20 złotych 1974 XXV lat RWPG
| Dane podstawowe | |
| Emitent | |
|---|---|
| Nominał | 20 złotych |
| Rocznik | 1974 |
| Emisja | |
| Mennica | |
| Nakład | 2 000 000 szt. |
| Data emisji | 30 lipca 1974 |
| Data wycofania | 1 stycznia 1995 |
| Projektant | |
| Opis fizyczny | |
| Masa | 10,15 g |
| Średnica | 29 mm |
| Materiał | |
| Rant | ząbkowany |
| Stempel | |
| Uwagi | moneta okolicznościowa / moneta obiegowa |
20 złotych 1974 XXV lat RWPG – okolicznościowa moneta dwudziestozłotowa, wprowadzona do obiegu 30 lipca 1974 r. zarządzeniem z 23 lipca 1974 r. (M.P. z 1974 r. nr 27, poz. 162), wycofana z dniem denominacji z 1 stycznia 1995 r., rozporządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 r. (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541)[1].
Monetę wybito z okazji dwudziestopięciolecia organizacji Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej[1].
Awers[edytuj | edytuj kod]
W na tej stronie monety umieszczono godło – orła bez korony, pod łapą znak mennicy w Warszawie, poniżej duże cyfry 20, pod nimi napis „ZŁOTYCH”, dookoła napis „POLSKA RZECZPOSPOLITA LUDOWA 1974”, a na samym dole, monogram projektanta[1].
Rewers[edytuj | edytuj kod]
Na tej stronie monety znajduje się koło zębate, którego górna połowa została przedstawiona w kształcie kwiatu słonecznika, w środku napis, w trzech rzędach, „XXV LAT RWPG”[1].
Nakład[edytuj | edytuj kod]
Monetę bito w Mennicy Państwowej, w miedzioniklu, na krążku o średnicy 29 mm, masie 10,15 grama, z rantem ząbkowanym, w nakładzie 2 000 000 sztuk, według projektu Józefa Markiewicza-Nieszcza[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Moneta była pierwszą okolicznościową dwudziestozłotówką okresu PRL. Jest jedną z siedmiu dwudziestozłotówek okolicznościowych bitych w latach 1974–1980[2].
Jej średnica i masa są identyczne z parametrami dwudziestozłotówek obiegowymi z lat 1973–1983[2].
W latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku monetę można było czasami spotkać w obrocie pieniężnym[3].
Wersje próbne[edytuj | edytuj kod]
Istnieje wersja tej monety należąca do serii próbnej w niklu z wypukłym napisem „PRÓBA”, wybita w nakładzie 500 sztuk oraz wersja próbna technologiczna, z wypukłym napisem „PRÓBA”, w miedzioniklu, w nakładzie 20 sztuk[4].
W serii monet próbnych niklowych i jako próbę technologiczną wybito dwudziestozłotówkę o lekko zmodyfikowanym rysunku rewersu, gdzie wnętrze koła zębatego pokryte jest wzorem[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 206.
- ↑ a b Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003.
- ↑ Borys Paszkiewicz, Podobna jest moneta nasza do urodnej panny. Mała historia pieniądza polskiego, Warszawa: Warszawskie Centrum Numizmatyczne, 2012, s. 226, ISBN 978-83-62939-00-8.
- ↑ a b Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 257.
