39 Eskadra Towarzysząca
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Święto | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | kpt. obs. Antoni Koźmiński |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | IV/3 dywizjon towarzyszący |
39 eskadra towarzysząca – pododdział lotnictwa Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Formowanie i walki[edytuj | edytuj kod]
39 eskadra towarzysząca została sformowana na podstawie rozkazu L.dz. 4359/tjn. Ministra Spraw Wojskowych z dnia 19 lipca 1937 roku.
Eskadra została zorganizowana na lotnisku Ławica w Poznaniu, na bazie IV plutonu 33 eskadry towarzyszącej i podporządkowana dowódcy IV/3 dywizjonu towarzyszącego 3 pułku lotniczego.
W dniu 24 sierpnia 1939 roku, po zarządzeniu mobilizacji, eskadra została rozformowana, a jej personel i wyposażenie posłużył do uzupełnienia 33 i 36 eskadry towarzyszącej.
Personel eskadry[edytuj | edytuj kod]
| Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
|---|---|
| dowódca | kpt. obs. Antoni Koźmiński |
| dowódca I/39 | por. obs. Janusz Badowski |
| dowódca II/39 | por. obs. Henryk Możdżeń |
| szef eskadry | st. sierż. Ignacy Kreczewski |
| szef mechaników | st. majster wojsk. Władysław Metelski |
| Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
|---|---|
| dowódca | kpt. Antoni Koźmiński |
| dowódca I/39 | por. Franciszek Tomasz Świetlik |
| dowódca II/39 | por. Henryk Możdżeń |
| obserwator | por. Jan Marian Czarkowski |
| obserwator | por. Józef Paluch |
| obserwator | ppor. Henryk Cyruliński |
| obserwator | ppor. Tadeusz Wiesław Sawicki |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Święto 3 pułku lotniczego.
- ↑ Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 261–262.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 781.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Krzysztof Hoff: Skrzydła Niepodległej. O wielkopolskim lotnictwie w okresie Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Wielkopolskie Muzeum Walk Niepodległościowych, 2005. ISBN 83-921347-0-2.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Polskie samoloty wojskowe do 1939 roku
.svg)
.svg)
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu obcej produkcji lub konstrukcji, używane przez Wojsko Polskie