WDF World Cup

De WDF World Cup (of WDF-wereldbeker darts) is een dartstoernooi georganiseerd door de World Darts Federation.

Het toernooi geldt als het officiële wereldkampioenschap darts maar heeft minder aanzien dan het BDO World Darts Championship (voorheen Embassy) georganiseerd door de in 2020 opgeheven British Darts Organisation (BDO), dat gold als het officieuze wereldkampioenschap, en het PDC World Darts Championship georganiseerd door de Professional Darts Corporation (PDC), dat sinds de overstap van veel spelers van de BDO naar de PDC de sterkste bezetting heeft. Het toernooi wordt om de twee jaar gehouden. De heren spelen drie onderdelen. Individueel, dubbels en teams. De vrouwen spelen twee onderdelen. Individueel en dubbels. Elk land bestaat uit vier heren en vier vrouwen. Alleen bij de eerste editie in 1977 bestond het herenteam uit drie spelers. Sinds 2015 hebben de jeugdspelers ook een dubbeltoernooi. In 2015 gooide Wesley Harms de eerste 9-darter ooit op het wereldkampioenschap.[1] In 2021 ging het toernooi niet door vanwege de coronapandemie.[2]

Nederlands heren team en overall klassering[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Klassering Team
1975 Vlag van Wales Cardiff 15e Arthur Russell, Terry Henny, Evert van Zanten, Henk van Tuijl
1977 Vlag van Engeland Londen 14e Arthur Russell, Evert van Zanten, Hans Bronsgeest, Jilles Vermaat
1979 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas 13e Alan Morley, Evert van Zanten, James Cox, Jilles Vermaat
1981 Vlag van Nieuw-Zeeland Nelson 9e Hildebrand de Jonge, Rinus Daniels, Malcolm Nolan, Patrick McGorrigan
1983 Vlag van Schotland Edinburgh 7e Ellis Elsevijf, Leo de Oude, Pieter Kessels, Rick Daniels
1985 Vlag van Australië Brisbane 18e Bert Vlaardingerbroek, Graeme Stoddart, Paul Hoogenboom, Ellis Elsevijf
1987 Vlag van Denemarken Kopenhagen 21e Bert Vlaardingerbroek, Dick Pronk, Ellis Elsevijf, Ronald Wensveen
1989 Vlag van Canada Toronto 9e Dirk-Jan Klaver, Jilles Vermaat, Ronald Wensveen, Roy Gokoel
1991 Vlag van Nederland Zandvoort 11e Bert Vlaardingerbroek, Dirk-Jan Klaver, Jeroen Samuels, Raymond van Barneveld
1993 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Brons Co Stompé, Jeroen Samuels, Raymond van Barneveld, Roland Scholten
1995 Vlag van Zwitserland Bazel 15e Bert Vlaardingerbroek, Jeroen Samuels, Raymond van Barneveld, Roland Scholten
1997 Vlag van Australië Perth Brons Co Stompé, Hessel Stok, Raymond van Barneveld, Roland Scholten
1999 Vlag van Zuid-Afrika Durban Brons Bert Vlaardingerbroek, Co Stompé, Frans Harmsen, Raymond van Barneveld
2001 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur 4e Co Stompé, Marco Tak, Vincent van der Voort, Raymond van Barneveld
2003 Vlag van Frankrijk Épinal Zilver Raymond van Barneveld, Vincent van der Voort, Co Stompé, Albertino Essers
2005 Vlag van Australië Perth Goud Raymond van Barneveld, Vincent van der Voort, Dick van Dijk, Niels de Ruiter
2007 Vlag van Nederland Rosmalen Goud Co Stompé, Mario Robbe, Niels de Ruiter, Joey ten Berge
2009 Vlag van Verenigde Staten Charlotte Goud Frans Harmsen, Joey ten Berge, Willy van de Wiel, Daniel Brouwer
2011 Vlag van Ierland Castlebar 10e Jan Dekker, Joey ten Berge, Ron Meulenkamp, Salmon Renyaan
2013 Vlag van Canada St. John's 6e Benito van de Pas, Remco van Eijden, Rick Hofstra, Wesley Harms
2015 Vlag van Turkije Kemer 4e Wesley Harms, Richard Veenstra, Jeffrey Sparidaans, Danny Noppert
2017 Vlag van Japan Kobe 7e Wesley Harms, Richard Veenstra, Chris Landman, Willem Mandigers
2019 Vlag van Roemenië Cluj-Napoca Goud Chris Landman, Martijn Kleermaker, Jeffrey Sparidaans, Luc Peters
2021 Vlag van Denemarken Esbjerg niet gehouden vanwege de coronapandemie
2023 Vlag van Denemarken Esbjerg Goud Wesley Plaisier, Berry van Peer, Jelle Klaasen, Ryan de Vreede

Nederlands vrouwen team en overall klassering[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Klassering Team
1983 Vlag van Schotland Edinburgh 7e Johanna Schipper, Valerie Maytum
1985 Vlag van Australië Brisbane - Niet deelgenomen
1987 Vlag van Denemarken Kopenhagen Zilver Mia Mevissen, Valerie Maytum
1989 Vlag van Canada Toronto 12e Anja Beekmans, Mia Mevissen
1991 Vlag van Nederland Zandvoort 5e Francis Hoenselaar, Kitty van der Vliet
1993 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Zilver Francis Hoenselaar, Valerie Maytum
1995 Vlag van Zwitserland Bazel Brons Francis Hoenselaar, Valerie Maytum
1997 Vlag van Australië Perth 12e Karin Krappen, Mieke de Boer
1999 Vlag van Zuid-Afrika Durban Zilver Francis Hoenselaar, Kitty van der Vliet
2001 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur Goud Francis Hoenselaar, Mieke de Boer
2003 Vlag van Frankrijk Épinal Zilver Francis Hoenselaar, Karin Krappen
2005 Vlag van Australië Perth 15e Francis Hoenselaar, Mieke de Boer
2007 Vlag van Nederland Rosmalen 6e Francis Hoenselaar, Carla Molema
2009 Vlag van Verenigde Staten Charlotte 9e Francis Hoenselaar, Karin Krappen
2011 Vlag van Ierland Castlebar Brons Francis Hoenselaar, Karin Krappen
2013 Vlag van Canada St. John's 10e Floortje van Zanten, Sharon Prins
2015 Vlag van Turkije Kemer 12e Karin Krappen, Carla Molema, Rilana Erades, Anca Zijlstra
2017 Vlag van Japan Kobe Goud Aileen de Graaf, Sharon Prins, Anca Zijlstra, Vanessa Zuidema
2019 Vlag van Roemenië Cluj-Napoca 24e Anita van der Velden, Marjolein Noijens, Anca Zijlstra, Vanessa Zuidema
2021 Vlag van Denemarken Esbjerg niet gehouden vanwege de coronapandemie
2023 Vlag van Denemarken Esbjerg 6e Aileen de Graaf, Anca Zijlstra, Noa-Lynn van Leuven, Aletta Wajer

Nine-dart finishes[bewerken | brontekst bewerken]

Speler Jaar Ronde Resultaat Tegenstander
Vlag van Nederland Wesley Harms 2015 Laatste 128 Gewonnen Vlag van Zweden Markus Korhonen

Wereldkampioenen WDF[bewerken | brontekst bewerken]

Heren overall[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Goud Zilver Brons
1975 Vlag van Wales Cardiff Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales Vlag van Schotland Schotland
1977 Vlag van Engeland Londen Vlag van Wales Wales Vlag van Engeland Engeland Vlag van Ierland Ierland
1979 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Vlag van Engeland Engeland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Wales Wales
1981 Vlag van Nieuw-Zeeland Nelson Vlag van Engeland Engeland Vlag van Schotland Schotland Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
1983 Vlag van Schotland Edinburgh Vlag van Engeland Engeland Vlag van Schotland Schotland Vlag van Wales Wales
1985 Vlag van Australië Brisbane Vlag van Engeland Engeland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Australië Australië
1987 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Engeland Engeland Vlag van Canada Canada Vlag van Australië Australië
1989 Vlag van Canada Toronto Vlag van Engeland Engeland Vlag van Canada Canada Vlag van Ierland Ierland
1991 Vlag van Nederland Zandvoort Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales Vlag van Australië Australië
1993 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Vlag van Wales Wales Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland
1995 Vlag van Zwitserland Bazel Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales Vlag van Australië Australië
1997 Vlag van Australië Perth Vlag van Wales Wales Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland
1999 Vlag van Zuid-Afrika Durban Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales Vlag van Nederland Nederland
2001 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur Vlag van Engeland Engeland Vlag van Finland Finland Vlag van Zweden Zweden
2003 Vlag van Frankrijk Épinal Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
2005 Vlag van Australië Perth Vlag van Nederland Nederland Vlag van Finland Finland Vlag van Engeland Engeland
2007 Vlag van Nederland Rosmalen Vlag van Nederland Nederland Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales
2009 Vlag van Verenigde Staten Charlotte Vlag van Nederland Nederland Vlag van Engeland Engeland Vlag van Australië Australië
2011 Vlag van Ierland Castlebar Vlag van Engeland Engeland Vlag van Finland Finland Vlag van Zweden Zweden
2013 Vlag van Canada St. John's Vlag van Engeland Engeland Vlag van Schotland Schotland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
2015 Vlag van Turkije Kemer Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales Vlag van Schotland Schotland
2017 Vlag van Japan Kobe Vlag van Australië Australië Vlag van Canada Canada Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
2019 Vlag van Roemenië Cluj-Napoca Vlag van Nederland Nederland Vlag van Wales Wales Vlag van Engeland Engeland
2021 Vlag van Denemarken Esbjerg niet gehouden vanwege de coronapandemie
2023 Vlag van Denemarken Esbjerg Vlag van Nederland Nederland Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Vlag van Schotland Schotland

Heren teams[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Winnaars Uitslag Tegenstanders
1975 Vlag van Wales Cardiff Vlag van Engeland Engeland
Cyril Hayes
Tony Brown
Bill Lennard
Jack North
9 – 7 Vlag van Wales Wales
Alan Evans
Terry James
Phil Obbard
Tony Ridler
1977 Vlag van Engeland Londen Vlag van Wales Wales
Leighton Rees
Alan Evans
David Jones
Phil Obbard (reserve)
5 – 4 Vlag van Engeland Engeland
John Lowe
Eric Bristow
Tony Brown
Cliff Lazarenko (reserve)
1979 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
Tony Brown
Bill Lennard
9 – 7 Vlag van Wales Wales
David Jones
Alan Thomas
Leighton Rees
Ceri Morgan
1981 Vlag van Nieuw-Zeeland Nelson Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
Tony Brown
Cliff Lazarenko
9 – 7 Vlag van Schotland Schotland
Jocky Wilson
Rab Smith
Alistair Forrester
Angus Ross
1983 Vlag van Schotland Edinburgh Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
Keith Deller
Dave Whitcombe
9 – 8 Vlag van Schotland Schotland
Jocky Wilson
Danny Cunningham
Harry Patterson
Peter Masson
1985 Vlag van Australië Brisbane Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Tony Payne
Rick Ney
John Kramer
Dan Valletto
9 – 6 Vlag van Australië Australië
Russell Stewart
Terry O'Dea
Frank Palko
Horrie Seden
1987 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
Bob Anderson
Cliff Lazarenko
9 – 8 Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland
Charlie Maxwell
Fred McMullan
Louis Doherty
Ray Farrell
1989 Vlag van Canada Toronto Vlag van Canada Canada
Bob Sinnaeve
Rick Bisaro
Tony Holyoake
Albert Anstey
9 – 7 Vlag van Australië Australië
Russell Stewart
Wayne Weening
Frank Palko
Keith Sullivan
1991 Vlag van Nederland Zandvoort Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
Phil Taylor
Alan Warriner
9 – 7 Vlag van Wales Wales
Leighton Rees
Chris Johns
Eric Burden
Martin Phillips
1993 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Vlag van Engeland Engeland
Steve Beaton
Ronnie Baxter
Kevin Kenny
Dave Askew
9 – 3 Vlag van Wales Wales
Eric Burden
Sean Palfrey
Martin Phillips
Ken Thomas
1995 Vlag van Zwitserland Bazel Vlag van Engeland Engeland
Steve Beaton
Ronnie Baxter
Martin Adams
Andy Fordham
9 – 4 Vlag van Wales Wales
Richie Burnett
Sean Palfrey
Eric Burden
Martin Phillips
1997 Vlag van Australië Perth Vlag van Wales Wales
Eric Burden
Marshall James
Sean Palfrey
Martin Phillips
9 – 6 Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Ronnie Baxter
Steve Beaton
Andy Fordham
1999 Vlag van Zuid-Afrika Durban Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Ronnie Baxter
Andy Fordham
Mervyn King
9 – 7 Vlag van Wales Wales
Martin Phillips
Ritchie Davies
Richard Herbert
Eric Burden
2001 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Andy Fordham
Mervyn King
John Walton
9 – 7 Vlag van Finland Finland
Marko Pusa
Marko Kantele
Jarkko Komula
Ulf Ceder
2003 Vlag van Frankrijk Épinal Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Ray Carver
John Kuczynski
Bill Davis
George Walls
9 – 7 Vlag van Nederland Nederland
Raymond van Barneveld
Vincent van der Voort
Dick van Dijk
Niels de Ruiter
2005 Vlag van Australië Perth Vlag van Finland Finland
Jarkko Komula
Ulf Ceder
Marko Pusa
Kim Viljanen
9 – 8 Vlag van Australië Australië
Simon Whitlock
Tony David
Graham Hunt
Anthony Fleet
2007 Vlag van Nederland Rosmalen Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Steve Farmer
Tony O'Shea
John Walton
9 – 8 Vlag van Nederland Nederland
Co Stompé
Niels de Ruiter
Mario Robbe
Joey ten Berge
2009 Vlag van Verenigde Staten Charlotte Vlag van Nederland Nederland
Joey ten Berge
Willy van de Wiel
Frans Harmsen
Daniel Brouwer
9 – 5 Vlag van Canada Canada
Clint Clarkson
Bernie Miller
Jerry Hull
Ken MacNeil
2011 Vlag van Ierland Castlebar Vlag van Engeland Engeland
Scott Waites
Tony O'Shea
Martin Atkins
Martin Adams
9 – 8 Vlag van Finland Finland
Jarkko Komula
Sami Sanssi
Petri Korte
Ulf Ceder
2013 Vlag van Canada St. John's Vlag van Schotland Schotland
Ross Montgomery
Craig Baxter
Gary Stone
Alan Soutar
9 – 7 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Gordon Dixon
Tom Sawyer
Larry Butler
Robbie Phillips
2015 Vlag van Turkije Kemer Vlag van Engeland Engeland
Mark McGeeney
Jamie Hughes
Scott Mitchell
Glen Durrant
9 – 4 Vlag van Ierland Ierland
Benny Grace
Sean McGowan
David Concannon
David O'Connor
2017 Vlag van Japan Kobe Vlag van Australië Australië
Justin Thompson
Peter Machin
Andrew Townes
Raymond Smith
9 – 3 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Tom Sawyer
Robbie Phillips
Joseph Chaney
Billy Squires
2019 Vlag van Roemenië Cluj-Napoca Vlag van Wales Wales
Jim Williams
Darren Bingham
Arwyn Morris
Nick Kenny
9 – 7 Vlag van Hongkong Hongkong
Paul Lim
Kai-Fan Leung
Royden Lam
Hugo Leung
2021 Vlag van Denemarken Esbjerg niet gehouden vanwege de coronapandemie
2023 Vlag van Denemarken Esbjerg Vlag van Nederland Nederland
Wesley Plaisier
Berry van Peer
Jelle Klaasen
Ryan de Vreede
9 – 7 Vlag van Engeland Engeland
Scott Mitchell
James Hurrell
Reece Colley
Jamie Atkins

Heren dubbels[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Winnaars Uitslag Tegenstanders
1975 Vlag van Wales Cardiff Vlag van Wales Wales
Alan Evans
Phil Obbard
4 – 3 Vlag van Australië Australië
George Foster
Kevin White
1977 Vlag van Engeland Londen Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
4 – 2 Vlag van Wales Wales
David Jones
Phil Obbard
1979 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
4 – 1 Vlag van Engeland Engeland
Bill Lennard
Tony Brown
1981 Vlag van Nieuw-Zeeland Nelson Vlag van Engeland Engeland
Cliff Lazarenko
Tony Brown
4 – 0 Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
1983 Vlag van Schotland Edinburgh Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
4 – 2 Vlag van Schotland Schotland
Jocky Wilson
Danny Cunningham
1985 Vlag van Australië Brisbane Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
4 – 0 Vlag van Australië Australië
Russell Stewart
Frank Palko
1987 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
4 – 1 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Ricky Ney
Jerry Umberger
1989 Vlag van Canada Toronto Vlag van Engeland Engeland
Eric Bristow
John Lowe
4 – 2 Vlag van België België
Leo Laurens
Stephan Eeckelaert
1991 Vlag van Nederland Zandvoort Vlag van Australië Australië
Keith Sullivan
Wayne Weening
4 – 2 Vlag van België België
Frans Devooght
Jean-Marie Dejonghe
1993 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Vlag van Canada Canada
John Part
Carl Mercer
4 – 1 Vlag van Nederland Nederland
Roland Scholten
Raymond van Barneveld
1995 Vlag van Zwitserland Bazel Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Andy Fordham
4 – 1 Vlag van Engeland Engeland
Ronnie Baxter
Steve Beaton
1997 Vlag van Australië Perth Vlag van Wales Wales
Sean Palfrey
Martin Phillips
4 – 3 Vlag van Engeland Engeland
Ronnie Baxter
Steve Beaton
1999 Vlag van Zuid-Afrika Durban Vlag van Wales Wales
Ritchie Davies
Richard Herbert
4 – 1 Vlag van Engeland Engeland
Ronnie Baxter
Mervyn King
2001 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur Vlag van Engeland Engeland
Andy Fordham
John Walton
4 – 2 Vlag van Finland Finland
Ulf Ceder
Marko Kantele
2003 Vlag van Frankrijk Épinal Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Mervyn King
4 – 1 Vlag van Engeland Engeland
Andy Fordham
Tony O'Shea
2005 Vlag van Australië Perth Vlag van Nederland Nederland
Raymond van Barneveld
Vincent van der Voort
4 – 1 Vlag van Denemarken Denemarken
Per Laursen
Brian Sørensen
2007 Vlag van Nederland Rosmalen Vlag van Nederland Nederland
Mario Robbe
Joey ten Berge
4 – 2 Vlag van Finland Finland
Marko Kantele
Asko Niskala
2009 Vlag van Verenigde Staten Charlotte Vlag van Australië Australië
Anthony Fleet
Geoff Kime
6 – 4 Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland
Daryl Gurney
John Elder
2011 Vlag van Ierland Castlebar Vlag van Engeland Engeland
Martin Adams
Tony O'Shea
6 – 4 Vlag van Zweden Zweden
Johan Engström
Daniel Larsson
2013 Vlag van Canada St. John's Vlag van Engeland Engeland
Stephen Bunting
Tony O'Shea
6 – 0 Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Christoffel Meiring
Mathinus Grobbelaar
2015 Vlag van Turkije Kemer Vlag van Nederland Nederland
Wesley Harms
Richard Veenstra
6 – 3 Vlag van Engeland Engeland
Scott Mitchell
Mark McGeeney
2017 Vlag van Japan Kobe Vlag van Rusland Rusland
Boris Koltsov
Aleksandr Orechkin
6 – 3 Vlag van Canada Canada
Jeff Smith
Kiley Edmunds
2019 Vlag van Roemenië Cluj-Napoca Vlag van Canada Canada
David Cameron
Jeff Smith
6 – 2 Vlag van Engeland Engeland
Scott Mitchell
Daniel Day
2021 Vlag van Denemarken Esbjerg niet gehouden vanwege de coronapandemie
2023 Vlag van Denemarken Esbjerg Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Haupai Puha
Ben Robb
6 – 2 Vlag van Schotland Schotland
Danny Trueman
Davie Kirwan

Heren individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Winnaar Uitslag Tegenstander
1975 Vlag van Wales Cardiff Vlag van Engeland Tony Brown 6 – 4 Vlag van Schotland Rab Smith
1977 Vlag van Engeland Londen Vlag van Wales Leighton Rees 4 – 3 Vlag van Engeland Cliff Lazarenko
1979 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Vlag van Verenigde Staten Nicky Virachkul 4 – 3 Vlag van Wales Ceri Morgan
1981 Vlag van Nieuw-Zeeland Nelson Vlag van Engeland John Lowe (91,80) 4 – 3 Vlag van Schotland Jocky Wilson (80,10)
1983 Vlag van Schotland Edinburgh Vlag van Engeland Eric Bristow 4 – 2 Vlag van Schotland Jocky Wilson
1985 Vlag van Australië Brisbane Vlag van Engeland Eric Bristow 4 – 2 Vlag van Verenigde Staten Tony Payne
1987 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Engeland Eric Bristow 4 – 1 Vlag van Canada Bob Sinnaeve
1989 Vlag van Canada Toronto Vlag van Engeland Eric Bristow 4 – 0 Vlag van Ierland Jack McKenna
1991 Vlag van Nederland Zandvoort Vlag van Engeland John Lowe 6 – 4 Vlag van Wales Martin Phillips
1993 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Vlag van Nederland Roland Scholten 4 – 2 Vlag van Denemarken Troels Rusel
1995 Vlag van Zwitserland Bazel Vlag van Engeland Martin Adams (95,01) 4 – 1 Vlag van Wales Eric Burden (89,88)
1997[3] Vlag van Australië Perth Vlag van Nederland Raymond van Barneveld 4 – 2 Vlag van Australië Peter Hinkley
1999 Vlag van Zuid-Afrika Durban Vlag van Nederland Raymond van Barneveld 4 – 1 Vlag van Nieuw-Zeeland Warren Parry
2001 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur Vlag van Engeland Martin Adams 4 – 3 Vlag van Engeland Andy Fordham
2003 Vlag van Frankrijk Épinal Vlag van Nederland Raymond van Barneveld 4 – 3 Vlag van Wales Ritchie Davies
2005 Vlag van Australië Perth Vlag van Nederland Dick van Dijk 4 – 1 Vlag van Denemarken Per Laursen
2007 Vlag van Nederland Rosmalen Vlag van Wales Mark Webster 4 – 0 Vlag van Noorwegen Robert Wagner
2009 Vlag van Verenigde Staten Charlotte Vlag van Engeland Tony O'Shea (107,13) 7 – 3 Vlag van Nederland Joey ten Berge (92,07)
2011 Vlag van Ierland Castlebar Vlag van Engeland Scott Waites (98,73) 7 – 3 Vlag van Engeland Martin Adams (91,44)
2013 Vlag van Canada St. John's Vlag van Nederland Wesley Harms (94,59) 7 – 6 Vlag van Engeland Stephen Bunting (86,37)
2015 Vlag van Turkije Kemer Vlag van Wales Jim Williams (97,44) 7 – 4 Vlag van Schotland Ross Montgomery (94,68)
2017 Vlag van Japan Kobe Vlag van Canada Jeff Smith (92,03) 7 – 5 Vlag van Australië Raymond Smith (88,70)
2019 Vlag van Roemenië Cluj-Napoca Vlag van Nieuw-Zeeland Darren Herewini (87,70) 7 – 6 Vlag van Australië Peter Machin (86,60)
2021 Vlag van Denemarken Esbjerg niet gehouden vanwege de coronapandemie
2023 Vlag van Denemarken Esbjerg Vlag van Nederland Berry van Peer (88,94) 7 – 3 Vlag van Duitsland Frank Bruns (80,54)

Vrouwen overall[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Goud Zilver Brons
1983 Vlag van Schotland Edinburgh Vlag van Engeland Engeland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Wales Wales
1985 Vlag van Australië Brisbane Vlag van Engeland Engeland Vlag van Schotland Schotland Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
1987 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Nederland Nederland Vlag van Canada Canada
1989 Vlag van Canada Toronto Vlag van Engeland Engeland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Australië Australië
1991 Vlag van Nederland Zandvoort Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Vlag van Wales Wales Vlag van Australië Australië
1993 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Nederland Nederland Vlag van Engeland Engeland
1995 Vlag van Zwitserland Bazel Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Vlag van Denemarken Denemarken
1997 Vlag van Australië Perth Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Vlag van Filipijnen Filipijnen
1999 Vlag van Zuid-Afrika Durban Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van Zweden Zweden
2001 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur Vlag van Nederland Nederland Vlag van Zweden Zweden Vlag van Australië Australië
2003 Vlag van Frankrijk Épinal Vlag van Engeland Engeland Vlag van Nederland Nederland Vlag van Finland Finland
2005 Vlag van Australië Perth Vlag van Engeland Engeland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Japan Japan
2007 Vlag van Nederland Rosmalen Vlag van Wales Wales Vlag van Rusland Rusland Vlag van Zweden Zweden
2009 Vlag van Verenigde Staten Charlotte Vlag van Engeland Engeland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Zweden Zweden / Vlag van Wales Wales
2011 Vlag van Ierland Castlebar Vlag van Engeland Engeland Vlag van Wales Wales Vlag van Nederland Nederland
2013 Vlag van Canada St. John's Vlag van Engeland Engeland Vlag van Canada Canada Vlag van Duitsland Duitsland
2015 Vlag van Turkije Kemer Vlag van Engeland Engeland Vlag van Duitsland Duitsland Vlag van Ierland Ierland
2017 Vlag van Japan Kobe Vlag van Nederland Nederland Vlag van Zweden Zweden Vlag van Rusland Rusland
2019 Vlag van Roemenië Cluj-Napoca Vlag van Engeland Engeland Vlag van Japan Japan Vlag van Australië Australië
2021 Vlag van Denemarken Esbjerg niet gehouden vanwege de coronapandemie
2023 Vlag van Denemarken Esbjerg Vlag van Engeland Engeland Vlag van Ierland Ierland Vlag van Zweden Zweden

Vrouwen teams[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Winnaars Uitslag Tegenstanders
2015 Vlag van Turkije Kemer Vlag van Engeland Engeland
Deta Hedman
Fallon Sherrock
Claire Brookin
Lisa Ashton
9 – 5 Vlag van Duitsland Duitsland
Anne Willkomm
Steffi Zwitkowitsch
Stefanie Lück
Irina Armstrong
2017 Vlag van Japan Kobe Vlag van Nederland Nederland
Aileen de Graaf
Sharon Prins
Anca Zijlstra
Vanessa Zuidema
9 – 6 Vlag van Zweden Zweden
Maud Jansson
Vicky Pruim
Anna Forsmark
Paulina Söderström
2019 Vlag van Roemenië Cluj-Napoca Vlag van Engeland Engeland
Maria O’Brien
Lorraine Winstanley
Deta Hedman
Fallon Sherrock
9 – 4 Vlag van Australië Australië
Lorraine Burn
Natalie Carter
Tori Kewish
Barb Smyth
2021 Vlag van Denemarken Esbjerg niet gehouden vanwege de coronapandemie
2023 Vlag van Denemarken Esbjerg Vlag van Ierland Ierland
Robyn Byrne
Katie Sheldon
Caroline Breen
Aoife McCormack
9 – 7 Vlag van Wales Wales
Rhian O'Sullivan
Eve Watson
Alannah Waters-Evans
Leanne Topper

Vrouwen dubbels[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Winnaars Uitslag Tegenstanders
1983 Vlag van Schotland Edinburgh Vlag van Engeland Engeland
Maureen Flowers
Audrey Derham
4 – 3 Vlag van Canada Canada
Rani Gill
Stacy Walker
1985 Vlag van Australië Brisbane Vlag van Engeland Engeland
Sharon Kemp
Linda Batten
4 – 3 Vlag van Schotland Schotland
Connie McDonald
Lynn MacKay
1987 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Kathy Karpowich
Kathy Maloney
4 – 2 Vlag van Canada Canada
Rani Gill
Patricia Farrell
1989 Vlag van Canada Toronto Vlag van Engeland Engeland
Sharon Colclough
Sue Edwards
4 – 0 Vlag van Australië Australië
Louise Ball
Eileen Morton
1991 Vlag van Nederland Zandvoort Vlag van Wales Wales
Sandra Greatbatch
Rhian Speed
4 – 1 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Jannette Jonathan
Jill MacDonald
1993 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Vlag van Nederland Nederland
Valerie Maytum
Francis Hoenselaar
4 – 3 Vlag van Engeland Engeland
Mandy Solomons
Sue Talbot
1995 Vlag van Zwitserland Bazel Vlag van Engeland Engeland
Deta Hedman
Mandy Solomons
4 – 2 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Jannette Jonathan
Noeline Gear
1997 Vlag van Australië Perth Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Stacy Bromberg
Lori Verrier
4 – 2 Vlag van Filipijnen Filipijnen
Paulita Vilanueva
Janice Hinojales
1999 Vlag van Zuid-Afrika Durban Vlag van Engeland Engeland
Trina Gulliver
Apylee Jones
4 – 1 Vlag van Zweden Zweden
Carina Ekberg
Kristina Korpii
2001 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur Vlag van Nederland Nederland
Francis Hoenselaar
Mieke de Boer
4 – 2 Vlag van Zweden Zweden
Carina Ekberg
Kristina Korpii
2003 Vlag van Frankrijk Épinal Vlag van Engeland Engeland
Trina Gulliver
Clare Bywaters
4 – 2 Vlag van Nederland Nederland
Francis Hoenselaar
Karin Krappen
2005 Vlag van Australië Perth Vlag van Engeland Engeland
Trina Gulliver
Clare Bywaters
4 – 3 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Stacy Bromberg
Marilyn Popp
2007 Vlag van Nederland Rosmalen Vlag van Rusland Rusland
Anastasia Dobromyslova
Irina Armstrong
4 – 2 Vlag van Zweden Zweden
Carina Ekberg
Maud Jansson
2009 Vlag van Verenigde Staten Charlotte Vlag van Engeland Engeland
Karen Lawman
Lisa Ashton
6 – 2 Vlag van Zweden Zweden
Carina Ekberg
Maud Jansson
2011 Vlag van Ierland Castlebar Vlag van Engeland Engeland
Trina Gulliver
Deta Hedman
6 – 5 Vlag van Nederland Nederland
Francis Hoenselaar
Karin Krappen
2013 Vlag van Canada St. John's Vlag van Engeland Engeland
Trina Gulliver
Deta Hedman
6 – 1 Vlag van Canada Canada
Cindy Hayhurst
Dianne Gobeil
2015 Vlag van Turkije Kemer Vlag van Engeland Engeland
Lisa Ashton
Claire Brookin
6 – 4 Vlag van Engeland Engeland
Deta Hedman
Fallon Sherrock
2017 Vlag van Japan Kobe Vlag van Rusland Rusland
Anastasia Dobromyslova
Marina Kononova
6 – 1 Vlag van Ierland Ierland
Robyn Byrne
Caroline Breen
2019 Vlag van Roemenië Cluj-Napoca Vlag van Japan Japan
Mikuru Suzuki
Mayumi Ouchi
6 – 1 Vlag van Tsjechië Tsjechië
Jitka Cisarova
Alena Gregurkova
2021 Vlag van Denemarken Esbjerg niet gehouden vanwege de coronapandemie
2023 Vlag van Denemarken Esbjerg Vlag van Engeland Engeland
Beau Greaves
Deta Hedman
6 – 1 Vlag van Finland Finland
Kirsi Viinikainen
Sari Sauvola

Vrouwen individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Winnaar Uitslag Tegenstander
1983 Vlag van Schotland Edinburgh Vlag van Verenigde Staten Sandy Reitan 4 – 3 Vlag van Wales Sandra Lee
1985 Vlag van Australië Brisbane Vlag van Engeland Linda Batten 4 – 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Lottie Charlcroft
1987 Vlag van Denemarken Kopenhagen Vlag van Nederland Valerie Maytum 4 – 0 Vlag van Verenigde Staten Kathy Maloney
1989 Vlag van Canada Toronto Vlag van Verenigde Staten Eva Grigsby 4 – 2 Vlag van Engeland Sharon Colclough
1991 Vlag van Nederland Zandvoort Vlag van Nieuw-Zeeland Jill MacDonald 4 – 1 Vlag van Australië Charmaine Barney
1993 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas Vlag van Verenigde Staten Kathy Maloney 4 – 2 Vlag van Verenigde Staten Stacy Bromberg
1995 Vlag van Zwitserland Bazel Vlag van Engeland Mandy Solomons (70,62) 4 – 3 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar (66,18)
1997 Vlag van Australië Perth Vlag van Nieuw-Zeeland Noeline Gear 4 – 0 Vlag van Noord-Ierland Denise Cassidy
1999 Vlag van Zuid-Afrika Durban Vlag van Engeland Trina Gulliver 4 – 3 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
2001 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur Vlag van Nederland Francis Hoenselaar 4 – 2 Vlag van Nederland Mieke de Boer
2003 Vlag van Frankrijk Épinal Vlag van Engeland Trina Gulliver 4 – 0 Vlag van Zweden Carina Ekberg
2005 Vlag van Australië Perth Vlag van Engeland Clare Bywaters 4 – 3 Vlag van Engeland Trina Gulliver
2007 Vlag van Nederland Rosmalen Vlag van Wales Jan Robbins 4 – 2 Vlag van Wales Julie Gore
2009 Vlag van Verenigde Staten Charlotte Vlag van Verenigde Staten Stacy Bromberg (75,99) 7 – 3 Vlag van Wales Julie Gore (71,04)
2011 Vlag van Ierland Castlebar Vlag van Engeland Trina Gulliver 7 – 6 Vlag van Wales Julie Gore
2013 Vlag van Canada St. John's Vlag van Engeland Deta Hedman 7 – 5 Vlag van Duitsland Irina Armstrong
2015 Vlag van Turkije Kemer Vlag van Engeland Lisa Ashton (87,00) 7 – 6 Vlag van Engeland Deta Hedman (86,76)
2017 Vlag van Japan Kobe Vlag van Zweden Vicky Pruim (75,05) 7 – 6 Vlag van Nederland Sharon Prins (72,58)
2019 Vlag van Roemenië Cluj-Napoca Vlag van Japan Mikuru Suzuki (70,60) 7 – 3 Vlag van Engeland Deta Hedman (70,50)
2021 Vlag van Denemarken Esbjerg niet gehouden vanwege de coronapandemie
2023 Vlag van Denemarken Esbjerg Vlag van Engeland Beau Greaves (86,83) 7 – 5 Vlag van Engeland Deta Hedman (79,18)

Jeugd overall[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Goud Zilver Brons
1999 Vlag van Zuid-Afrika Durban Vlag van Australië Australië Vlag van Finland Finland Vlag van België België
2001 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur Vlag van Zweden Zweden Vlag van Engeland Engeland Vlag van Australië Australië
2003 Vlag van Frankrijk Épinal Vlag van Australië Australië Vlag van Nederland Nederland Vlag van Engeland Engeland
2005 Vlag van Australië Perth Vlag van Nederland Nederland Vlag van Engeland Engeland Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
2007 Vlag van Nederland Rosmalen Vlag van Nederland Nederland Vlag van Engeland Engeland Vlag van Australië Australië
2009 Vlag van Verenigde Staten Charlotte Vlag van Finland Finland Vlag van Wales Wales Vlag van Ierland Ierland
2011 Vlag van Ierland Castlebar Vlag van Engeland Engeland Vlag van Duitsland Duitsland Vlag van Nederland Nederland
2013