ϴ́
ϴ́ θ́
Theta z akutem (majuskuła: ϴ́; minuskuła: θ́) – diakrytyzowana litera alfabetu łacińskiego powstała z dodania akutu po prawej stronie thety. W XVII wieku Jana Kochanowski zaproponował jej użycie w zapisie dla języka średniopolskiego[1], do oznaczenia dźwięku dź, jako spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna [dʑ].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Skąd się wzięły znaki diakrytyczne? | 2+3D grafika plus produkt - Kwartalnik projektowy | Polish Design Quarterly [online], www.2plus3d.pl [dostęp 2021-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-21].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
| Klasyczne litery greckie | |
|---|---|
| Litery nieużywane współcześnie | |
| Litery używane w innych językach |
W nawiasach podano odmienną od tradycyjnej, współczesną wymowę w języku nowogreckim, według polskiej transkrypcji podręcznikowej.