Victor Campenaerts

Victor Campenaerts
	Campenaerts in 2020
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Campi, Vocsnor
Geboortedatum	28 oktober 1991
Geboorteplaats	Hoboken, België
Lengte	173 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Lotto Soudal
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klassieker specialist
Ploegen
2010; 2011–2012; 2013; 2014–2015; 2016–2017; 2018–2019; 2020; 2021; 2022	Dijlespurters Mechelen; Bianchi-Lotto-Nieuwe Hoop Tielen; Lotto Belisol U23; Topsport Vlaanderen-Baloise; LottoNL-Jumbo; Lotto Soudal; NTT Pro Cycling; Team Qhubeka-ASSOS; Lotto Soudal
Beste prestaties
Ronde van Italië	1 etappezege
Medailleoverzicht
	Wegwielrennen
Medailles
	Wegwielrennen
Wereldkampioenschappen
Europese kampioenschappen
Portaal	Wielersport

Victor Campenaerts (Hoboken, 28 oktober 1991) is een Belgisch wielrenner die sinds 2022 voor de vanaf 2023 Lotto-Dstny geheten ploeg uitkomt. Hij specialiseerde zich in het tijdrijden en veroverde onder meer de Belgische en Europese titel binnen deze discipline. Tussen 2019 en 2022 was hij werelduurrecordhouder. Campenaerts focust zich op een carrière als klassiek wegrenner sinds 2021 met ritwinst datzelfde jaar in de Giro als hoogtepunt.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Kinderjaren[bewerken | brontekst bewerken]

Victor Campenaerts begon zijn sportloopbaan als zwemmer. Op zesjarige leeftijd trainde hij driemaal per week in het zwembad. De sportdiscipline lag hem niet, maar hij ontwikkelde enkele basisattitudes die later in zijn carrière nog van pas zouden komen: het volgen van een dagelijks trainingsschema, wedstrijdmentaliteit en focus op de sport. Zijn lichaamsbouw liet niet toe om door te breken als zwemmer, dus richtte hij zijn pijlen op andere horizonten. Geïnspireerd door zijn grote idool, hij was fan van Sven Nys, droomde hij ervan om deel te nemen aan een veldrit. Ondanks de beperkte training hield hij conditioneel zeer goed stand bij de Nieuwelingen. Het ontbrak hem echter wel nog aan techniek.

Vooraleer hij de overstap naar het wielrennen maakte, koos Campenaerts voor de triatlon om zo zijn zwemcapaciteiten en fietsvaardigheden te combineren. Hij nam succesvol deel aan de ingangsproeven voor de triatlontopsportschool en trainde er voor het eerst op een wetenschappelijke manier onder de hoede van Kurt Lobbestael. Die leerde hem om te focussen op de details, wat hij meenam in zijn latere carrière. Als triatleet was hij sterk in het zwemmen en fietsen, maar stootte op zijn grenzen tijdens het lopen. Door enkele blessures en mislopen overwinningen stapelden de frustraties zich stilaan op bij de jonge Campenaerts.

Uiteindelijk besliste hij zich ten volle op het wielrennen te richten. Kurt bleef zijn trainer en samen slaagden ze erin om wedstrijden bij de jeugdcategorie te winnen. In 2013 werd Campenaerts geselecteerd voor Lotto Belisol U23 (de belofteploeg van Lotto Belisol). Datzelfde jaar werd hij onder meer Belgisch en Europees Kampioen tijdrijden bij de Beloften. Dit resulteerde in een profcontract bij Topsport-Vlaanderen. ^[1]^[2]

Professionele carrière[bewerken | brontekst bewerken]

2014[bewerken | brontekst bewerken]

Bij Topsport-Vlaanderen kon Campenaerts leren hoe het was om prof te zijn. Tijdens zijn eerste jaar bij de profs veroverde hij een 7^de plek op het Belgisch kampioenschap tijdrijden. Dit resulteerde in een selectie op het wereldkampioenschap tijdrijden, waar hij 17^de werd. ^[1]^[2]

2015[bewerken | brontekst bewerken]

In 2015 bevestigde Campenaerts dat hij zijn plek in het profpeloton waard was met een overwinning in onder meer: de Duo Normand en het jongerenklassement in de Ronde van Wallonië waar hij ook 2^de eindigde in het algemeen klassement. Deze prestaties zorgden ervoor dat hij op het einde van het seizoen de overstap kon maken naar LottoNL-Jumbo. ^[1]^[2]

2016[bewerken | brontekst bewerken]

Door de overstap moest Campenaerts afscheid nemen van zijn trainer Kurt Lobbestael. De goede omkadering binnen het LottoNL-Jumbo-team zorgde ervoor dat hij zijn niveau nog verder kon opkrikken. Hij werd Belgisch Kampioen tijdrijden, 2^de op het Europees Kampioenschap tijdrijden en 5^de op het wereldkampioenschap tijdrijden. ^[2]^[1]

2017[bewerken | brontekst bewerken]

In 2017 won Campenaerts de 3^de etappe van de Ronde van Andalusië (een tijdrit over 12 km), een 2^de plaats op het Belgisch kampioenschap tijdrijden en als kers op de taart werd hij Europees kampioen tijdrijden te Herning. Daarnaast behaalde hij een 7^de plaats op het Wereldkampioenschap tijdrijden.^[2]

Tijdens de tijdrit in de Ronde van Italië moest Campenaerts zijn krachten sparen omdat hij de dag erna moest knechten voor zijn kopman Steven Kruiswijk in de etappe naar Bagno di Romagna. Campenaerts maakte van de gelegenheid gebruik om zijn toenmalige ‘crush’ op date te vragen door de woorden ‘Carlien daten?’ op zijn borst te schrijven en deze te ontbloten op het startpodium van de tijdrit. De actie werd opgepikt door het nieuws, maar leverde hem ook een boete op van de UCI. LottoNl-Jumbo was evenmin opgezet met de stunt en beschreef deze als onprofessioneel. Dit zou de relatie tussen beide doen bekoelen en op het einde van het seizoen keerde hij terug naar Lotto Soudal. ^[1]^[3]^[4]

2018[bewerken | brontekst bewerken]

Campenaerts kreeg bij Lotto Soudal de kans zich volledig te ontplooien en op het tijdrijden toe te spitsen. Hij werkte opnieuw samen met zijn oude trainer Kurt Lobbestael en liet zich omringen door een kinesist, arts en een wetenschapper om professioneler te kunnen werken. Dit wierp zijn vruchten af. In 2018 werd Campenaerts opnieuw Belgisch kampioen tijdrijden en Europees kampioen tijdrijden te Glasgow. tijdens het wereldkampioenschap tijdrijden in Innsbruck behaalde hij een bronzen medaille en werd zo de eerste Belg die een podiumplaats op een wereldkampioenschap tijdrijden behaalde.

Door zijn prestaties ontving Campenaerts op het einde van het seizoen de kristallen fiets, een prijs die door het Laatste Nieuws wordt uitgedeeld aan de beste Belgische wielrenner van het afgelopen wielerseizoen.^[1]^[2]

2019[bewerken | brontekst bewerken]

In 2019 plande Campenaerts om het werelduurrecord aan te vallen. Zijn prestaties tijdens het vorige seizoen bezorgen hem binnen Lotto Soudal de vrijheid en middelen om zich hier ten volle volle op te kunnen focussen. Na een hoogtestage van 2 maanden in Namibië was het op 16 april 2019 zo ver. Na een rustige start waarbij hij een klein beetje tijd moest prijsgeven op toenmalig werelduurrecordhouder Bradley Wiggins, kon Campenaerts het tij keren en tegen halfweg had hij al een voorsprong uitgebouwd van 18 seconden. Hij wist deze voorsprong naar het einde nog meer uit te diepen met een doel voor ogen: de kaap van de 55 km. Hij overschreed de kaap en het nieuwe werelduurrecord bedroeg 55,089 km, ofwel 2 rondes meer dan het vorige wereldrecord. ^[1]^[5]^[6]^[7] Campenaerts was de vierde Belgische houder van het werelduurrecord na Oscar Van den Eynde (1897), Ferdinand Bracke (1967) en Eddy Merckx (1972).

Daarnaast won hij dat jaar de 7^de rit van de Tirreno Adriatico en de 4^de rit in de Baloise Belgium tour. In het eindklassement eindigde hij op de 2^de plek, net na Remco Evenepoel.^[1]

2020[bewerken | brontekst bewerken]

Binnen Lotto Soudal was er geen plaats meer voor Campenaerts. Hij vond onderdak bij NTT.^[8] Na een onderbreking van enkele maanden ten gevolge van de coronacrisis behaalde hij een aantal keer een 2^de plaats in een rittenkoers (op het Belgische kampioenschap, in de afsluitende tijdrit van de Tirreno-Adriatico, en in zowel de 19^de rit als de afsluitende tijdrit van de Ronde van Italië). Op het wereldkampioenschap tijdrijden behaalde Campenaerts een 8^ste plek. ^[1]

2021[bewerken | brontekst bewerken]

Na verscheidene ereplaatsen in een grote ronde, was het in 2021 prijs voor Vocsnor, zoals zijn bijnaam luidt. In de 15de etappe van de Ronde van Italië viel hij meteen na het startschot aan. De ontsnapping bleef het peloton voor en Campenaerts versloeg in een tweesprint de Nederlander Oscar Riesebeek.

2022[bewerken | brontekst bewerken]

Door financiële problemen bij zijn team Qhubeka NextHash moest Campenaerts een nieuw team zoeken.^[9] Hij koos voor een rentree bij Lotto-Soudal.^[10]

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Van 2018 tot 2021 had Campenaerts een relatie met de Belgische voormalige topzwemster Fanny Lecluyse.^[11] Samen namen ze deel aan de Containercup, een ludieke competitie tussen sporters van verschillende sporttakken. Victor zette uiteindelijk een tijd neer van 10:05:43 waarmee hij een 7^de plaats behaalde. Fanny werd 3^de bij de vrouwen.^[12]^[13] Eind juli 2021 gingen ze uit elkaar.^[14]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Baan[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	BK	EK	WK	Overige
Elite
2015	3 achtervolging
2016	2 achtervolging

Weg[bewerken | brontekst bewerken]

2013: Europees kampioen tijdrijden, Beloften; Belgisch kampioen tijdrijden, Beloften
2015: Jongerenklassement Ronde van Wallonië; Duo Normand (met Jelle Wallays)
2016: Belgisch kampioen tijdrijden, Elite
2017: 3e etappe Ruta del Sol (individuele tijdrit); Europees kampioen tijdrijden, Elite
2018: Belgisch kampioen tijdrijden, Elite; Europees kampioen tijdrijden, Elite
2019: 7e etappe Tirreno-Adriatico (individuele tijdrit); Werelduurrecord (55,089 km); 4e etappe Ronde van België
2021: 15e etappe Ronde van Italië
2022: Bergklassement Ronde van Wallonië; Tour of Leuven
2023: Prijs van de strijdlust Ronde van Frankrijk; Druivenkoers Overijse; 4e etappe (ITT) Ronde van Luxemburg

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2014
2015
2016			143e
2017	opgave
2018	opgave		102e
2019	111e
2020	95e
2021	opgave (1)	opgave
2022
2023		64e
2024

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Dwars door Vlaanderen	Brabantse Pijl	Omloop Het Nieuwsblad	WK op de weg	Wereldranglijsten
2014						opgave
2015									25e
2016												210e (UWT)
2017									9e
2018												188e (UWT)
2019												191e (UWR)
2020												156e (UWR)
2021	81e		38e	opgave			99e	29e	17e	48e	20e
2022		33e	33e	buit.tijd	opgave			4e	55e	5e
2023										62e	opgave
2024	29e		27e					34e		37e

Resultaten in kleinere rondes[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Ronde van België	Ronde van Polen	Ronde van Wallonië
2014							39e
2015									2 ↑
2016	113e			buiten tijd	opgave	115e		29e
2017			107e		105e				77e
2018		78e			buiten tijd
2019		120e (1)			83e		2 ↑ (1)
2020	opgave	93e
2021	88e						opgave
2022							5e		16e

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

Kristallen Fiets: 2018

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ) N.N., Biografie, z.d., Fanclub-victorcampenaerts, geraadpleegd op 12 november 2020, https://fanclub-victorcampenaerts.eu/bio/.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ) N.N., Victor Campenaerts, procyclingstats., z.d., geraadpleegd op 12 november 2020, https://www.procyclingstats.com/rider/victor-campenaerts/overview/start
↑ N.N., ‘Campenaerts slaagt in opzet: Carlien wil op date met hem’, HLN, 2017, geraadpleegd op 12 november 2020, https://www.hln.be/giro/campenaerts-slaagt-in-opzet-carlien-wil-op-date-met-hem~ae5b8528/
↑ N.N., ‘Campenaerts’ stunt branded ‘unprofessional’ by his own team’, Cyclingnews, 2017, geraadpleegd op 12 november 2020, https://www.cyclingnews.com/news/campenaerts-stunt-branded-unprofessional-by-his-own-team/.
↑ N.N., Historisch! Campenaerts verpulvert record Wiggings en breekt door 55km-grens, sporza, 2019, geraadpleegd op 12 november 2020, https://sporza.be/nl/matches/wielrennen/2019-04/werelduurrecord-poging-victor-campenaerts/.
↑ N.N., Campenaerts schrijft geschiedenis met nieuw werelduurrecord, Wielerflits, 2019, geraadpleegd op 12 november 2020, https://www.wielerflits.be/nieuws/campenaerts-schrijft-geschiedenis-met-nieuw-werelduurrecord/
↑ N.N., HERBELEEF. Victor Campenaerts verpulvert werelduurrecord van Bradley Wiggins!, Het Nieuwsblad, 2019, geraadpleegd op 12 november 2020, https://www.nieuwsblad.be/ cnt/dmf20190412_04317835.
↑ Campenaerts naar opvolger Dimension Data: "Ben er zeker van dat dit een stap vooruit is". sporza.be (19 augustus 2019). Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
↑ Toekomst Qhubeka is onzeker: "Kunnen geen aanvraag voor WT-licentie indienen". sporza.be (15 oktober 2021). Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
↑ BEKIJK: Campenaerts tekent contract op café: "Idee van ploegleider". sporza.be (19 oktober 2021). Geraadpleegd op 19 oktober 2021.
↑ Fanny Lecluyse deelt intieme foto met Victor Campenaerts. metro (20 november 2018). Geraadpleegd op 2 december 2020.
↑ Delvaux, Maarten, Victor Campenaerts pakt uit in De container cup, maar vriendin Fanny Lecluyse klopt hem wel in één onderdeel, Het Nieuwsblad, 2020, geraadpleegd op 12 november 2020, https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20200428_04936816.
↑ N.N., Bekijk hier het klassement van De Container Cup, Vier, 2020, geraadpleegd op 12 november 2020, https://www.vier.be/de-container-cup/bekijk-hier-het-klassement-van-de-container-cup
↑ Fanny Lecluyse en Victor Campenaerts zetten punt achter relatie. sporza.be (4 september 2021). Geraadpleegd op 20 oktober 2021.

Voorganger:

Jonathan Castroviejo
2016

Europees kampioen tijdrijden
Victor Campenaerts
2017, 2018

Opvolger:

Remco Evenepoel
2019

Voorganger: Jurgen Van den Broeck 2015	Belgisch kampioen tijdrijden Victor Campenaerts 2016	Opvolger: Yves Lampaert 2017

Voorganger: Yves Lampaert 2017	Belgisch kampioen tijdrijden Victor Campenaerts 2018	Opvolger: Wout van Aert 2019