Żłobek krasowy
Żłobek krasowy – forma krasu powierzchniowego, rodzaj podłużnej bruzdy o głębokości do 2 m, szerokości do kilkudziesięciu centymetrów i długości do kilkunastu metrów. Żłobki krasowe powstają na pochyłych powierzchniach skał krasowiejących w wyniku rozpuszczającej działalności wód pochodzących z opadów lub topnienia śniegu, ułożone są zgodnie z kierunkiem spływu wody. Występują zazwyczaj seryjnie – sąsiednie żłobki odgradza żebro krasowe[1].
Żłobki krasowe powstają również w jaskiniach. Woda turbulentnie spływająca po ścianie, stropie lub spągu rzeźbi na nim podłużne żłobki[2]. Pomiędzy sąsiednimi żłobkami krasowymi znajdują się żebra naciekowe. Obydwie te formy występują razem[3]
Podobną formą do żeber i żłobków krasowych jest lapiaz[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, s. 126, 307, ISBN 83-220-0196-7.
- ↑ Encyklopedia speleologiczna [online] [dostęp 2019-12-31].
- ↑ Nacieki. [w:] Zakopiański Portal Internetowy [on-line]. [dostęp 2020-01-05].