Święta Serapia

Święta
Serapia
męczennica
Ilustracja
Święta Serapia (z prawej) prawd. ze św. Sabiną
Data i miejsce urodzenia

I wiek
Antiochia Syryjska

Data i miejsce śmierci

29 lipca 126[1]
Awentyn, Rzym

Czczona przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

29 lipca

Święta Serapia, również Serafia (łac. Seraphia; ur. w I wieku w Antiochii Syryjskiej, zm. 126 na Awentynie w Rzymie) – rzymska niewolnica, męczennica wczesnochrześcijańska, święta Kościoła katolickiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kiedy Serapia była dzieckiem, jej rodzina uciekła z Syrii do Italii, aby uniknąć prześladowań chrześcijan w czasach Hadriana. Przygotowywana była do życia zakonnego. Jako młoda kobieta została osierocona. Nie skorzystawszy z ofert zamążpójścia rozdała swój majątek biednym a sama sprzedała się w niewolę. Trafiła do pogańskiej wdowy Sabiny, która pod jej wpływem nawróciła się i przyjęła chrzest. Obie udawały się nocami do rzymskich katakumb, gdzie z obawy przed cesarskimi prześladowcami regularnie gromadzili się chrześcijanie. Kiedy Serapia na rozkaz prefekta Berylla została schwytana i ścięta (niektóre źródła podają śmierć przez zachłostanie), św. Sabina pochowała jej ciało. Sabina została stracona w miesiąc później (29 sierpnia ok. 126).

Niektóre źródła datują śmierć św. Serapii na 110 rok, jednakże wówczas były to czasy Trajana.

Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 29 lipca (wcześniej 3 września).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]