Élie Hoarau
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Poseł do PE VII kadencji | |
| Okres | od 14 lipca 2009 |
| Przynależność polityczna | |
Élie Hoarau (ur. 8 lipca 1938 w Sainte-Suzanne) – francuski i reunioński polityk, działacz komunistyczny, od 2009 do 2012 poseł do Parlamentu Europejskiego; mąż senator Gélity Hoarau.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Doktoryzował się w zakresie nauk fizycznych. Zawodowo pracował jednak jako dziennikarz[1]. Od końca lat 60. zaangażowany w działalność Komunistycznej Partii Reunionu (PCR). W 1993 został przywódcą tego ugrupowania, pozostając od tego czasu jego faktycznym liderem.
W 1986 uzyskał mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego, zrezygnował z niego po upływie roku. Ponownie w niższej izbie parlamentu zasiadał w latach 1988–1993 i 1997–2001[2]. Od 1983 do 2001 pełnił funkcję mera Saint-Pierre. W latach 1994–1997 był radnym rady generalnej Reunionu.
Za oszustwa wyborcze, w 2000 został skazany na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, karę grzywny i utratę prawa do sprawowania urzędów wybieralnych na okres trzech lat[3]. Po uprawomocnieniu się tego wyroku w 2001 odszedł ze stanowiska burmistrza i ze Zgromadzenia Narodowego.
W wyborach w 2009 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego z listy Alliance des outre-mers, sojuszu regionalnych zamorskich partii komunistycznych, zblokowanego z opartym na Francuskiej Partii Komunistycznej Froncie Lewicy. W PE przystąpił do grupy GUE/NGL, został też członkiem Komisji Rozwoju Regionalnego[4]. Zrezygnował z mandatu na początku 2012.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Biographies des 72 élus français au Parlement européen. euractiv.fr, 24 czerwca 2009. [dostęp 2022-08-15]. (fr.).
- ↑ Élie Hoarau na stronie Zgromadzenia Narodowego XI kadencji. [dostęp 2022-08-15]. (fr.).
- ↑ Polititiens Véreux. nadiaramassamy.fr, 21 lutego 2008. [dostęp 2022-08-15]. (fr.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2022-08-15].