finlandia Pekka Hyvärinen Polska Jan Kowal Austria Gerhard Krab
Sędzia Kraj Stanowisko na wieży sędziowskiej
Oberstdorf[7] Garmisch-
Partenkirchen[8] 		Bischofshofen
(5.01)[9] 		Bischofshofen
(6.01)[10]
Kolbjørn Asphaug  Norwegia C E – –
Leo De Crignis  Włochy B C – –
Bernd Hess  Niemcy – A – –
Michael Lorenz  Niemcy – – C E
Teppo Nieminen  Finlandia A B E C
Sigbjørn Normann  Norwegia – – B A
Erik Stahlhut  Niemcy D – – –
Peter Stattmann  Austria – – D B
James Yerrly  Francja E D A D

Podium klasyfikacji łącznej[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Bischofshofen (05.01) Bischofshofen (06.01) Nota łączna Strata
Skok 1 Skok 2 Nota Skok 1 Skok 2 Nota Skok 1 Skok 2 Nota Skok 1 Skok 2 Nota
Finlandia Janne Ahonen 130,5 m 137,0 m 279,0 139,0 m 135,0 m 272,7 139,5 m 138,0 m 282,5 126,0 m 136,0 m 251,6 1085,8 –
Austria Thomas Morgenstern 136,5 m 141,5 m 295,9 129,0 m 133,5 m 256,0 138,0 m 132,5 m 271,4 121,0 m 135,5 m 242,7 1066,0 19,8
Niemcy Michael Neumayer 131,5 m 128,5 m 259,5 131,5 m 135,5 m 258,6 130,0 m 132,0 m 249,6 119,0 m 131,5 m 226,9 994,6 91,2

Oberstdorf[edytuj | edytuj kod]

Zwycięzcą pierwszego konkursu został ówczesny lider Pucharu Świata Thomas Morgenstern. Wyprzedził on bezpośrednio swojego rodaka Gregora Schlierenzauera i późniejszego zwycięzcę turnieju Fina Janne Ahonena. Podczas zawodów miały miejsce dwa upadki, Bjørna Einara Romørena i Andreasa Koflera. Romøren nie odniósł żadnych obrażeń, natomiast Kofler po wypadku został przewieziony do szpitala[11]. Zwycięzca Turnieju Czterech Skoczni z sezonu 1996/1997 Primož Peterka został zdyskwalifikowany po skoku na odległość 126 metrów[7].

Zestawienie par[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik 1 vs Zawodnik 2
Austria Martin Koch vs Japonia Taku Takeuchi
Czechy Jan Matura vs Finlandia Ville Larinto
Rosja Ilja Roslakow vs Norwegia Anders Bardal
Słowenia Robert Kranjec vs Japonia Shōhei Tochimoto
Norwegia Anders Jacobsen vs Słowenia Primož Peterka
Austria Arthur Pauli vs Norwegia Andreas Vilberg
Kazachstan Radik Żaparow vs Niemcy Severin Freund
Niemcy Georg Späth vs Niemcy Stephan Hocke
Czechy Jakub Janda vs Austria Andreas Kofler
Norwegia Sigurd Pettersen vs Szwajcaria Andreas Küttel
Norwegia Roar Ljøkelsøy vs Słowenia Jernej Damjan
Czechy Borek Sedlák vs Niemcy Martin Schmitt
Korea Południowa Choi Heung-chul vs Rosja Dmitrij Wasiljew
Francja Vincent Descombes Sevoie vs Czechy Roman Koudelka
Włochy Andrea Morassi vs Finlandia Arttu Lappi
Austria Manuel Fettner vs Finlandia Veli-Matti Lindström
Kazachstan Nikołaj Karpienko vs Austria Wolfgang Loitzl
Francja Emmanuel Chedal vs Finlandia Janne Happonen
Czechy Martin Cikl vs Polska Kamil Stoch
Finlandia Matti Hautamäki vs Niemcy Michael Neumayer
Niemcy Michael Uhrmann vs Finlandia Janne Ahonen
Niemcy Julian Musiol vs Szwajcaria Simon Ammann
Polska Maciej Kot vs Polska Adam Małysz
Norwegia Bjørn Einar Romøren vs Austria Gregor Schlierenzauer
Norwegia Tom Hilde vs Austria Thomas Morgenstern

Wyniki konkursu[edytuj | edytuj kod]

Poz. Imię i nazwisko Narodowość Skok 1 Nota 1 Skok 2 Nota 2 Punkty KO
1. Thomas Morgenstern  Austria 136,5 142,2 141,5 153,7 295,9 Q
2. Gregor Schlierenzauer  Austria 136,0 145,8 130,5 134,9 280,7 Q
3. Janne Ahonen  Finlandia 130,5 133,9 137,0 145,1 279,0 Q
4. Tom Hilde  Norwegia 133,0 139,4 132,5 138,5 277,9 LL
5. Simon Ammann  Szwajcaria 129,0 132,7 131,5 137,2 269,9 Q
6. Wolfgang Loitzl  Austria 134,5 143,1 126,0 126,3 269,4 Q
7. Michael Neumayer  Niemcy 131,5 130,2 128,5 129,3 259,5 Q
8. Anders Jacobsen  Norwegia 124,5 122,1 131,5 136,2 258,3 Q
9. Arthur Pauli  Austria 130,0 132,5 126,5 125,7 258,2 Q
10. Andreas Küttel  Szwajcaria 126,0 125,8 126,5 127,2 253,0 Q
11. Martin Schmitt  Niemcy 127,5 129,0 124,5 123,6 252,6 Q
12. Janne Happonen  Finlandia 123,5 120,3 129,0 132,2 252,5 Q
13. Dmitrij Wasiljew  Rosja 123,5 120,3 127,5 128,0 248,3 Q
14. Jernej Damjan  Słowenia 125,0 123,5 125,5 124,4 247,9 Q
15. Arttu Lappi  Finlandia 128,0 127,4 123,5 120,3 247,7 Q
16. Roman Koudelka  Czechy 123,0 119,4 127,0 128,1 247,5 Q
17. Adam Małysz  Polska 126,0 124,8 124,5 122,1 246,9 Q
18. Anders Bardal  Norwegia 127,5 129,0 120,5 114,4 243,4 Q
19. Matti Hautamäki  Finlandia 126,5 127,2 120,0 114,0 241,2 LL
20. Roar Ljøkelsøy  Norwegia 123,5 120,8 123,0 119,4 240,2 LL
21. Jakub Janda  Czechy 122,0 117,6 123,5 120,8 238,4 Q
22. Kamil Stoch  Polska 119,5 111,1 126,0 122,3 233,4 Q
23. Ilja Roslakow  Rosja 123,5 119,8 120,5 113,4 233,2 LL
24. Robert Kranjec  Słowenia 125,0 123,0 119,0 109,7 232,7 Q
25. Shōhei Tochimoto  Japonia 120,0 112,5 123,5 119,8 232,3 LL
26. Martin Koch  Austria 117,0 106,1 123,5 119,8 225,9 Q
27. Georg Späth  Niemcy 118,0 109,9 120,0 113,0 222,9 Q
28. Veli-Matti Lindström  Finlandia 116,5 105,7 120,0 112,5 218,2 Q
29. Ville Larinto  Finlandia 112,5 97,5 119,5 111,6 209,1 Q
30. Severin Freund  Niemcy 117,5 108,0 114,0 100,7 208,7 Q
31. Andreas Vilberg  Norwegia 120,5 111,9 – – 111,9
32. Sigurd Pettersen  Norwegia 119,0 110,7 – – 110,7
Martin Cikl  Czechy 119,0 110,7 – – 110,7
34. Choi Heung-chul Korea Południowa Korea Pd. 119,0 110,2 – – 110,2
35. Michael Uhrmann  Niemcy 118,5 109,8 – – 109,8
Emmanuel Chedal  Francja 118,5 109,8 – – 109,8
37. Vincent Descombes  Francja 118,0 108,9 – – 109,8
38. Maciej Kot  Polska 118,0 108,4 – – 108,4
39. Bjørn Einar Romøren  Norwegia 121,5 108,2 – – 108,2
40. Stephan Hocke  Niemcy 117,5 108,0 – – 108,0
41. Andrea Morassi  Włochy 117,5 104,5 – – 104,5
42. Borek Sedlák  Czechy 116,0 103,8 – – 103,8
43. Andreas Kofler  Austria 126,0 103,3 – – 103,3
44. Manuel Fettner  Austria 115,0 102,0 – – 102,0
45. Nikołaj Karpienko  Kazachstan 115,0 101,0 – – 101,0
46. Taku Takeuchi  Japonia 113,0 98,4 – – 98,4
47. Radik Żaparow  Kazachstan 114,0 97,7 – – 97,7
48. Jan Matura  Czechy 111,5 95,7 – – 95,7
49. Julian Musiol  Niemcy 112,0 95,1 – – 95,1
50. Primož Peterka  Słowenia
DSQ

Legenda:

DNS – zawodnik nie wystartował;
DSQ – zawodnik zdyskwalifikowany;
Q – zawodnik zakwalifikował się;
LL – zawodnik zakwalifikował się jako lucky loser.

Garmisch-Partenkirchen[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje zaplanowane na 31 grudnia 2007 zostały przeniesione na 1 stycznia 2008, w związku z czym zrezygnowano z rozgrywania pierwszej serii systemem KO[12].

W pierwszej serii noworocznego konkursu Janne Ahonen ustanowił rekord skoczni wynoszący 139 metrów i prowadził po pierwszej serii. W drugiej uzyskał o cztery metry krótszą odległość i zajął drugie miejsce za Gregorem Schlierenzauerem, stając po raz setny w karierze na podium Pucharu Świata. Trzecie miejsce zajął Niemiec Michael Neumayer, dla którego było to pierwsze podium w karierze.

Gregor Schlierenzauer – lider po półmetku 56. Turnieju Czterech Skoczni

Wyniki konkursu[edytuj | edytuj kod]

Poz. Imię i nazwisko Narodowość Skok 1 Nota 1 Skok 2 Nota 2 Punkty
1. Gregor Schlierenzauer  Austria 132,0 128,6 141,0 145,8 274,4
2. Janne Ahonen  Finlandia 139,0 138,2 135,0 134,5 272,7
3. Michael Neumayer  Niemcy 131,5 125,7 135,5 132,9 258,6
4. Roman Koudelka  Czechy 132,0 128,1 132,0 128,6 256,7
5. Adam Małysz  Polska 133,0 129,9 131,5 126,7 256,6
6. Thomas Morgenstern  Austria 129,5 124,6 133,0 131,4 256,0
7. Andreas Küttel  Szwajcaria 132,5 130,5 129,0 122,7 253,2
8. Tom Hilde  Norwegia 133,0 130,4 128,5 121,3 251,7
9. Simon Ammann  Szwajcaria 128,5 121,8 132,0 125,6 247,4
10. Wolfgang Loitzl  Austria 127,5 120,0 130,0 126,5 246,5
11. Anders Bardal  Norwegia 127,0 119,1 130,0 126,0 245,1
12. Bjørn Einar Romøren  Norwegia 128,0 119,9 129,0 122,7 242,6
13. Dmitrij Wasiljew  Rosja 128,0 113,9 131,0 126,3 240,2
14. Martin Koch  Austria 129,0 121,7 127,5 118,0 239,7
15. Jernej Damjan  Słowenia 128,0 120,9 127,5 118,5 239,4
16. Anders Jacobsen  Norwegia 126,5 116,7 126,5 116,7 233,4
17. Matti Hautamäki  Finlandia 125,5 117,7 125,5 115,4 233,1
18. Janne Happonen  Finlandia 124,0 112,2 126,0 116,3 228,5
19. Martin Schmitt  Niemcy 124,5 112,6 125,5 114,9 227,5
20. Andreas Kofler  Austria 123,0 110,9 126,0 116,3 227,2
21. David Lazzaroni  Francja 124,5 111,6 125,0 112,0 223,6
22. Manuel Fettner  Austria 123,5 110,3 124,5 113,1 223,4
23. Kamil Stoch  Polska 125,0 113,0 122,5 108,5 221,5
24. Dienis Korniłow  Rosja 126,0 108,3 124,5 112,1 220,4
25. Noriaki Kasai  Japonia 125,0 113,5 121,0 105,8 219,3
26. Jakub Janda  Czechy 125,0 113,5 120,0 103,0 216,5
27. Jan Matura  Czechy 124,5 112,1 120,0 103,5 215,6
28. Borek Sedlák  Czechy 124,0 111,7 121,0 103,8 215,5
29. Taku Takeuchi  Japonia 124,0 112,2 118,5 99,8 212,0
30. Georg Späth  Niemcy 122,5 109,0 119,0 100,7 209,7
31. Marcin Bachleda  Polska 123,0 107,4
–
–
 107,4
32. Roar Ljøkelsøy  Norwegia 121,5 106,7
–
–
 106,7
Stephan Hocke  Niemcy 121,5 106,7
–
–
 106,7
34. Emmanuel Chedal  Francja 121,0 105,3
–
–
 105,3
Martin Cikl  Czechy 121,0 105,3
–
–
 105,3
Andreas Vilberg  Norwegia 121,0 105,3
–
–
 105,3
37. Sebastian Colloredo  Włochy 121,5 105,2
–
–
 105,2
38. Michael Uhrmann  Niemcy 120,5 104,4
–
–
 104,4
39. Arthur Pauli  Austria 120,5 103,9
–
–
 103,9
40. Arttu Lappi  Finlandia 120,0 103,5
–
–
 103,5
41. Sigurd Pettersen  Norwegia 119,0 101,2
–
–
 101,2
42. Pawieł Karielin  Rosja 119,5 101,1
–
–
 101,1
Veli-Matti Lindström  Finlandia 119,5 101,1
–
–
 101,1
44. Daiki Itō  Japonia 119,0 100,2
–
–
 100,2
45. Dmitrij Ipatow  Rosja 118,5 99,8
–
–
 99,8
46. Guido Landert  Szwajcaria 118,5 97,8
–
–
 97,8
47. Wołodymyr Boszczuk  Ukraina 118,0 97,4
–
–
 97,4
48. Felix Schoft  Niemcy 117,5 96,5
–
–
 96,5
49. Shōhei Tochimoto  Japonia 126,0 93,3
–
–
 93,3
50. Radik Żaparow  Kazachstan 118,0 92,9
–
–
 92,9

Klasyfikacja turnieju po dwóch konkursach[edytuj | edytuj kod]

Po zwycięstwie w konkursie w Garmisch-Partenkirchen Schlierenzauer awansował na pierwsze miejsce 56. Turnieju Czterech Skoczni po dwóch konkursach. Zwycięzca z Oberstdorfu, Thomas Morgenstern, spadł na drugie miejsce, a Janne Ahonen utrzymał trzecią lokatę[13].

Poz. Zawodnik Państwo Punkty
1. Gregor Schlierenzauer  Austria 555,1
2. Thomas Morgenstern  Austria 551,9
3. Janne Ahonen  Finlandia 551,7
4. Tom Hilde  Norwegia 529,6
5. Michael Neumayer  Niemcy 518,1
6. Simon Ammann  Szwajcaria 517,3
7. Wolfgang Loitzl  Austria 515,9
8. Andreas Küttel  Szwajcaria 506,2
9. Roman Koudelka  Czechy 504,2
10. Adam Małysz  Polska 503,5

Innsbruck[edytuj | edytuj kod]

Zaplanowane na 3 stycznia kwalifikacje zostały przeniesione na dzień następny[14], lecz wówczas z powodu złych warunków również nie udało się ich rozegrać, podobnie, jak całego konkursu – w związku z tym podjęto decyzję o rozegraniu dwóch konkursów w Bischofshofen[15].

Bischofshofen, 5 stycznia[edytuj | edytuj kod]

W kwalifikacjach do pierwszego konkursu w Bischofshofen wynik o 2 metry dłuższy od rekordu skoczni (145 m) uzyskał lider turnieju po dwóch konkursach, Gregor Schlierenzauer. Nie został on uznany za oficjalny rekord, ponieważ skok nie był oceniany przez sędziów[16]. Zwycięzcą konkursu został Fin Janne Ahonen, który odniósł pierwsze od dwóch lat zwycięstwo i został liderem 56. Turnieju Czterech Skoczni przed finałowym konkursem[17].

Wyniki konkursu[edytuj | edytuj kod]

Poz. Imię i nazwisko Narodowość Skok 1 Nota 1 Skok 2 Nota 2 Punkty
1. Janne Ahonen  Finlandia 139,5 142,1 138 140,4 282,5
2. Thomas Morgenstern  Austria 138 140,9 132,5 130,5 271,4
3. Simon Ammann  Szwajcaria 126,5 116,7 139 142,7 259,4
4. Dmitrij Wasiljew  Rosja 133 129,9 131,5 127,2 257,1
5. Gregor Schlierenzauer  Austria 132,5 129 132 127,6 256,6
6. Tom Hilde  Norwegia 129,5 123,1 133 130,4 253,5
7. Michael Neumayer  Niemcy 130 122,5 132 127,1 249,6
8. Wolfgang Loitzl  Austria 130,5 126,9 127,5 119,5 246,4
9. Andreas Küttel  Szwajcaria 132,5 130 126 114,3 244,3
Adam Małysz  Polska 130,5 125,4 128 118,9 244,3
11. Martin Schmitt  Niemcy 125,5 114,4 131,5 125,7 240,1
12. Sigurd Pettersen  Norwegia 125 114 130,5 125,4 239,4
13. Arthur Pauli  Austria 127,5 117 127,5 118,5 235,5
14. Janne Happonen  Finlandia 126,5 117,2 125,5 114,9 232,1
15. Dienis Korniłow  Rosja 132 129,1 120,5 102,9 232
Roland Müller  Austria 124 111,2 128,5 120,8 232
17. Manuel Fettner  Austria 129 122,2 124 109,7 231,9
18. Taku Takeuchi  Japonia 129,5 121,1 122 107,1 228,2
19. Anders Bardal  Norwegia 127,5 119,5 122 107,1 226,6
20. Mario Innauer  Austria 125,5 114,4 123 108,9 223,3
21. Martin Höllwarth  Austria 125,5 114,9 123,5 106,3 221,2
22. Emmanuel Chedal  Francja 123,5 110,8 123 109,9 220,7
23. Anders Jacobsen  Norwegia 129 119,2 119,5 101,1 220,3
24. Bjørn Einar Romøren  Norwegia 122,5 108 123 108,9 216,9
25. Kamil Stoch  Polska 122,5 108 122,5 108 216
26. David Lazzaroni  Francja 122 107,6 121,5 106,2 213,8
27. Jakub Janda  Czechy 122 108,1 120,5 104,9 213
28. Martin Cikl  Czechy 123 109,4 119,5 101,6 211
29. Matti Hautamäki  Finlandia 122,5 108,5 119,5 101,1 209,6
30. Roman Koudelka  Czechy 126,5 118,2 121,5 84,2 202,4
31. Andreas Kofler  Austria 121,5 107,2
–
–
 107,2
32. Jernej Damjan  Słowenia 122 107,1
–
–
 107,1
Shōhei Tochimoto  Japonia 122 107,1
–
–
 107,1
34. Daiki Itō  Japonia 121,5 106,2
–
–
 106,2
35. Georg Späth  Niemcy 121 105,3
–
–
 105,3
Roar Ljøkelsøy  Norwegia 121 105,3
–
–
 105,3
37. Balthasar Schneider  Austria 121 104,8
–
–
 104,8
38. Robert Kranjec  Słowenia 121 103,8
–
–
 103,8
39. Noriaki Kasai  Japonia 119,5 102,6
–
–
 102,6
40. Martin Koch  Austria 120,5 102,4
–
–
 102,4
41. Maciej Kot  Polska 120 102
–
–
 102
42. Dmitrij Ipatow  Rosja 119 99,7
–
–
 99,7
43. Pawieł Karielin  Rosja 118,5 99,3
–
–
 99,3
44. Michael Uhrmann  Niemcy 118,5 98,8
–
–
 98,8
45. Sebastian Colloredo  Włochy 117,5 97
–
–
 97
46. Veli-Matti Lindström  Finlandia 117 95,6
–
–
 95,6
47. Nikołaj Karpienko  Kazachstan 118 94,9
–
–
 94,9
48. Ilja Roslakow  Rosja 114,5 91,1
–
–
 91,1
49. Guido Landert  Szwajcaria 113 86,4
–
–
 86,4
50. Jurij Tepeš  Słowenia 109,5 81,1
–
–
 81,1

Klasyfikacja turnieju po trzech konkursach[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zawodnik Państwo Punkty
1. Janne Ahonen  Finlandia 834,2
2. Thomas Morgenstern  Austria 823,3
3. Gregor Schlierenzauer  Austria 811,7
4. Tom Hilde  Norwegia 783,1
5. Simon Ammann  Szwajcaria 776,7
6. Michael Neumayer  Niemcy 767,7
7. Wolfgang Loitzl  Austria 762,3
8. Andreas Küttel  Szwajcaria 750,5
9. Adam Małysz  Polska 747,8
10. Dmitrij Wasiljew  Rosja 745,6

Bischofshofen, 6 stycznia[edytuj | edytuj kod]

Ostatni konkurs 56. Turnieju Czterech Skoczni zakończył się zwycięstwem Janne Ahonena. Drugie miejsce zajął, prowadzący po pierwszej serii, Anders Bardal, a na najniższym stopniu podium stanął lider Pucharu Świata, Thomas Morgenstern. Z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych do serii finałowej nie awansowało kilku skoczków z czołowej dziesiątki Pucharu Świata i Turnieju Czterech Skoczni takich jak Gregor Schlierenzauer, Tom Hilde, Simon Ammann i Wolfgang Loitzl, przez co znacząco spadli w klasyfikacji. Dzięki temu na najniższym stopniu podium turnieju stanął Niemiec Michael Neumayer (6. po trzech konkursach), czwarty był Polak Adam Małysz (9. po trzech konkursach), a piąty – Rosjanin Dmitrij Wasiljew, który przed ostatnim konkursem był sklasyfikowany na 10. miejscu w TCS.

Poz. Imię i nazwisko Narodowość Skok 1 Nota 1 Skok 2 Nota 2 Punkty
1. Janne Ahonen  Finlandia 126 115,8 136 135,8 251,6
2. Anders Bardal  Norwegia 132,5 130,5 124,5 113,1 243,6
3. Thomas Morgenstern  Austria 121 105,8 135,5 136,9 242,7
4. Martin Schmitt  Niemcy 121,5 106,2 132,5 129,5 235,7
5. Dienis Korniłow  Rosja 120 103,5 132 129,1 232,6
6. Adam Małysz  Polska 120 103,5 132 128,6 232,1
7. Dmitrij Wasiljew  Rosja 126 115,8 127 116,1 231,9
8. Anders Jacobsen  Norwegia 128 119,9 123,5 111,3 231,2
9. Pawieł Karielin  Rosja 120,5 103,4 130 124,5 227,9
10. Michael Neumayer  Niemcy 119 100,7 131,5 126,2 226,9
11. Roman Koudelka  Czechy 120,5 104,9 128 120,9 225,8
12. Janne Happonen  Finlandia 124 112,2 123,5 111,3 223,5
13. Bjørn Einar Romøren  Norwegia 119,5 102,6 128,5 120,8 223,4
14. Arthur Pauli  Austria 119 101,7 128,5 120,3 222
15. Martin Koch  Austria 121,5 105,2 127 116,6 221,8
16. Balthasar Schneider  Austria 120 103,5 127 117,6 221,1
17. Taku Takeuchi  Japonia 120,5 103,4 125,5 114,9 218,3
18. Jernej Damjan  Słowenia 119 100,2 126 115,8 216
19. Matti Hautamäki  Finlandia 121 105,3 123 110,4 215,7
20. Severin Freund  Niemcy 120,5 102,4 124,5 109,6 212
21. Shōhei Tochimoto  Japonia 124 112,2 118,5 99,3 211,5
22. Georg Späth  Niemcy 121 105,3 121,5 105,7 211
23. Robert Kranjec  Słowenia 122 108,1 120 102,5 210,6
24. Mario Innauer  Austria 120,5 103,9 121,5 106,2 210,1
25. Andreas Küttel  Szwajcaria 120 103 121 105,8 208,8
26. Andrea Morassi  Włochy 121 105,3 119,5 102,1 207,4
27. Sami Niemi  Finlandia 117,5 98,5 119,5 102,6 201,1
28. Stefan Kaiser  Austria 118 98,9 117,5 97,5 196,4
29. Arttu Lappi  Finlandia 117,5 98,5 116 94,3 192,8
30. Noriaki Kasai  Japonia 117,5 99 114 91,2 190,2
31. Fumihisa Yumoto  Japonia 117,5 99 110 82,5 181,5
32. Andreas Kofler  Austria 117,5 98
–
–
 98
33. Jan Matura  Czechy 118 97,4
–
–
 97,4
34. Tom Hilde  Norwegia 116,5 95,2
–
–
 95,2
35. Simon Ammann  Szwajcaria 116 94,8
–
–
 94,8
Martin Höllwarth  Austria 116 94,8
–
–
 94,8
Kamil Stoch  Polska 116 94,8
–
–
 94,8
38. Wolfgang Loitzl  Austria 115 93,5
–
–
 93,5
39. Dmitrij Ipatow  Rosja 115 93
–
–
 93
40. Guido Landert  Szwajcaria 115 92
–
–
 92
41. Sebastian Colloredo  Włochy 114 91,7
–
–
 91,7
42. Gregor Schlierenzauer  Austria 114,5 90,6
–
–
 90,6
43. Manuel Fettner  Austria 113,5 89,8
–
–
 89,8
44. Felix Schoft  Niemcy 112,5 87
–
–
 87
45. Thomas Thurnbichler  Austria 111,5 85,2
–
–
 85,2
46. Marcin Bachleda  Polska 111 84,3
–
–
 84,3
47. Emmanuel Chedal  Francja 110,5 81,9
–
–
 81,9
48. Johan Erikson  Szwecja 110 81
–
–
 81
49. David Lazzaroni  Francja 112 80,1
–
–
 80,1
50. Roar Ljøkelsøy  Norwegia 107 75,6
–
–
 75,6

Klasyfikacja generalna[edytuj | edytuj kod]

Janne Ahonen jako pierwszy skoczek narciarski w historii odniósł piąte zwycięstwo w klasyfikacji generalnej Turnieju Czterech Skoczni. Thomas Morgenstern, który zajął drugie miejsce, po raz drugi stanął na podium turnieju (w sezonie 2004/05 był trzeci za Ahonenem i Höllwarthem). Sklasyfikowanych zostało 70 zawodników, a wśród nich pięciu zwycięzców TCS z lat wcześniejszych (Janne Ahonen, Adam Małysz, Anders Jacobsen, Jakub Janda i Sigurd Pettersen). W turnieju brał również udział zwycięzca 45. Turnieju Czterech Skoczni Primož Peterka, który w pierwszym z czterech konkursów został zdyskwalifikowany, a w kolejnych trzech odpadał w kwalifikacjach.

Michael Neumayer – trzeci zawodnik 56. Turnieju Czterech Skoczni
Poz. Imię i nazwisko Narodowość Punkty
1. Janne Ahonen  Finlandia 1085,8
2. Thomas Morgenstern  Austria 1066
3. Michael Neumayer  Niemcy 994,6
4. Adam Małysz  Polska 979,9
5. Dmitrij Wasiljew  Rosja 977,5
6. Andreas Küttel  Szwajcaria 959,3
7. Anders Bardal  Norwegia 958,7
8. Martin Schmitt  Niemcy 955,9
9. Anders Jacobsen  Norwegia 943,2
10. Janne Happonen  Finlandia 936,6
11. Roman Koudelka  Czechy 932,4
12. Gregor Schlierenzauer  Austria 902,3
13. Matti Hautamäki  Finlandia 899,6
14. Tom Hilde  Norwegia 878,3
15. Simon Ammann  Szwajcaria 871,5
16. Wolfgang Loitzl  Austria 855,8
17. Arthur Pauli  Austria 819,6
18. Jernej Damjan  Słowenia 810,4
19. Bjørn Einar Romøren  Norwegia 791,1
20. Martin Koch  Austria 789,8
21. Kamil Stoch  Polska 765,7
22. Taku Takeuchi  Japonia 756,9
23. Georg Späth  Niemcy 748,9
24. Dienis Korniłow  Rosja 685
25. Jakub Janda  Czechy 667,9
26. Manuel Fettner  Austria 647,1
27. Shōhei Tochimoto  Japonia 644,2
28. Robert Kranjec  Słowenia 547,1
29. Arttu Lappi  Finlandia 544
30. Andreas Kofler  Austria 535,7
31. Roar Ljøkelsøy  Norwegia 527,8
32. Emmanuel Chedal  Francja 517,7
33. David Lazzaroni  Francja 517,5
34. Noriaki Kasai  Japonia 512,1
35. Sigurd Pettersen  Norwegia 451,3
36. Mario Innauer  Austria 433,4
37. Pawieł Karielin  Rosja 428,3
38. Martin Cikl  Czechy 427
39. Severin Freund  Niemcy 420,7
40. Veli-Matti Lindström  Finlandia 414,9
41. Jan Matura  Czechy 408,7
42. Balthasar Schneider  Austria 325,9
43. Ilja Roslakow  Rosja 324,3
44. Borek Sedlák  Czechy 319,3
45. Martin Höllwarth  Austria 316
46. Michael Uhrmann  Niemcy 313
47. Andrea Morassi  Włochy 311,9
48. Sebastian Colloredo  Włochy 293,9
49. Dmitrij Ipatow  Rosja 292,5
50. Guido Landert  Szwajcaria 276,2
51. Roland Müller  Austria 232
52. Andreas Vilberg  Norwegia 217,2
53. Stephan Hocke  Niemcy 214,7
54. Maciej Kot  Polska 210,4
55. Ville Larinto  Finlandia 209,1
56. Daiki Itō  Japonia 206,4
57. Sami Niemi  Finlandia 201,1
58. Stefan Kaiser  Austria 196,4
59. Nikołaj Karpienko  Kazachstan 195,9
60. Marcin Bachleda  Polska 191,7
61. Radik Żaparow  Kazachstan 190,6
62. Felix Schoft  Niemcy 183,5
63. Fumihisa Yumoto  Japonia 181,5
64. Choi Heung-chul  Korea Południowa 110,2
65. Vincent Descombes Sevoie  Francja 108,9
66. Wołodymyr Boszczuk  Ukraina 97,4
67. Julian Musiol  Niemcy 95,1
68. Thomas Thurnbichler  Austria 85,2
69. Jurij Tepeš  Słowenia 81,1
70. Johan Erikson  Szwecja 81

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W tabeli podano rekordy skoczni obowiązujące przed rozpoczęciem 56. Turnieju Czterech Skoczni.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ „e.on Ruhrgas” – FIS World Cup Ski Jumping 2007/2008 – World Cup Standings. fis-ski.com, 2007-12-23. [dostęp 2011-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-20)]. (ang.).
  2. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Morgenstern wielkim faworytem 56. Turnieju Czterech Skoczni. skijumping.pl, 2007-12-28. [dostęp 2011-12-25].
  3. ↑ Erdinger Arena, Oberstdorf. skisprungschanzen.com. [dostęp 2011-12-25]. (niem.).
  4. ↑ Olympiaschanze, Garmisch-Partenkirchen. skisprungschanzen.com. [dostęp 2011-12-25]. (niem.).
  5. ↑ Bergisel, Innsbruck. skisprungschanzen.com. [dostęp 2011-12-25]. (niem.).
  6. ↑ Sepp Bradl-Skistadion, Bischofshofen. skisprungschanzen.com. [dostęp 2011-12-25]. (niem.).
  7. ↑ a b 9th World Cup Competition – Oberstdorf (GER) – Large Hill KO – Official Results. fis-ski.com, 2007-12-30. [dostęp 2011-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-09)]. (ang.).
  8. ↑ 10th World Cup Competition – Garmisch-Partenkirchen (GER) – Large Hill Individual – Official Results. fis-ski.com, 2008-01-01. [dostęp 2011-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-09)]. (ang.).
  9. ↑ 11th World Cup Competition – Bischofshofen (AUT) – Large Hill Individual – Official Results. fis-ski.com, 2008-01-05. [dostęp 2011-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-09)]. (ang.).
  10. ↑ 12th World Cup Competition – Bischofshofen (AUT) – Large Hill Individual – Official Results. fis-ski.com, 2008-01-06. [dostęp 2011-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-09)]. (ang.).
  11. ↑ Barbara Niewiadomska: Skoki Narciarskie: Thomas Morgenstern nokautuje w Oberstdorfie!. skijumping.pl, 2007-12-30. [dostęp 2011-12-25].
  12. ↑ Karolina Osenka: Skoki Narciarskie: PŚ w Ga-Pa: Już o 11:00 kwalifikacje, pierwsza seria bez KO!. skijumping.pl, 2007-12-31. [dostęp 2011-12-25].
  13. ↑ FIS World Cup Ski Jumping – 2007/2008 – Jack Wolfskin 4-Schanzen-Tournee Standing. fis-ski.com, 2008-01-01. [dostęp 2011-12-25]. (ang.).
  14. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie – Wietrznie na skoczni w Innsbrucku. Odwołane kwalifikacje.. skokinarciarskie.pl, 2008-01-03. [dostęp 2011-12-25].
  15. ↑ Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie – Innsbruck: Zawody przeniesione do Bischofshofen. skokinarciarskie.pl, 2008-01-04. [dostęp 2011-12-25].
  16. ↑ Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie – TCS: Romoeren wygrywa kwalifikacje, Schlieri najdalej. skokinarciarskie.pl, 2008-01-05. [dostęp 2011-12-25].
  17. ↑ Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie – TCS: Ahonen wygrywa i obejmuje prowadzenie! (FILMY). skokinarciarskie.pl, 2008-01-05. [dostęp 2011-12-25].
Turniej Czterech Skoczni
Skocznie
Turnieje

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=56._Turniej_Czterech_Skoczni&oldid=72706648”