Thomas Buffel

Thomas Buffel
Thomas Buffel bij KRC Genk.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	19 februari 1981
Geboorteplaats	Brugge, België
Lengte	175 cm
Positie	Aanvallende middenvelder / Schaduwspits
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2019
Huidige club	KBVB (jeugd)
Huidige club	Assistent-trainer
Jeugd
1986–1990 1990–1997 1997–1999 Daring Ruddervoorde Cercle Brugge Feyenoord
Senioren
Seizoen Club W 0(G) 1999–2004 2000–2002 2005–2008 2008–2009 2009–2018 2018–2019 Feyenoord → Excelsior Glasgow Rangers Cercle Brugge KRC Genk Zulte Waregem 1020(37) 630(27) 750(13) 4100(5) 3880(59) 2100(4)
Interlands
1995 1995–1998 1995–1998 1998–1999 2000 2002 2002–2013 België -15 België -16 België -17 België -18 België -19 België -21  België 200(0) 1200(1) 220(14) 1100(1) 100(0) 200(0) 3500(6)
Getrainde teams
2019–2020 2020– 2021 België -19 (assistent) België -21 (assistent) Cercle Brugge (assistent)
Portaal    Voetbal

Thomas Buffel (Brugge, 19 februari 1981) is een Belgisch voetbaltrainer en voormalig voetballer. Hij was een aanvallend ingestelde middenvelder die in zijn laatste seizoen, 2018/19, voor SV Zulte Waregem uitkwam. Voordien was hij jarenlang sterkhouder en kapitein bij KRC Genk. Buffel haalde 35 interlands voor de Rode Duivels.

Spelerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Thomas Buffel groeide op in Ruddervoorde en leerde er op jonge leeftijd voetballen bij het kleine maar warme ploeg Daring Ruddervoorde. Reeds als kind toonde hij zich een uitstekende voetballer. Antoine Vanhove, toenmalig manager van Club Brugge en de oom van Buffels moeder, wilde hem naar blauw-zwart halen, maar na overleg met zijn ouders koos de jonge aanvaller voor concurrent Cercle Brugge.^[1] Daar werd hij al gauw vergeleken met topvoetballer Paul Van Himst.^[2] Op 16-jarige leeftijd ruilde hij de vereniging in voor Feyenoord. Hij verhuisde naar Rotterdam, waar hij werd ondergebracht in een pleeggezin. Bij de A-junioren van Feyenoord werd hij op een gegeven moment zelfs verkozen tot beste speler.

Excelsior[bewerken | brontekst bewerken]

Aanvankelijk kwam de frêle aanvaller niet aan spelen toe bij Feyenoord, dat hem in 2000 uitleende aan de buren van Excelsior. Bij de club die toen in de eerste divisie vertoefde, brak Buffel meteen door. Door zijn uitstekende techniek en neus voor doelpunten werd hij in geen tijd een belangrijke pion bij Excelsior. In zowel 2001 als 2002 werd Excelsior vicekampioen. Buffel zelf werd twee jaar op rij verkozen tot beste speler van de eerste divisie.

Feyenoord[bewerken | brontekst bewerken]

In 2002 keerde Buffel terug naar de De Kuip. Hij werd er gezien als de opvolger van de naar AC Milan vertrokken Jon Dahl Tomasson. In de zomer mocht hij in de UEFA Super Cup tegen Real Madrid invallen voor Christian Gyan. Buffel brak in zijn eerste seizoen bij Feyenoord meteen door. De Belgische revelatie in de eredivisie speelde zich onder trainer Bert van Marwijk regelmatig in de kijker en wist zijn eerste seizoen af te sluiten met 18 competitiedoelpunten.

In de zomer van 2004 nam Ruud Gullit de leiding over. De nieuwe coach plaatste Buffel regelmatig op de bank en gaf in de spits de voorkeur aan Salomon Kalou. Onder Gullit werd de toekomst van Buffel onzeker.^[3] De aanvaller weigerde zijn contract te verlengen en werd door het bestuur in de etalage geplaatst.

Glasgow Rangers[bewerken | brontekst bewerken]

In januari 2005 nam het Schotse Glasgow Rangers hem voor £2,3 miljoen over van de Rotterdammers. Eerder had ook Tottenham Hotspur interesse getoond. Buffel tekende een contract voor 4,5 jaar bij de Rangers en maakte in een bekerduel tegen Celtic zijn debuut voor de Schotse club. In zijn eerste seizoen veroverde de inmiddels 24-jarige Belg de Schotse landstitel en League Cup.

In januari 2007 kon Buffel rekenen op de interesse van Hannover 96. Van trainer Walter Smith mocht hij vertrekken, maar hij kwam niet tot een persoonlijk akkoord met de Duitse club en bleef uiteindelijk in Glasgow. Door een zware knieblessure kwam hij er de rest van het seizoen niet meer aan spelen toe.^[4]

Buffel kreeg van de Rangers te horen dat hij mocht vertrekken en werd in 2008 aan tal van Belgische clubs gelinkt. Club Brugge, Standard Luik en Germinal Beerschot werden in eerste instantie het vaakst genoemd in de pers, later meldde ook Cercle Brugge zich.^[5][6]

Cercle Brugge[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 juli 2008 tekende Buffel een contract voor twee seizoenen bij het Cercle Brugge van trainer Glen De Boeck.^[7] Een succesverhaal werd het niet. Het boterde niet tussen De Boeck en Buffel, die vaak tegen zijn zin op de flank geposteerd werd en zag hoe Stijn De Smet de voorkeur droeg van zijn trainer.

KRC Genk[bewerken | brontekst bewerken]

In 2009 werd Buffel betrokken bij een grote transferruil tussen Cercle Brugge en KRC Genk.^[8] De 28-jarige Buffel tekende bij Genk en zag hoe Jelle Vossen (op huurbasis) en Hans Cornelis de omgekeerde beweging maakten. Zijn eerste seizoen bij Genk was wisselvallig. De club ontsloeg trainer Hein Vanhaezebrouck en eindigde het seizoen onder coach Frank Vercauteren in de middenmoot. Via play-off II wist Genk alsnog een Europees ticket te veroveren. Een seizoen later behaalden Buffel en Genk een hoger niveau. De Limburgers veroverden de landstitel en plaatsen zich enkele maanden later voor de UEFA Champions League. In het seizoen 2012/13 vormde Buffel samen met Jelle Vossen en Benjamin De Ceulaer een succesvol aanvalstrio bij Genk. Buffel begon in het seizoen 2014-2015 als aanvoerder van KRC Genk.

Eind mei 2018 geraakte al bekend dat Buffel na negen jaar KRC Genk zou verlaten. Buffel groeide bij de Limburgers uit tot een van de smaakmakers en pakte in 2011 de titel onder Frank Vercauteren. In totaal speelde Buffel 388 wedstrijden voor de club en scoorde hij 59 keer. In 2013 veroverde hij met Genk ook nog de Beker van België.^[9]

Zulte Waregem[bewerken | brontekst bewerken]

Omdat KRC Genk zijn aflopende contract na seizoen 2017/2018 besloot Buffel de club te verlaten. In juni 2018 werd bekend dat hij een contract had getekend bij SV Zulte Waregem voor komend seizoen.^[10]

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Op 6 juni 2016 trouwde hij met Stephanie De Buysser. Zij kregen in 2013 een tweeling. Op 26 januari 2017 overleed Stephanie na een strijd van drie jaar tegen darmkanker. Sinds 2018 is hij samen met Annabel Vandebroek waarmee hij ook twee kinderen heeft.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Thomas Buffel speelde 35 interlands voor de Rode Duivels, daarin kon hij zes keer scoren. Hij maakte zijn debuut in 2002 onder bondscoach Aimé Antheunis die van hem een belangrijke pion maakte in de aanvalsdriehoek Buffel - Sonck - Mpenza. Buffel wist zich met de nationale ploeg echter nooit te plaatsen voor een groot toernooi.

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Thomas Buffel voor  België
No.	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort Wedstrijd	Doelpunten
Als speler bij Feyenoord
1.	8 september 2002	Andorra - België	0-1	EK Kwalificatie 2004	-
2.	16 oktober 2002	Estland - België	0-1	EK Kwalificatie 2004	-
3.	12 februari 2003	Algerije - België	1-3	Vriendschappelijk	-
4.	29 maart 2003	Kroatië - België	4-0	EK Kwalificatie 2004	-
5.	30 april 2003	België - Polen	3-1	EK Kwalificatie 2004	55'
6.	7 juni 2003	Bulgarije - België	2-2	EK Kwalificatie 2004	-
7.	11 juni 2003	België - Andorra	3-0	EK Kwalificatie 2004	-
8.	20 augustus 2003	België - Nederland	1-1	Vriendschappelijk	-
9.	10 september 2003	België - Kroatië	2-2	EK Kwalificatie 2004	-
10.	11 oktober 2003	België - Estland	2-2	EK Kwalificatie 2004	60'
11.	18 februari 2004	België - Frankrijk	1-1	Vriendschappelijk	-
12.	31 maart 2004	Duitsland - België	3-0	Vriendschappelijk	-
13.	28 april 2004	België - Turkije	2-3	Vriendschappelijk	-
14.	29 mei 2004	Nederland - België	0-1	Vriendschappelijk	-
15.	29 mei 2004	Noorwegen - België	2-2	Vriendschappelijk	25'  33'
16.	04 september 2004	België - Litouwen	1-1	WK Kwalificatie 2006
17.	09 oktober 2004	Spanje - België	2-0	WK Kwalificatie 2006	-
18.	17 november 2004	België - Servië en Montenegro	0-2	WK Kwalificatie 2006	-
Als speler bij Glasgow Rangers
19.	09 februari 2005	Egypte - België	4-0	Vriendschappelijk	-
20.	26 maart 2005	België - Bosnië en Herzegovina	4-1	WK Kwalificatie 2006	77'
21.	30 maart 2005	San Marino - België	1-2	WK Kwalificatie 2006	-
22.	17 november 2005	Servië en Montenegro - België	0-0	WK Kwalificatie 2006	-
23.	3 september 2005	Bosnië en Herzegovina - België	0-0	WK Kwalificatie 2006	-
24.	07 september 2005	België - San Marino	8-0	EK Kwalificatie 2008	44'
25.	08 oktober 2005	België - Spanje	0-2	EK Kwalificatie 2008	-
26.	11 mei 2006	België – Saoedi-Arabië	1 – 2	Vriendschappelijk	-
27.	20 mei 2006	Slowakije – België	1 – 1	Vriendschappelijk	-
28.	24 mei 2006	België – Turkije	3 – 3	Vriendschappelijk	-
29.	16 augustus 2006	België – Kazachstan	0 – 0	EK Kwalificatie 2008	-
Als speler bij Cercle Brugge
30.	20 augustus 2008	Duitsland – België	2 – 0	Vriendschappelijk	-
Als speler bij Racing Genk
31.	14 oktober 2009	Estland – België	2 – 0	WK Kwalificatie 2010	-
32.	14 november 2009	België – Hongarije	3 – 0	Vriendschappelijk	-
33.	3 maart 2010	België - Kroatië	0 - 1	Vriendschappelijk	-
34.	19 mei 2010	België - Bulgarije	2 - 1	Vriendschappelijk	-
35.	06 februari 2013	België - Slowakije	2 - 1	Vriendschappelijk	-
Totaal					6

Bijgewerkt t/m 6 februari 2013^[11]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Club	Land	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Totaal
				Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
1999/00	Feyenoord		Eredivisie	0	0	0	0	0	0	0	0
2000/01	→ Excelsior		Eerste divisie	31	12	0	0	—		31	12
2001/02				32	15	0	0	—		32	15
2002/03	Feyenoord		Eredivisie	31	18	3	0	8	1	42	19
2003/04				34	14	1	0	4	2	39	16
2004/05				15	2	0	0	6	0	21	2
Club totaal				80	34	4	0	18	3	102	37
2004/05	Glasgow Rangers		Scottish Premier League	15	4	0	0	0	0	15	4
2005/06				29	4	0	0	7	1	32	5
2006/07				17	3	0	0	5	1	22	4
2007/08				1	0	0	0	1	0	2	0
Club totaal				62	11	0	0	13	2	75	13
2008/09	Cercle Brugge		Jupiler Pro League	31	3	5	0	—		36	3
2009/10				5	2	0	0	—		5	2
Club totaal				36	5	5	0	-	-	41	5
2009/10	KRC Genk		Jupiler Pro League	34	4	2	0	0	0	36	4
2010/11				33	1	2	1	2	0	37	2
2011/12				33	8	2	0	9	1	44	9
2012/13				39	4	5	1	11	2	55	7
2013/14				35	6	2	0	9	1	46	7
2014/15				34	6	1	0	—		35	6
2015/16				40	9	4	1	—		44	10
2016/17				31	4	2	0	17	3	50	7
2017/18				35	3	6	1	—		41	4
Club totaal				314	45	28	4	48	7	390	56
2018/19	Zulte Waregem		Jupiler Pro League	19	4	2	0	—		21	4
Club totaal				19	4	2	0	-	-	21	4
Totaal				570	125	34	4	74	12	678	148

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
	Aantal	Jaren
Glasgow Rangers
Schots kampioen	1x	2005
KRC Genk
Belgisch kampioen	1x	2011
Belgische Supercup	1x	2011
Beker van België	1x	2013

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

In september 2019 begon Buffel aan zijn eerste trainersopdracht: hij werd assistent-bondscoach van de Belgische U19. Hij werd er de opvolger van Tim Smolders.^[12] Toen Jacky Mathijssen in februari 2020 de overstap maakte van de U19 naar de Belgische U21, volgde Buffel hem.^[13] Van 3 februari tot 5 oktober 2021 was hij daarnaast ook assistent van Yves Vanderhaeghe bij Cercle Brugge.^[14][15] Verder in 2021 startte Buffel met de Pro License-cursus.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

• Lijst van spelers van Feyenoord
• Lijst van spelers van Cercle Brugge
• Lijst van spelers van KRC Genk