Thomas Meunier

Thomas Meunier
Thomas Meunier
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 12 september 1991
Geboorteplaats Sainte-Ode, België
Lengte 191 cm
Been Rechts
Positie Rechtsachter
Rechtsbuiten
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Turkije Trabzonspor
Rugnummer 12
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd
1996–2002
2002–2004
2004–2006
2006–2009
Vlag van België RUS Sainte-Ode
Vlag van België RUS Givry
Vlag van België Standard Luik
Vlag van België RE Virton
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2009–2011
2011–2016
2016–2020
2020–2024
2024–
Vlag van België RE Virton
Vlag van België Club Brugge
Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
Vlag van Turkije Trabzonspor
45(14)
171(19)
128(13)
29(1)
0(0)
Interlands **
2006
2011–2012
2013–
Vlag van België België -15
Vlag van België België -21
Vlag van België België
1(0)
7(1)
47(7)

* Bijgewerkt op 21 april 2021
** Bijgewerkt op 21 april 2021
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Thomas Meunier (Sainte-Ode, 12 september 1991) is een Belgische voetballer, die doorgaans als rechtsback speelt. Sinds februari 2024 staat hij onder contract bij het Turkse Trabzonspor. Meunier debuteerde in november 2013 in het Belgisch voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Thomas Meunier werd geboren in Sainte-Ode, een klein dorpje met ongeveer 2.000 inwoners in de provincie Luxemburg. Hij speelde van zijn vijfde bij de lokale voetbalclub RUS Sainte-Ode. Daarna verhuisde hij naar RUS Givry. Op zijn dertiende veroverde hij een plaats in de jeugdacademie van Standard. In de hoop ooit door te breken in het eerste elftal op Sclessin, volgde op zijn vijftiende de ontnuchtering. Hij kon niet bij Standard blijven, niet tegenstaande hij international werd bij de U16. Meunier kampte met groeiprobleem. In twee jaar tijd groeide Meunier 30 centimeter en was hierdoor veel geblesseerd. Na zijn gedwongen vertrek kreeg hij een degout van het voetbal en wou hiermee stoppen. Meunier had mijn buik ook vol van het ritme bij Standard. Hij had geen sociaal leven meer.[1] Uiteindelijk mocht hij een wedstrijd meespelen op een talentendetectiedag bij Excelsior Virton in de jeugdreeksen. Ze wonnen met 15-3 en Meunier scoorde tien goals. Na afloop kwam de coach naar Meunier toe met de vraag welk nummer hij wou.

Na het behalen van zijn middelbare school-diploma werd Meunier postbode. Hij deed deze job twee maanden. Daarna veranderde hij van werk: hij kwam terecht in een fabriek voor assemblage van auto-onderdelen. Tegelijkertijd speelde hij als voetballer en stond hij ook bekend als een uitstekende zaalvoetballer.[2][3]

Excelsior Virton[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2008/09 maakte Meunier deel uit van de A-kern van Excelsior Virton, een club die op dat moment actief was in de Tweede klasse. In de terugronde viel hij enkele keren. De eerste helft van het seizoen miste hij wegens blessures. Daarom wou de club hem laten vertrekken naar vierdeklasser Givry. Toen Michel Renquin hoofdtrainer werd stelde deze zijn veto. Meunier werd basisspeler, scoorde nog vijf keer en tekende een vijfjarig contract. Na afloop van dat seizoen degradeerde Virton naar Derde klasse.

In eerste instantie kwam Meunier met mondjesmaat aan spelen toe, maar in zijn tweede seizoen kreeg hij meer speelkansen. In zijn derde seizoen werd Meunier één van de sterkhouders bij Virton. Hij speelde als spits en scoorde plots wondermooie goals. Mensen begonnen zijn doelpunten te filmen en te posten op YouTube. Een deel ging viraal op de sociale media. Vanuit het niets waren plots grote clubs geïnteresseerd. Er plakte een prijskaartje van € 100.000,- op hem, peanuts. Meunier was een technisch heel onderlegde speler die voorin zowat overal opduikt, op elk moment een gevaarlijke individuele actie kon ondernemen en met zijn afstandsschot ook vanuit de tweede linie voor dreiging kon zorgen. Hij speelde zich zo in de kijker van onder andere Sint-Truiden VV, RSC Anderlecht, Club Brugge KV en Standard Luik.[4][5] Die laatste club die hem vijf jaar geleden met een onvoldoende uitrangeerde was voor Meunier geen optie. Door zijn techniek en zijn spectaculaire doelpunten deed hij aan Luc Nilis denken.[6]

Club Brugge[bewerken | brontekst bewerken]

Op 17 januari 2011 tekende Thomas Meunier op negentienjarige leeftijd een contract bij Club Brugge, maar maakte eerst het seizoen af bij Virton. Hij supporterde zijn hele leven lang al voor ‘’blauw-zwart’’. Aanvankelijk wou Brugge hem bij een andere eersteklasser laten rijpen. Westerlo was in beeld. Club Brugge wou Meunier absoluut en bewees dat met het contract van een volwaardige A-kernspeler én met de deal die ze met zijn club sloten.

In Brugge vormden trainers Georges Leekens en Juan Carlos Garrido hem om van een vleugelaanvaller tot een rechtsachter. Leekens deed dat in het verleden wel vaker: onder andere Gordan Vidovic en Guillaume Gillet maakten onder hem een metamorfose.[7] Hij speelde vijf seizoenen voor Club Brugge en won in het seizoen 2014/15 de Beker van België en in 2015/16 het Belgische landskampioenschap. Door de kwaliteiten van Meunier had hij de interesse van heel wat topclubs in Europa gewekt.

Paris Saint-Germain[bewerken | brontekst bewerken]

Meunier tekende in juli 2016 een contract voor vier jaar bij Paris Saint-Germain, met een jaarsalaris van meer dan een miljoen euro zonder premies. Hij stond al even in de belangstelling van de Parijzenaars. In het contract van Meunier bij Club Brugge stond een vertrekclausule van € 6.000.000,-. Hij is het symbool van de erg bescheiden transfercampagne van PSG in de zomer van 2016, met andere nieuwkomers als Hatem Ben Arfa en Grzegorz Krychowiak. Hij kwam terecht in een kleedkamer met spelers die de betekenis van het woord ‘overwinning’ kennen en opgegroeid zijn met stevige concurrentie. Al van bij de Amerikaanse tournee maakte Meunier indruk: hij scoorde zelfs twee keer tegen Real Madrid.[8][9]

Op 28 augustus 2016 debuteerde Thomas Meunier in de Ligue 1, uit tegen AS Monaco. Na een uur spelen mocht hij invallen voor David Luiz. De wedstrijd eindigde op een 3-1 nederlaag.[10] In de heenronde van de competitie is hij niet altijd titularis, maar in de loop van het seizoen verzamelde hij toch heel wat speeltijd. Op 1 november 2016, in zijn eerste Champions Leaguewedstrijd tegen FC Basel, maakt hij een buitengewone goal met een volley buitenkant voet na een voorzet van Adrien Rabiot. Maar zijn populariteit gaat echt door het dak bij de komst van Barcelona naar het Parc des Princes op 17 februari 2017, voor de achtste finales van de Champions league. Hij bekroont zijn prestatie met een uitbraak over rechts en met een assist op Edinson Cavani, die de eindstand vastlegde op 4-0. Alle waarnemers waren onder de indruk van zijn atletisch vermogen en gave techniek. Na het laatste fluitsignaal van de spetterende wedstrijd werd hij tot man van de match verkozen. Drie weken later zag zijn wereld er heel anders uit. Na de misschien wel mooiste Europese avond uit zijn carrière, volgde de zwaarste vernedering: de fameuze remontada (6-1).[11] Zijn eerste doelpunt in de competitie maakte hij tegen Lorient op 21 december 2016. Het was direct met een fenomenale lob.[12] In zijn eerste seizoen pakte Monaco de landstitel. Thomas Meunier won op 28 mei 2017 met PSG in de bekerfinale in Saint-Denis zuinig met 1-0 van Angers.[13] Hij won dat seizoen ook de Ligabeker tegen Monaco. Meunier speelde in zijn eerste seizoen 36 wedstrijden, scoorde hierin twee keer en gaf vijf assists.

Voor seizoen 2017/18 werden er meerdere sterren aangetrokken bij Paris Saint-Germain: Neymar, Mbappé en Dani Alves kwamen de kern versterken. Nadat Meunier in zijn eerste seizoen het duel met Serge Aurier (deze vertrok naar Tottenham) had gewonnen, zag hij met Alves nu opnieuw een ijzersterke rechtsback opduiken. Meunier leek dus terug op de bank te belanden als doublure. De Baskische coach Unai Emery had echter altijd al bewondering gehad voor de Belg.[14] In zijn tweede seizoen in Parijs vierde Meunier zijn eerste landstitel met PSG. Op 31 maart won Meunier zonder op het veld te komen de Coupe de la Ligue tegen AS Monaco met 3-0. Hij won op 8 mei 2018 met PSG de Finale Coupe de France 2018 tegen derdeklasser Les Herbiers VK met 0-2. Meunier valt vier minuten voor tijd in voor Alves. Het is meteen zijn tweede bekeroverwinning in dit één seizoen. Ondanks de concurrentiestrijd speelde Meunier 34 wedstrijden waarin hij vijf keer wist te scoren en evenveel assists gaf. De wedstrijden die hij speelde waren hoofdzakelijk in de Ligue 1 en de bekercompetities. In de Champions League mocht hij slechts in één wedstrijd meedoen. Zijn club werd vervroegd uitgeschakeld in de achtste finale door Real Madrid.

In mei 2018 werd Thomas Tuchel aangesteld om PSG in het seizoen 2018/19 naar een eerste Champions League overwinning te brengen.[15] Aanvankelijk verzeilde Meunier bij PSG op de bank. Door een blessure van Alves herwon hij zijn basisplaats. In september 2018 scoorde het eerste doelpunt voor PSG in de Champions League campagne tegen Liverpool. De wedstrijd werd met 3-2 verloren.[16] Op de zesde speeldag tegen Stade Rennes onderscheidde hij zich door twee assist te geven en een doelpunt te scoren in de wet 1-3 gewonnen wedstrijd.[17] Eén speeldag later begon hij op de bank tegen Stade Reims. Na 20 minuten mocht hij Colin Dagba vervangen. Hij bedankte zijn invalbeurt met een nieuw doelpunt (4-1 overwinning). Na twee maanden sinds de start van het nieuwe seizoen had hij de beste aanvalscijfers als verdediger in de vijf grootste Europese competities. Hij was op dat ogenblik beslissend met drie goals en evenveel assists.[18] Hoewel de nieuwe coach Thomas Tuchel niet zo veel vertrouwen in hem had, is Thomas Meunier erin geslaagd zich op te werpen als één van de belangrijkste elementen van het systeem van Tuchel. In februari 2019 was Meunier out met een hersenschudding die hij opliep tegen Bordeaux. Hierdoor stond hij drie wedstrijden aan de kant.[19] Op 17 maart 2017 werd hij vervangen tegen Marseille door een knieblessure. Deze hield hem twee speeldagen aan de kant hield.[20] Op 14 april 2019 maakte hij zijn comeback tegen nummer twee Lille. Meunier scoorde na zeven minuten in eigen doel en moest tot overmaat van ramp nog voor het half uur het veld moest verlaten. PSG verloor met zware 5-1 cijfers waardoor het titelfeest uitgesteld werd.[21] Hierdoor stond hij een maand aan de kant. Meunier werd voor de tweede maal op rij kampioen. Hij ging zijn laatste contractjaar in. Op het einde van dat seizoen vroeg de Duitse trainer hem toch om zijn contract uit te doen.[22] Meunier speelde in zijn derde seizoen in Parijse loondienst 31 wedstrijden waarin hij goed was voor vijf doelpunten en zeven assists.

In juni 2020 raakte bekend dat het verhaal in Parijs over was voor Meunier. Gedurende vier seizoenen in het Prinsenpark was de verdediger nooit helemaal zeker geweest van een basisplaats. Daarom werd zijn contract niet meer verlengd door sportief directeur Leonardo.[23] In Parijs won hij in vier jaar onder meer drie titels (2018, 2019 en 2020). Hij speelde 128 wedstrijden voor de Parijzenaars, waarin hij 13 keer scoorde en 22 assists gaf.

Borussia Dortmund[bewerken | brontekst bewerken]

Op 25 juni 2020, tijdens de coronacrisis tekende Meunier een contract bij Borussia Dortmund tot juni 2024, dat hem transfervrij inlijfde. Meunier wordt er ploegmaat van collega-Rode Duivels Axel Witsel en Thorgan Hazard. De keuze voor Dortmund was er een van het hart. Meunier was intussen al 28 en zocht een club met mijn mentaliteit. Hij ziet in Dortmund het verlengde van Club Brugge: ambitieus, authentiek en nuchter op een prettige manier. De rechtsachter moet er mee het vertrek opvangen van Achraf Hakimi, die terugkeert naar zijn moederclub Real Madrid. Meunier verklaarde dat de sfeer in CL-match met PSG zijn keuze heeft beïnvloed. Hij kreeg er het rugnummer 24.[24][25]

Op 14 september debuteerde Meunier voor zijn nieuwe club in de basis in de bekerpartij tegen derdeklasser MSV Duisburg. Dortmund won met 0-5.[26] Ook in zijn eerste Bundesliga wedstrijd tegen Borussia Mönchengladbach stond hij in de basis. Dortmund won met 3-0. Zijn eerste doelpunt maakte hij op 16 januari 2021 tegen Mainz (1-1).[27] Borussia Dortmund won in 2021 de Duitse beker. In de finale in het Olympiastadion in Berlijn rekende het af met RB Leipzig. Het werd 4-1. Thomas Meunier kwam één minuut voor tijd van de bank.[28] In zijn eerste seizoen speelde Meunier in alle competities samen 33 wedstrijden waarin hij één keer scoorde en goed was voor twee assists.

In het seizoen 2021/22 kwam hij, mede door blessureleed, maar tot 16 wedstrijden, over alle competities heen. Na Nieuwjaar kwam hij maar twee keer meer in actie.

In het seizoen 2022/23 stond Meunier niet op de spelerslijst die Borussia Dortmund bij de UEFA ingediend heeft voor de groepsfase van de Champions League. De rechtsachter zat op een zijspoor bij de Duitse vicekampioen en coach Edin Terzić. Hij ging ook zijn laatste contractjaar in.[29] Pas op 3 december, na een periode van negen maanden afwezigheid vanwege blessures, kwam hij weer aan de oppervlakte met een korte invalbeurt tegen Leverkusen.[30] De volgende zeven competitiewedstrijden groeide hij - mede door blessureleed van de concurrentie - plots weer uit tot basisspeler. Een certitude was hij echter niet meer. In totaal speelde Meunier 83 matchen voor de Borussen, daarin scoorde hij 3 goals.

Trabzonspor[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat zijn verbintenis bij Dortmund verbroken werd kon Meunier op 7 februari 2024 contract voor anderhalf jaar tekenen bij Trabzonspor in Turkije.[31] Meunier is niet de eerste Belg die er gaat voetballen. In het verleden verdedigden o.a. Jean-Marie Pfaff, Bernd Thijs en Hans Somers de kleuren van Trabzonspor.[32]

Een dag na zijn transfer heeft Thomas Meunier al zijn debuut gemaakt voor zijn nieuwe club. Hij was meteen belangrijk. In de 1/8e finales van de Turkse beker bij tweedeklasser Gençlerbirliği gaf hij in de extra tijd de assist voor de gelijkmaker. Trabzonspor won uiteindelijk na verlengingen met 1-2 en plaatste zich zo voor de kwartfinales.[33] Ook in zijn tweede wedstrijd liet Meunier zich opmerken met een assist. Trabzonspor won de match tegen Hatayspor overigens met 2-0.[34]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Europa Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2008/09 RE Virton Vlag van België Tweede klasse 5 0 0 1 0 0 6 0 0
2009/10 Vlag van België Derde klasse 16 3 0 1 0 0 17 3 0
2010/11 28 10 0 1 1 0 29 11 0
Club Totaal 49 13 0 3 1 0 0 0 0 52 14 0
2011/12 Club Brugge Vlag van België Eerste klasse 35 3 4 2 1 1 12 1 1 49 5 6
2012/13 21 4 2 1 0 0 6 0 0 28 4 2
2013/14 32 3 1 1 0 0 33 3 1
2014/15 30 2 4 5 0 3 11 0 0 46 2 7
2015/16 31 3 4 5 1 1 6 2 1 42 6 6
Club Totaal 149 15 15 14 2 5 35 3 2 198 20 22
2016/17 Paris Saint-Germain Vlag van Frankrijk Ligue 1 22 1 4 8 0 1 6 1 2 36 2 7
2017/18 24 4 3 9 1 2 1 0 0 34 5 5
2018/19 22 3 4 4 1 1 5 1 2 31 5 7
2019/20 16 0 2 6 0 1 5 1 0 27 1 3
Club Totaal 84 8 13 27 2 5 17 3 4 128 13 22
2020/21 Borussia Dortmund Vlag van Duitsland Bundesliga 21 1 1 5 0 0 7 0 1 33 1 2
2021/22 17 2 4 2 0 0 7 0 1 26 2 5
2022/23 10 0 0 2 0 0 4 0 1 16 0 1
2023/24 8 0 0 0 0 0 0 0 0 8 0 0
Club Totaal 56 3 5 9 0 0 18 0 3 83 3 8
2023/24 Trabzonspor Vlag van Turkije Süper Lig 6 0 2 2 0 1 - 8 0 3
Club Totaal 6 0 2 2 0 1 0 0 0 8 0 3
TOTAAL 344 39 35 55 5 11 70 6 9 469 50 55

Bijgewerkt tot 21 april 2021.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Meunier maakte op 14 november 2013 zijn debuut in het Belgisch voetbalelftal. Hij mocht toen van bondscoach Marc Wilmots als rechtsachter starten in een vriendschappelijk duel tegen Colombia. Wilmots nam hem drie jaar later ook mee naar het Europees kampioenschap 2016, waarop hij in vier van de vijf wedstrijden van de Belgen basisspeler was. In de tweede groepswedstrijd tegen Ierland, gaf hij een assist voor het tweede doelpunt. Na het EK werd Meunier een vaste waarde bij de Rode Duivels.

Op 13 november 2016 maakte hij zijn eerste goal voor België in de WK-kwalificatie wedstrijd tegen Estland.

Op 31 augustus 2017 beleefde de rechter vleugelverdediger zijn beste wedstrijd voor de Rode Duivels. Tegen Gibraltar haalde hij uit met 3 goals en 4 assists.

Op 14 juli 2018, tijdens de troostfinale op het WK 2018 in Rusland, maakte hij, in de wedstrijd tegen Engeland, zijn eerste doelpunt ooit op een WK. Meunier scoorde het eerste doelpunt. België won de wedstrijd met 2–0 nadat ook Eden Hazard scoorde.

Op 12 juni 2021 scoorde Meunier zijn eerste EK doelpunt voor België, tegen Vlag van Rusland Rusland

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Thomas Meunier voor Vlag van België België
Nr. Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van België Club Brugge
1. 14 november 2013 Vlag van België BelgiëColombia Vlag van Colombia 0 – 2 Vriendschappelijk -
2. 19 november 2013 Vlag van België BelgiëJapan Vlag van Japan 2 – 3 Vriendschappelijk -
3. 12 november 2014 Vlag van België BelgiëIJsland Vlag van IJsland 3 – 1 Vriendschappelijk -
4. 10 oktober 2015 Vlag van Andorra AndorraBelgië Vlag van België 1 – 4 Kwalificatie EK 2016 -
5. 13 oktober 2015 Vlag van België BelgiëIsraël Vlag van Israël 3 – 1 Kwalificatie EK 2016 -
6. 18 juni 2016 Vlag van België BelgiëIerland Vlag van Ierland 3 – 0 EK 2016 groepsfase -
7. 22 juni 2016 Vlag van Zweden ZwedenBelgië Vlag van België 0 – 1 EK 2016 groepsfase -
8. 26 juni 2016 Vlag van Hongarije HongarijeBelgië Vlag van België 0 – 4 EK 2016 achtste finale -
9. 1 juli 2016 Vlag van Wales WalesBelgië Vlag van België 3 – 1 Kwartfinale EK 2016 -
Als speler bij Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
10. 1 september 2016 Vlag van België BelgiëSpanje Vlag van Spanje 0 – 2 Vriendschappelijk -
11. 6 september 2016 Vlag van Cyprus CyprusBelgië Vlag van België 0 – 3 Kwalificatie WK 2018 -
12. 7 oktober 2016 Vlag van België BelgiëBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 4 – 0 Kwalificatie WK 2018 -
13. 10 oktober 2016 Vlag van Gibraltar GibraltarBelgië Vlag van België 0 – 6 Kwalificatie WK 2018 -
14. 9 november 2016 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 1 – 1 Vriendschappelijk -
15. 13 november 2016 Vlag van België BelgiëEstland Vlag van Estland 8 – 1 Kwalificatie WK 2018 Goal 8'
16. 31 augustus 2017 Vlag van België België - Gibraltar Vlag van Gibraltar 9 - 0 Kwalificatie WK 2018 Goal 18' Goal 60' Goal 67'
17. 3 september 2017 Vlag van Griekenland Griekenland - België Vlag van België 1 - 2 Kwalificatie WK 2018 -
18. 7 oktober 2017 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina - België Vlag van België 3 - 4 Kwalificatie WK 2018 Goal 4'
19. 10 oktober 2017 Vlag van België BelgiëCyprus Vlag van Cyprus 4 – 0 Kwalificatie WK 2018 -
20. 10 november 2017 Vlag van België BelgiëMexico Vlag van Mexico 3 – 3 Vriendschappelijk] -
21. 14 november 2017 Vlag van België BelgiëJapan Vlag van Japan 1 – 0 Vriendschappelijk -
22. 27 maart 2018 Vlag van België BelgiëSaoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 4 – 0 Vriendschappelijk -
23. 2 juni 2018 Vlag van België BelgiëPortugal Vlag van Portugal 0 – 0 Vriendschappelijk -
24. 6 juni 2018 Vlag van België BelgiëEgypte Vlag van Egypte 3 – 0 Vriendschappelijk -
25. 11 juni 2018 Vlag van België BelgiëCosta Rica Vlag van Costa Rica 4 – 1 Vriendschappelijk -
26. 18 juni 2018 Vlag van België BelgiëPanama Vlag van Panama 3 – 0 WK 2018 groepsfase -
27. 23 juni 2018 Vlag van België BelgiëTunesië Vlag van Tunesië 3 – 0 WK 2018 groepsfase -
28. 2 juli 2018 Vlag van België BelgiëJapan Vlag van Japan 3 – 2 WK 2018 achtste finale -
29. 6 juli 2018 Vlag van Brazilië BraziliëBelgië Vlag van België 1 – 2 WK 2018 kwartfinale -
30. 14 juli 2018 Vlag van België BelgiëEngeland Vlag van Engeland 2 – 0 WK 2018 troostfinale Goal 4'
31. 7 september 2018 Vlag van Schotland SchotlandBelgië Vlag van België 0 – 4 Vriendschappelijk -
32. 11 september 2018 Vlag van IJsland IJslandBelgië Vlag van België 0 - 3 UEFA Nations League 2018/19 -
33. 12 oktober 2018 Vlag van België BelgiëZwitserland Vlag van Zwitserland 2 - 1 UEFA Nations League 2018/19 -
34. 16 oktober 2018 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk -
35. 15 november 2018 Vlag van België BelgiëIJsland Vlag van IJsland 2 - 0 UEFA Nations League 2018/19 -
36. 18 november 2018 Vlag van Zwitserland ZwitserlandBelgië Vlag van België 5 - 2 UEFA Nations League 2018/19 -
37. 11 juni 2019 Vlag van België BelgiëSchotland Vlag van Schotland 3 - 0 Kwalificatie EK 2020 -
38. 6 september 2019 Vlag van San Marino San MarinoBelgië Vlag van België 0 - 4 Kwalificatie EK 2020 -
39. 9 september 2019 Vlag van Schotland SchotlandBelgië Vlag van België 0 - 4 Kwalificatie EK 2020 -
40. 13 oktober 2019 Vlag van Kazachstan KazachstanBelgië Vlag van België 0 - 2 Kwalificatie EK 2020 Goal 53'
Als speler bij Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
41. 8 september 2020 Vlag van België BelgiëIJsland Vlag van IJsland 5 – 1 UEFA Nations League 2020/21 -
42. 11 oktober 2020 Vlag van Engeland EngelandBelgië Vlag van België 2 – 1 UEFA Nations League 2020/21 -
43. 14 oktober 2020 Vlag van IJsland IJslandBelgië Vlag van België 1 – 2 UEFA Nations League 2020/21 -
44. 15 november 2020 Vlag van België BelgiëEngeland Vlag van Engeland 2 – 0 UEFA Nations League 2020/21 -
45. 24 maart 2021 Vlag van België BelgiëWales Vlag van Wales 3 – 1 Kwalificatie WK 2022 -
46. 30 maart 2021 Vlag van België BelgiëWit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 8 – 0 Kwalificatie WK 2022 -
47. 3 juni 2021 Vlag van België BelgiëGriekenland Vlag van Griekenland 1 – 1 Vriendschappelijk -
48. 12 juni 2021 Vlag van België België - Rusland Vlag van Rusland 3 – 0 EK 2020 groepsfase Goal 34'
49. 17 juni 2021 Vlag van Denemarken Denemarken - België Vlag van België 1 – 2 EK 2020 groepsfase -
50. 21 juni 2021 Vlag van Finland Finland - België Vlag van België 0 – 2 EK 2020 groepsfase -
51. 27 juni 2021 Vlag van België België - Portugal Vlag van Portugal 1 – 0 EK 2020 achtste finale -
52. 2 juli 2021 Vlag van België België - Italië Vlag van Italië 1 – 2 EK 2020 kwartfinale -
53. 13 november 2021 Vlag van België België - Estland Vlag van Estland 3 – 1 Kwalificatie WK 2022 -
54. 16 november 2021 Vlag van Wales Wales - België Vlag van België 1 – 1 Kwalificatie WK 2022 -
55. 3 juni 2022 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 1 – 4 UEFA Nations League 2022/23 -
56. 11 juni 2022 Vlag van Wales Wales - België Vlag van België 1 – 1 UEFA Nations League 2022/23 -
57. 22 september 2022 Vlag van België BelgiëWales Vlag van Wales 2 – 1 UEFA Nations League 2022/23 -
58. 25 september 2022 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 1 – 0 UEFA Nations League 2022/23 -
59. 18 november 2022 Vlag van België BelgiëEgypte Vlag van Egypte 1 – 2 Vriendschappelijk -
60. 23 november 2022 Vlag van België BelgiëCanada Vlag van Canada 1 – 0 WK 2022 groepsfase -
61. 27 november 2022 Vlag van België BelgiëMarokko Vlag van Marokko 0 – 2 WK 2022 groepsfase -
62. 1 december 2022 Vlag van Kroatië KroatiëBelgië Vlag van België 0 – 0 WK 2022 groepsfase -
Als speler bij Vlag van Turkije Trabzonspor
63. 23 maart 2024 Vlag van Ierland IerlandBelgië Vlag van België 0 – 0 Vriendschappelijk -
64. 26 maart 2024 Vlag van Engeland EngelandBelgië Vlag van België 2 – 2 Vriendschappelijk -
Totaal 8

Bijgewerkt t/m 26 maart 2024.[35]

Controverses[bewerken | brontekst bewerken]

Meunier zou in een interview verteld hebben dat hij al jaren Anderlecht-supporter is. Verder zou hij verteld hebben dat er in Club Brugge minder druk was dan in Anderlecht om te winnen. Dat en nog wat meer uitspraken, schoten in het verkeerde keelgat bij de Brugse supporters.[36] Later bleek dat Meunier dit nooit gezegd heeft. Dit bevestigde ook Bart Verhaeghe in De zevende dag.[37][38]

Eind april 2018 kreeg Meunier het zwaar aan de stok met zijn eigen PSG-aanhang omdat hij op Twitter een foto van een tifo van aartsrivaal Olympique Marseille likete.[39] Het kostte hem heel wat voeten in de aarde om die relatie te herstellen.[40]

Midden 2020 eindigde de carrière van Meunier bij PSG in mineur. Op het einde van zijn aflopend contract mocht hij de club niet meer binnen van sportief directeur van PSG Leonardo. Later beschuldigde Meunier Leonardo van onwaarheden te verspreiden over zijn contractperikelen.[41]

Documentaire[bewerken | brontekst bewerken]

In 2021 kwam de documentaire "Thomas Meunier, tôt ou tard" uit die de spelerscarrière vertelt van Meunier bij de Rode Duivels tot het WK 2018 en bij voetbalclubs vanaf het begin bij R.U.S. Sainte-Ode tot zijn eerste maanden bij Borussia Dortmund in tijden van Covid-19 pandemie. Er wordt een beeld geschapen van zijn persoon aan de hand van voetbalbeelden en interviews met vooral hemzelf, zijn partner Deborah Panzokou, zijn grootmoeder, oud-speler Philippe Albert en vroegere voetbalkameraden.[42] De documentaire is geregisseerd door voormalig voetbaljournalist Thomas Bricmont in een coproductie van RTBF en Maïs Gaté. Het werd in België uitgezonden op TV door Canvas en RTBF en is te bekijken op hun beider online streaming platformen.[43][44]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van België Club Brugge
Kampioen Eerste klasse 1x 2015/16
Beker van België 1x 2014/15
Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
Kampioen Ligue 1 3x 2017/18, 2018/19, 2019/20
Coupe de France 3x 2016/17, 2017/18, 2019/20
Coupe de la Ligue 2x 2016/17, 2017/18
Trophée des Champions 3x 2016, 2017, 2019
Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
DFB-Pokal 1x 2020/21
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van België België
Wereldkampioenschap voetbal 1x Brons 2018

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Thomas Meunier.