Łężkowice

Łężkowice
wieś
Ilustracja
Kościół w Łężkowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

wielicki

Gmina

Kłaj

Liczba ludności (2011)

340

Strefa numeracyjna

12

Kod pocztowy

32-015[2]

Tablice rejestracyjne

KWI

SIMC

0321891

Położenie na mapie gminy Kłaj
Mapa konturowa gminy Kłaj, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Łężkowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Łężkowice”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Łężkowice”
Położenie na mapie powiatu wielickiego
Mapa konturowa powiatu wielickiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Łężkowice”
Ziemia49°57′52″N 20°17′58″E/49,964444 20,299444[1]

Łężkowicewieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, w gminie Kłaj. Zabudowania i pola Łężkowic znajdują się w rozległej równinie nad lewym brzegiem Raby, na obszarze Podgórza Bocheńskiego[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o wsi to rok 1238, była ona własnością Mniszek Zakonu św. Benedykta. Wieś duchowna Łeszkowice, własność Opactwa Benedyktynek w Staniątkach położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Kopalnia soli[edytuj | edytuj kod]

W 1964 r. na południe od drogi nr 4 rozpoczęto budowę dwóch szybów otworowych dla eksploatacji złoża soli kamiennej metodą ługowania z powierzchni. Otworowa Kopalnia Soli „Łężkowice” wchodziła w skład Kopalni Soli „Bochnia” i prowadziła eksploatację złoża soli kamiennej przez 20 lat, od 1968 do końca 1987 r. Pole otworowe kopalni zajmowało 20.7 ha. Solankę pompowano rurociągiem do dalszego przerobu do kopalni w Bochni. Ze złoża wydobyto 16.5 mln m³ solanki zawierającej 5 mln ton soli, (łącznie z solą, która przedostała się do przepływającej tuż obok Raby – ok. 6 mln ton). Przez kolejne 20 lat trwała likwidacja komór i otworów na polu eksploatacyjnym, wypełnianie zapadlisk, wyrównywanie terenu oraz rekultywacja powierzchni, które zostały zakończone w 2008 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72966
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 706 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  4. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 103.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]