Śmiały-szeroki (pociąg pancerny)
_cz%C4%99%C5%9B%C4%87_bojowa.jpg) | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1919 |
| Rozformowanie | 1920 |
| Działania zbrojne | |
| Wojna polsko-bolszewicka | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
Śmiały-szeroki – pociąg pancerny zbudowany w Wilnie i oddany do dyspozycji 1 Dywizji Piechoty Legionów pod dowództwem podporucznika Stanisława Biegi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Podczas walk na terenie Wileńszczyzny w kwietniu 1919 roku oddziały grupy operacyjnej generała Edwarda Śmigłego-Rydza zdobyły dwa bolszewickie improwizowane pociągi pancerne. Zbudowano z nich pierwszy szerokotorowy pociąg pancerny, któremu nadano nazwę „Suwalczyk”, a potem „Suwalczyk nr 1”. W jego skład wszedł opancerzony parowóz, dwa kryte wagony towarowe z zamontowanymi karabinami maszynowymi oraz cztery platformy do zamontowania na nich dział. 8 maja został obsadzony przez część załogi „Śmiałego”, której dowódcą został podporucznik Biega[1]. Zmienili oni nazwę pociągu na „Śmiały-szeroki”, co zostało zatwierdzone 3 sierpnia 1919 roku. Pociągowi nadano numer PP 19[2]. Pociąg brał udział w walkach pod Smorgoniami, Zalesiem, Mołodecznem, Starą Wilejką „gdzie skutecznie wspierany przez piechotę zmusił niejednokrotnie atakujących bolszewików do odwrotu”[3]. Po przerwie kolejnym komendantem pociągu został Michał Münnich. Pociąg wziął udział w ofensywie na Połock. Jako jedyny pociąg pancerny na odcinku północnym operował na liniach: Mołodeczno-Mińsk i Mołodeczno-Połock. Ofensywę na Połock rozpoczął od ataku na Krywicze i ścigając nieprzyjaciela dotarł do stacji Podswile. Niestety dalszy pościg był niemożliwy z powodu zniszczenia mostu obok Ustje Miliczyn[3].
Na rozkaz generała Edwarda Śmigłego-Rydza 24 sierpnia 1919 roku Michał Münnich z załogą wyruszyli pieszo do stacji Ziabek, aby obsadzić pociąg pancerny nr 45 zdobyty przez majora Dąb-Biernackiego. Zdobyty pociąg podzielono potem na dwa: „Piłsudczyk Szeroki” i „Śmigły”[3].
26 listopada 1919 roku pociąg „Śmiały-szeroki” został poważnie uszkodzony. Skierowano go do naprawy w warsztatach kolejowych w Wilnie. Ponieważ prace się przeciągały, a na froncie zdobyto inne pociągi szerokotorowe Sztab Generalny Wojska Polskiego podjął decyzję o rozformowaniu i przeniesieniu załogi do innych pociągów[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Śmiały. 1919- 5.XI. 1920, Warszawa 1920 [dostęp 2021-08-05].
- ↑ a b Historia por. Adama Aleksandrowicza | Ojczyzna Suwalczyzna [online] [dostęp 2021-08-06] (pol.).
- ↑ a b c Pociąg pancerny „Śmiały Szeroki”. „Nowości Ilustrowane”. 49, s. 4, 6 grudnia 1919.