Ława działowa

Działo na drewnianej ławie działowej, osłonięte przez przedpiersie

Ława działowa – rodzaj stanowiska artyleryjskiego na wale artyleryjskim w nowożytnej fortyfikacji, wykonywanego z różnych materiałów (ziemi, drewna, muru itp.) w postaci platformy dla jednego lub więcej dział. Posiadało pochylnię do wtaczania dział na stanowisko[1]. Jeśli było podniesione do poziomu przedpiersia (za którym chronili się strzelcy), dawało szerokie pole ostrzału, ale obsługa dział była wystawiona na wrogi ogień, dlatego przedpiersie lokalnie podwyższano (np. koszami szańcowymi)[2]. Dlatego zazwyczaj ławę umieszczano za przedpiersiem, tworząc strzelnicę działową, w której działo schowane za chroniącym je przedpiersiem, strzelało przez wykonany w nim otwór[1], co zwiększało ochronę, kosztem ograniczenia pola ostrzału[2]. Ława działowa może być pochylona w kierunku przedpiersia umożliwiając ostrzał bliskiego przedpola (przez tzw. strzelnicę depresyjną)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Janusz Bogdanowski: Architektura obronna w krajobrazie Polski. Od Biskupina do Westerplatte. Warszawa: PWN, 2002, s. 532 i 548. ISBN 83-01-12223-4.
  2. ↑ a b Stefan Fuglewicz: Ilustrowana historia fortyfikacji. Warszawa: Rewasz, 1991, s. 18.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ława_działowa&oldid=63578701”