Żupanie
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy | 82651 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 48°48′12″N 23°11′25″E/48,803333 23,190278 | |
Żupanie lub Zupanie[a] (ukr. Жупани) – wieś na Ukrainie, w Karpatach, w rejonie skolskim obwodu lwowskiego. Miejscowość liczy 986 mieszkańców.
Wieś prawa wołoskiego, położona była na początku XVI wieku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[1]. Za II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa, następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Ławoczne[2]. Początkowo w powiecie skolskim, a od 1932 w powiecie stryjskim w woj. stanisławowskim[3]. W 1926 zlokalizowana była tu Placówka Straży Celnej „Żupanie”.
W latach 1939 -1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 68 Polaków, w tym 17 żołnierzy Wojska Polskiego, którzy po kampanii wrześniowej 1939 wracali do swoich domów. Pozostali zginęli głównie w czasie napadu w dniu 23 lipca 1944 r. Banderowcy obrabowali i spalili polskie gospodarstwa oraz zamordowali także Ukraińca Mychajło Jewczyńca za krytykowanie metod UPA[4].
Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grzegorz Jawor, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000, s. 212, 223.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 628
- ↑ Dz.U. z 1932 r. nr 6, poz. 37
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939-1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 588-589, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.