Świadkowie Jehowy w Australii i Oceanii

Świadkowie Jehowy w Australii i Oceanii – społeczności wyznaniowe, należące do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, działające na terenie państw i terytoriów zależnych Australii i Oceanii, liczące w 2023 roku łącznie 105 699 głosicieli[1].

Najwięcej Świadków Jehowy zamieszkuje: Australię (71,2 tys.), Nową Zelandię (14,6 tys.), Papuę-Nową Gwineę (5,7 tys.), Polinezję Francuską (3,2 tys.), Nową Kaledonię (2,7 tys.) i Wyspy Salomona (1,9 tys.)[1][a].

Historia Świadków Jehowy na terenie Australii i Oceanii[edytuj | edytuj kod]

W roku 1914 rozpoczęto wyświetlanie Fotodramy stworzenia

Historia wyznania na tym kontynencie sięga roku 1884, kiedy to angielscy wyznawcy rozpoczęli działalność w Australii. Około roku 1890 do Nowej Zelandii dotarły pierwsze publikacje Towarzystwa Strażnica. W roku 1898 rozpoczęto tam regularną działalność kaznodziejską.

W roku 1900 do Australii wysłano pocztą 1000 traktatów. W 1904 roku otwarto australijskie Biuro Oddziału, które nadzorowało również działalność na wyspach południowego Pacyfiku oraz w krajach Azji Południowo-Wschodniej i w Chinach. W tym samym roku pierwsze publikacje Towarzystwa Strażnica dotarły z Australii na Fidżi. W roku 1913 przybyli tam pierwsi głosiciele ze Stanów Zjednoczonych. W 1914 roku rozpoczęto wyświetlanie filmu Fotodrama stworzenia w Australii, Nowej Zelandii i na Fidżi. Na Wallis i Futuna działalność zapoczątkowano w roku 1918. W 1919 roku cztery australijskie stacje radiowe emitowały program tego wyznania, a Joseph Franklin Rutherford przemawiał w Sydney do 12 tysięcy słuchaczy.

W 1930 roku działalność została zapoczątkowana na terenie obecnego Vanuatu oraz na Wyspach Cooka, w 1931 roku w Nowej Kaledonii, Samoa i na Tahiti, natomiast rok później w Papui-Nowej Gwinei. Na Tonga działalność zaczęto organizować w roku 1935. W 1938 roku w Samoa Amerykańskim w Pago Pago zatrzymał się Joseph Franklin Rutherford, i wraz z innymi współwyznawcami rozpowszechniał publikacje Świadków Jehowy. W 1939 roku Świadkowie Jehowy z Australii z powodu zakazu działalności w ich kraju uczestniczyli w kongresie w Nowej Zelandii.

W 1944 roku w Nowej Zelandii doszło do prześladowań religijnych z powodu zachowywania neutralności[2]. Na przełomie lat 40. i 50. XX w. Świadkowie Jehowy z Nowej Zelandii rozpoczęli działalność w Kiribati. W kwietniu 1947 roku na Fidżi przybyli misjonarze Szkoły Gilead. Utworzono wówczas pierwszy zbór w Suva składający się z 12 głosicieli. W następnym roku działalność na Guamie rozpoczęli filipińscy głosiciele, którzy pracowali na wyspie. W grudniu 1951 roku zorganizowali pierwszy tamtejszy zbór. W 1953 roku zapoczątkowano działalność na Wyspach Salomona. W 1958 roku otwarto Biuro Oddziału na Fidżi.

W 1960 roku rozpoczęto działalność na wyspie Saipan, na Marianach Północnych oraz na Niue. W następnym roku na Palau i w Mikronezji – na wyspie Chuuk i na Pohnpei, w roku 1962 na Wyspach Marshalla, a w roku 1964 na wyspie Yap. W 1963 roku na Fidżi zorganizowano międzynarodowy kongres pod hasłem „Wiecznotrwała dobra nowina” dla wyznawców z wysp południowego Pacyfiku, w którym brało udział ponad 1080 osób z 24 krajów, a przemówienia wygłosili m.in. Frederick Franz i Grant Suiter z Ciała Kierowniczego. Dwa lata później po raz kolejny na kongresie pod hasłem „Owoce ducha” na Fidżi przemawiał Nathan Knorr, otwarto również nowe Biuro Oddziału i Salę Królestwa. Latem 1965 roku w Sydney odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Słowo prawdy”. W roku 1969 odbył się na Tahiti pierwszy kongres międzynarodowy pod hasłem „Pokój na ziemi”, a kolejny pod hasłem „Zwycięska wiara” w roku 1978. Od 1970 roku w Radiu WSZO (Złoty Głos Wysp Marshalla), rozpoczęto nadawanie cotygodniowego 15-minutowego przemówienia radiowego Jesteśmy Świadkami Jehowy!. W grudniu 1973 roku kongresy międzynarodowe pod hasłem „Boskie zwycięstwo” odbyły się w Australii, Nowej Zelandii oraz na Fidżi. Regularną działalność na Norfolk rozpoczęto w roku 1972, na Tokelau w 1974, a w 1979 na Nauru.

W latach 80. XX w. władze na wyspie Lifou zakazały Świadkom Jehowy zgromadzania się – bito ich za prowadzenie działalności kaznodziejskiej. W owym czasie w Tuvalu, a dokładnie na atolu Funafuti, rozpoczęto działalność kaznodziejską. Ponieważ nie było żadnego słownika języka tuvalu, misjonarz Świadków Jehowy sam zaczął go tworzyć. Słownik ten został opublikowany pod nazwą: Geoff i Jenny Jackson: An introduction to Tuvaluan. Pod koniec lat 80. XX w. przetłumaczono na język tuvalu książkę Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi.

W 1992 roku działalność podjęto też na wyspach Rota i Tinian. W 1994 roku otwarto Salę Zgromadzeń w nowozelandzkim mieście Auckland. W następnym roku na Guamie powiększono Biuro Oddziału wraz z nową drukarnią. W 1998 roku w Nowej Kaledonii otwarto nowe Biuro Oddziału oraz Salę Zgromadzeń, a w Brisbane, Melbourne i Sydney w Australii odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Boża droga życia”.

W 2000 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla uchodźców z różnych grup etnicznych w ich obozach na terenie Wysp Salomona. W roku 2002 w Papui-Nowej Gwinei powstały Sale Zgromadzeń w Gerehu i w Port Moresby, a w 2010 roku otwarto rozbudowane Biuro Oddziału z Salą Królestwa i Działem Tłumaczeń. W roku 2012 w nowozelandzkim Christchurch odbył się kongres specjalny pod hasłem „Strzeż swego serca!”. W roku 2014 w australijskim Melbourne odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Szukajmy najpierw Królestwa Bożego!”. W 2018 roku w Port Moresby odbył się kongres specjalny pod hasłem „Bądź odważny!”, w roku 2019 w Melbourne odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!”.

Lista wspólnot Świadków Jehowy w poszczególnych państwach Australii i Oceanii[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy w Australii[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Australii.

Świadkowie Jehowy w Australii – społeczność wyznaniowa w Australii, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 71 188 głosicieli należących do 726 zborów. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 114 089 osób (2023)[1]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Biuro Oddziału w Denham Court koło Ingleburn na przedmieściach SydneyMiejscowa drukarnia rocznie produkuje ponad 18 mln czasopism w 55 językach używanych w krajach Pacyfiku[3]. Działalność rozpoczęto w 1884 roku.

Świadkowie Jehowy na Fidżi[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy na Fidżi.

Świadkowie Jehowy na Fidżi – społeczność wyznaniowa na Fidżi, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 3005 głosicieli w 60 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 12 901 osób (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva i koordynuje działalność Świadków Jehowy z Fidżi, Kiribati, Nauru, Tuvalu i Vanuatu[4]. Działalność rozpoczęto w 1904 roku.

Świadkowie Jehowy na Guam[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Świadkowie Jehowy w Stanach Zjednoczonych, w sekcji Świadkowie Jehowy na wyspie Guam.

Świadkowie Jehowy na Guam – społeczność wyznaniowa na Guam, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 709 głosicieli w 9 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 1622 osoby (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Barrigada[5][6]. Działalność rozpoczęto w roku 1948.

Świadkowie Jehowy w Kiribati[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Kiribati.

Świadkowie Jehowy w Kiribati – społeczność wyznaniowa w Kiribati, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 118 głosicieli w 2 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 433 osoby (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva na Fidżi[4]. Działalność rozpoczęto w roku 1948.

Świadkowie Jehowy na Marianach Północnych[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Świadkowie Jehowy w Stanach Zjednoczonych, w sekcji Świadkowie Jehowy na Marianach Północnych.

Świadkowie Jehowy na Marianach Północnych – społeczność wyznaniowa na Marianach Północnych, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 237 głosicieli w 4 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 578 osób. Na Saipanie – 220 głosicieli w 3 zborach, 529 osób zgromadziło się na uroczystości Wieczerzy Pańskiej; na wyspie Rota – 7 głosicieli, na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 16 osób; na wyspie Tinian – 10 głosicieli, 1 zbór, 33 osoby zgromadziły się na uroczystości Wieczerzy Pańskiej (2023)[b][1][7][8][9][1]. Biuro Oddziału znajduje się w Barrigada na wyspie Guam[6][5]. Działalność rozpoczęto w 1960 roku.

Świadkowie Jehowy w Mikronezji[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Mikronezji.

Świadkowie Jehowy w Mikronezji – społeczność wyznaniowa w Mikronezji, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 120 głosicieli w 5 zborach (w tym: Chuuk – 30 (2 zbory), Pohnpei – 54 (1 zbór), Yap – 36 (1 zbór) i Kosrae – 10 (1 zbór)[10][11][12][13])[c]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się w całej Mikronezji 438 osób (z tego: 145 na Pohnpei, 103 na Chuuk, 134 na Yap i 56 na Kosrae) (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Barrigada na wyspie Guam[6][5]. Działalność rozpoczęto w roku 1961.

Świadkowie Jehowy na Nauru[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy na Nauru – społeczność wyznaniowa na Nauru, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 18 głosicieli, (ok. 0,19% mieszkańców) w 1 zborze. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 85 osób (ok. 1% mieszkańców) (2023)[1][14]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva na Fidżi[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W roku 1979 misjonarz z Wysp Marshalla rozpoczął regularną działalność na Nauru. Wkrótce jednak został za to deportowany[15]. W latach 80. XX w. pierwszym miejscowym wyznawcą został Humphrey Tatum. W 1982 roku zanotowano liczbę 4 głosicieli[16], a trzy lata później – 7[17]. Do roku 1995 na Nauru nie wolno było oficjalnie nauczać, głosząc „od domu do domu”. W 1995 roku władze zezwoliły rodowitym mieszkańcom na tę formę publicznej działalności kaznodziejskiej. W roku 1998 zanotowano liczbę 11 głosicieli[18]. Od roku 2000 do połowy roku 2007 rząd odmawiał pozwolenia na przyjazd zagranicznych misjonarzy i przedstawicieli Świadków Jehowy. W 2007 roku zagranicznym przedstawicielom tego wyznania wydano wizy na zwiedzanie kraju i spotkanie się z miejscowymi współwyznawcami. W lutym 2008 roku dwóch zagranicznych współwyznawców oficjalnie przybyło na Nauru na okres jednego roku[19]. W 2009 roku osiągnięto liczbę 15 głosicieli, a na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrały się 144 osoby. W 2010 roku zagraniczni współwyznawcy opuścili kraj – pozostało 13 miejscowych głosicieli. W roku 2013 było ich 20. Na Nauru nie ma oficjalnej religii państwowej. Konstytucja zapewnia wolność religijną, jednak rząd ogranicza to prawo w zakresie praktyk religijnych członkom tego wyznania, z których większość to pracownicy zagraniczni, zatrudnieni przez Nauruańską Korporację Fosforytową[20]. Zebrania zborowe w języku nauru odbywają się w Sali Królestwa w Aiwo[21]. Kongresy regionalne odbywają się w języku angielskim.

Świadkowie Jehowy na Niue[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Świadkowie Jehowy w Nowej Zelandii, w sekcji Świadkowie Jehowy na Niue.

Świadkowie Jehowy na Niue – społeczność wyznaniowa na Niue, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 20 głosicieli w 1 zborze. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 78 osób (ponad 3% mieszkańców) (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Denham Court w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1960 roku.

Świadkowie Jehowy na Norfolk[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Świadkowie Jehowy w Australii, w sekcji Świadkowie Jehowy na Norfolk.

Świadkowie Jehowy na Norfolk – społeczność wyznaniowa na Norfolk, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy. W 2020 działało 6 głosicieli[22], w związku pandemią COVID-19 rodzina powróciła do swego kraju, a na wyspie nie pozostał żaden głosiciel[23]. Biuro Oddziału nadzorujące działalność na wyspie znajduje się w Denham Court w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w roku 1972.

Świadkowie Jehowy w Nowej Kaledonii[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Świadkowie Jehowy we Francji, w sekcji Świadkowie Jehowy w Nowej Kaledonii.

Świadkowie Jehowy w Nowej Kaledonii – społeczność wyznaniowa w Nowej Kaledonii, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 2693 głosicieli w 34 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 7604 osoby (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Numea i koordynuje działalność w Nowej Kaledonii oraz na terytorium Wallis i Futuna[24]. Działalność rozpoczęto w 1931 roku.

Świadkowie Jehowy w Nowej Zelandii[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Nowej Zelandii.

Świadkowie Jehowy w Nowej Zelandii – społeczność wyznaniowa w Nowej Zelandii, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 14 607 głosicieli w 170 zborach. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 26 669 osób (2023)[1]. Biuro Krajowe znajduje się w Manurewa. Działalność rozpoczęto ok. 1890 roku.

Świadkowie Jehowy na Palau[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy na Palau – społeczność wyznaniowa na Palau, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 81 głosicieli (0,5% mieszkańców) w 2 zborach (angielskojęzycznym i palauańskojęzycznym). Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 205 osób (1,4% mieszkańców) (2023)[1][25]. Biuro Oddziału w Barrigada na wyspie Guam[6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W roku 1961 na wyspę Koror przybył pierwszy wyznawca – Merle Lowmaster[26]. W 1967 roku przybyło następnych dwoje misjonarzy, absolwentów Szkoły Gilead – Jeri i Amos Danielsowie[27]. W roku 1997 przybyli kolejni misjonarze – Janet Senas i Roger Konno[26]. W latach 80. XX wieku liczba głosicieli wahała się między 30 a 60, a w roku 2003 zbór liczył 106 głosicieli. W roku 1993 na Palau działało 6 misjonarzy, a w roku 1997 – 4[28]. W roku 2014 utworzono drugi zbór. Zebrania oraz kongresy regionalne odbywają się w języku angielskim i języku palau w miejscowej Sali Królestwa w Ocholochol koło Airai. W ostatnich latach na Palau działają również pionierzy, którzy przybyli z zagranicy[29].

Świadkowie Jehowy w Papui-Nowej Gwinei[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Papui-Nowej Gwinei.

Świadkowie Jehowy w Papui-Nowej Gwinei – społeczność wyznaniowa w Papui-Nowej Gwinei, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 5692 głosicieli w 89 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 41 613 osób (2023)[1]. Biuro Oddziału mieści się w Boroko w pobliżu Port Moresby[30]. Działalność rozpoczęto w 1932 roku.

Świadkowie Jehowy w Polinezji Francuskiej[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Świadkowie Jehowy we Francji, w sekcji Świadkowie Jehowy w Polinezji Francuskiej.

Świadkowie Jehowy w Polinezji Francuskiej – społeczność wyznaniowa w Polinezji Francuskiej, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 3194 głosicieli (ok. 1,2% mieszkańców) w 45 zborach (43 zbory na Wyspach Towarzystwa – wszystkie na Tahiti, jeden zbór i jedna grupa na oddaleniu na Wyspach Tubuai, jeden zbór i dwie grupy na Markizach oraz kilka grup na Tuamotu i Wyspach Gambiera). Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 10 450 osób (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Taravao[31]. Działalność zapoczątkowano w roku 1931.

Świadkowie Jehowy w Samoa[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Samoa.

Świadkowie Jehowy w Samoa – społeczność wyznaniowa w Samoa, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 552 głosicieli w 12 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 2311 osób (2023)[1]. Biuro Krajowe w Apii[32]. Działalność rozpoczęto w 1931 roku.

Świadkowie Jehowy w Samoa Amerykańskim[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Samoa Amerykańskim.

Świadkowie Jehowy w Samoa Amerykańskim – społeczność wyznaniowa w Samoa Amerykańskim, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 140 głosicieli w 3 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 568 osób (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Denham Court w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1938 roku.

Świadkowie Jehowy na Tokelau[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Świadkowie Jehowy w Nowej Zelandii, w sekcji Świadkowie Jehowy na Tokelau.

Świadkowie Jehowy na Tokelau – społeczność wyznaniowa na Tokelau, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 8 głosicieli w 1 zborze (2008)[d], którzy nadal napotykają trudności ze strony władz wyspy. Biuro Oddziału znajduje się w Denham Court w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1974 roku.

Świadkowie Jehowy na Tonga[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy na Tonga.

Świadkowie Jehowy na Tonga – społeczność wyznaniowa na Tonga, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 212 głosicieli w 3 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 666 osób (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Denham Court w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1930 roku.

Świadkowie Jehowy w Tuvalu[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Tuvalu.

Świadkowie Jehowy w Tuvalu – społeczność wyznaniowa w Tuvalu, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 93 głosicieli w 1 zborze. Na Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 202 osoby (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva na Fidżi[4]. Działalność rozpoczęto ok. 1980 roku.

Świadkowie Jehowy w Vanuatu[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Vanuatu.

Świadkowie Jehowy w Vanuatu – społeczność wyznaniowa w Vanuatu, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 694 głosicieli w 13 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 4308 osób (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva na Fidżi[24]. Działalność rozpoczęto w 1930 roku.

Świadkowie Jehowy na Wallis i Futuna[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Świadkowie Jehowy we Francji, w sekcji Świadkowie Jehowy na Wallis i Futuna.

Świadkowie Jehowy na Wallis i Futuna – społeczność wyznaniowa na Wallis i Futuna, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 70 głosicieli w 2 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 272 osoby (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Numea w Nowej Kaledonii[24]. Działalność rozpoczęto w 1918 roku.

Świadkowie Jehowy na Wyspach Cooka[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Świadkowie Jehowy w Nowej Zelandii, w sekcji Świadkowie Jehowy na Wyspach Cooka.

Świadkowie Jehowy na Wyspach Cooka – społeczność wyznaniowa na Wyspach Cooka, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 193 głosicieli w 3 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 538 osób (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Denham Court w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1930 roku.

Świadkowie Jehowy na Wyspach Marshalla[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy na Wyspach Marshalla.

Świadkowie Jehowy na Wyspach Marshalla – społeczność wyznaniowa na Wyspach Marshalla, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 138 głosicieli w 4 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 742 osoby (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Barrigada na wyspie Guam[6]. Działalność rozpoczęto w 1962 roku.

Świadkowie Jehowy na Wyspach Salomona[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy na Wyspach Salomona.

Świadkowie Jehowy na Wyspach Salomona – społeczność wyznaniowa na Wyspach Salomona, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 1907 głosicieli w 50 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 11 887 osób (2023)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Honiara. Działalność rozpoczęto w roku 1953.

Jedna z Sal Zgromadzeń oraz niektóre Sale Królestwa w Australii i Oceanii

Statystyki za 2023 rok[edytuj | edytuj kod]

Podział krajów i terytoriów według danych opublikowanych w Sprawozdaniu z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2023[1].

Kraj (terytorium) Ludność Głosicieli Zbory Obecni na Pamiątce
Australia 26636000 71188 726 114089
Chuuk[e] 54000 30 2 103
Fidżi 916000 3005 60 12901
Guam[f] 173000 709 9 1622
Kiribati 123000 118 2 433
Kosrae[g] 8000 10 1 56
Nauru 11000 18 1 85
Niue[h] 2000 20 1 78
Nowa Kaledonia[i] 271000 2693 34 7604
Nowa Zelandia 5199000 14607 170 26669
Palau[j] 18000 81 2 205
Papua-Nowa Gwinea 9466000 5692 89 41613
Pohnpei[k] 34000 54 1 145
Rota[l][m] 3000 7 0 16
Saipan[n][o] 48000 220 3 529
Samoa 206000 552 12 2311
Samoa Amerykańskie[p] 49000 140 3 568
Tahiti[q][r] 280000 3194 45 10450
Tinian[s][t] 3000 10 1 33
Tonga 109000 212 3 666
Tuvalu 12000 93 1 202
Vanuatu 334000 694 13 4308
Wallis i Futuna[u] 11000 70 2 272
Wyspy Cooka[v] 17000 193 3 538
Wyspy Marshalla 61000 138 4 742
Wyspy Salomona 738000 1907 50 11887
Yap[w] 11000 36 1 134

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach). Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
  2. ↑ Świadkowie Jehowy w swoich sprawozdaniach umieszczają dane każdej z tych wysp (Rota, Saipan, Tinian) osobno.
  3. ↑ Świadkowie Jehowy w swych rocznych sprawozdaniach z działalności, umieszczają te terytoria oddzielnie.
  4. ↑ Sprawozdania z działalności na Tokelau są obecnie dołączane do sprawozdania z Nowej Zelandii.
  5. ↑ Stan wchodzący w skład Sfederowanych Stanów Mikronezji.
  6. ↑ Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
  7. ↑ Stan wchodzący w skład Sfederowanych Stanów Mikronezji.
  8. ↑ Terytorium stowarzyszone z Nową Zelandią.
  9. ↑ Terytorium zamorskie Francji.
  10. ↑ Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
  11. ↑ Stan wchodzący w skład Sfederowanych Stanów Mikronezji.
  12. ↑ Okręg administracyjny Marianów Północnych.
  13. ↑ Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
  14. ↑ Okręg administracyjny Marianów Północnych.
  15. ↑ Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
  16. ↑ Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
  17. ↑ Wyspa należąca do Polinezji Francuskiej.
  18. ↑ Terytorium zamorskie Francji.
  19. ↑ Okręg administracyjny Marianów Północnych.
  20. ↑ Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
  21. ↑ Terytorium zamorskie Francji.
  22. ↑ Terytorium stowarzyszone z Nową Zelandią.
  23. ↑ Stan wchodzący w skład Sfederowanych Stanów Mikronezji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2023 [online], jw.org.
  2. ↑ Nadzieja mojego życia – nigdy nie umrzeć, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 lutego 1996, s. 30, ISSN 1234-1150.
  3. ↑ a b c d e f g Watchtower, Biuro Oddziału w Australii [online], jw.org [dostęp 2014-04-22].
  4. ↑ a b c d Watchtower, Biuro Oddziału na Fidżi [online], jw.org [dostęp 2013-12-13].
  5. ↑ a b c Watchtower, Biuro Oddziału na Guam [online], jw.org [dostęp 2015-11-16].
  6. ↑ a b c d e Sprawozdanie z Mikronezji [online], jw.org, 27 czerwca 2016 [dostęp 2016-06-27].
  7. ↑ Saipan – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-15].
  8. ↑ Rota – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-15].
  9. ↑ Tinian – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-15].
  10. ↑ Chuuk (Truk) – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-15].
  11. ↑ Pohnpei – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-15].
  12. ↑ Yap – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-15].
  13. ↑ Kosrae – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-15].
  14. ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Nauru [online], jw.org [dostęp 2024-04-15].
  15. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 1997, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1997, s. 250, ISBN 83-86930-08-X.
  16. ↑ Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, lipiec 1983, s. 14, ISSN 1234-1150.
  17. ↑ Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, maj 1986, s. 22, ISSN 1234-1150.
  18. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 1999, s. 36, ISBN 83-86930-29-2.
  19. ↑ Bureau of Democracy, Human Rights and Labor, 2008 Report on International Religious Freedom – Nauru [online], U.S. Department of State [dostęp 2015-11-16] (ang.).
  20. ↑ Nauru United States Department of State, International Religious Freedom Report 2003 [online], state.gov [dostęp 2015-11-16] (ang.).
  21. ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2015-11-16].
  22. ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2020 [online], jw.org.
  23. ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Norfolk [online], jw.org.
  24. ↑ a b c Watchtower, Biuro Oddziału na Nowej Kaledonii [online], jw.org [dostęp 2015-01-08].
  25. ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Palau [online], jw.org [dostęp 2024-04-15].
  26. ↑ a b Rocznik Świadków Jehowy 1997, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1997, s. 239.
  27. ↑ Co sobie obierzesz za cel życia?, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, styczeń 1987, s. 28-30, ISSN 1234-1150.
  28. ↑ Misjonarze z Mikronezji, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, 1 marca 1993, s. 31, ISSN 1234-1150.
  29. ↑ Chętnie stawili się do dyspozycji — w Mikronezji, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, 15 lipca 2014, s. 3-6, ISSN 1234-1150.
  30. ↑ Watchtower, Biuro Oddziału w Papui-Nowej Gwinei [online], jw.org [dostęp 2013-12-13].
  31. ↑ Watchtower, Biuro Oddziału na Tahiti [online], jw.org [dostęp 2024-04-15].
  32. ↑ Watchtower, Biuro Krajowe w Samoa [online], jw.org [dostęp 2015-11-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy w Australii i Oceanii
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Świadkowie_Jehowy_w_Australii_i_Oceanii&oldid=73571782”