Żółwiak szanghajski
| Rafetus swinhoei | |||
| (Gray, 1873) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek | żółwiak szanghajski | ||
| Synonimy | |||
| | |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Żółwiak szanghajski[4] (Rafetus swinhoei), określany też nazwą żółwia Jangcy – gatunek dużego żółwia z rodziny żółwiakowatych (Trionychidae). Jeden z najbardziej zagrożonych wyginięciem żółwi – znajduje się na opracowanej przez Stowarzyszenie na rzecz Przetrwania Żółwi (The Turtle Survival Alliance) liście 25 najbardziej zagrożonych żółwi świata[5].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Południowe Chiny i północny Wietnam. W 2008 roku potwierdzono istnienie czterech osobników (trzy samce i jedna samica). W 2004 było 6 osobników.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Duży żółw osiągający do 109 cm długości i 120–140 kg masy ciała.
Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]
Żółwiak szanghajski był odławiany dla smacznego mięsa, karapaks i kości wykorzystywano w medycynie ludowej. Przypuszczalnie żywe okazy były sprzedawane w celach handlowo-hobbystycznych. Jedyne potwierdzone miejsce jego występowania jest silnie zanieczyszczone[3].
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
Po odnalezieniu w 2008 jedynej żyjącej samicy żółwiaka szanghajskiego, nazwanej China Girl, podjęto próbę skojarzenia jej z jednym z samców[6]. Po śmierci w styczniu 2016 samca żyjącego w jeziorze Hoan Kiem w centrum Hanoi, według naukowców z The Turtle Survival Alliance pozostały przy życiu 3 osobniki – para w ogrodzie zoologicznym w Suzhou w Chinach oraz jeden osobnik w objętym ochroną jeziorze w Wietnamie[7]. W kwietniu 2019 zmarła ostatnia samica przetrzymywana w ogrodzie zoologicznym w Suzhou, a gatunek został uznany za niezdolny do dalszego wydawania potomstwa[8]. W październiku 2020 odnaleziono dziką samicę w jeziorze Dong Mo w Wietnamie, co daje szansę na uratowanie gatunku. Ponadto podejrzewa się, iż w tym samym jeziorze widziano samca. Odłów zaplanowano na wiosnę 2021[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h P. Uetz & J. Hallermann, Rafetus swinhoei, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-02-25] (ang.).
- ↑ a b Turtle Taxonomy Working Group i inni, Turtles of the World: Annotated Checklist and Atlas of Taxonomy, Synonymy, Distribution, and Conservation Status (9th Ed.), Chelonian Research Foundation & Turtle Conservancy, 2021, s. 339, DOI: 10.3854/crm.8.checklist.atlas.v9.2021, ISBN 978-0-9910368-3-7 [dostęp 2024-02-25].
- ↑ a b Asian Turtle Trade Working Group, Rafetus swinhoei, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2008-08-12] (ang.).
- ↑ Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 366. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ Turtles in Trouble: The World’s 25+ Most Endangered Tortoises and Freshwater Turtles [online], IUCN SSC Tortoise and Freshwater Turtle Specialist Group [dostęp 2024-02-25] (ang.).
- ↑ Rick Hudson: Rafetus swinhoei breeding update from China. ATCN, 2008-07-03. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-18)]. (ang.).
- ↑ There Are Only 3 of These Turtles Left on Earth, National Geographic, 23 maja 2017.
- ↑ 'Last female' of rare turtle species dies in China zoo, Al Jazeera English, 14 kwietnia 2019.
- ↑ Hopes for most endangered turtle after discovery of female in Vietnam lake, The Guardian, 2021.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Species: Rafetus swinhoei. The Asian Turtle Conservation Network. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).