Żmerynka

Żmerynka
Жмеринка
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 winnicki

Rejon

żmeryński

Powierzchnia

18,26 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności


34 353[1]

Nr kierunkowy

+380 4332

Kod pocztowy

23100–23107

Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Żmerynka”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Żmerynka”
Ziemia49°02′33″N 28°05′57″E/49,042500 28,099167
Strona internetowa

Żmerynka (ukr. Жмеринка) – miasto na Ukrainie, w obwodzie winnickim, siedziba władz rejonu żmeryńskiego.

Żmerynka leży na historycznym Podolu.

Węzeł kolejowy[2][3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza pisemna wzmianka o osadzie pochodzi z XVIII wieku.

Do 1793 Żmerynka leżała w granicach województwa bracławskiego Korony Królestwa Polskiego, po czym została zagarnięta przez Rosję w II rozbiorze Polski.

Miasto od 1903[3].

W 1922 znalazła się w granicach Związku Radzieckiego.

W 1941 została zajęta przez Niemcy, a następnie przekazana w zarząd Rumunii jako część tzw. Transnistrii. Od 1944 ponownie pod kontrolą ZSRR. Od 1991 w granicach Ukrainy.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Jednym z zabytków Żmerynki jest dworzec kolejowy zbudowany pod koniec XIX wieku w stylu eklektycznym łączącym secesję z barokiem.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1926 — 19 560
  • 1939 — 23 703
  • 1959 — 29 368[2].
  • 1971 — 36,3 tys.[2]
  • 1989 — 41 080[3][4]
  • 2013 — 35 390[5]

Urodzeni w Żmerynce[edytuj | edytuj kod]

Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Чисельність населення (за оцінкою) на 1 листопада 2019 року // Головне управління статистики у Вінницькій області
  2. a b c Жмеринка // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 9. М., «Советская энциклопедия», 1972.
  3. a b c Жмеринка // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 1. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.439
  4. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  5. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
  6. r, Sędziszów Małopolski ma pierwsze w swojej historii miasto partnerskie [online], Portal polsko-ukraiński, 4 marca 2016 [dostęp 2023-07-31] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]