Simon Tahamata

Simon Tahamata
Simon Tahamata in november 1981
Persoonlijke informatie
Volledige naam Simon Melkianus Tahamata
Bijnaam Ome Simon
Geboortedatum 26 mei 1956
Geboorteplaats Vught, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 164 cm
Been Tweevoetig
Positie Vleugelspeler (i.h.b. zwervende linkerspits)
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1996
Huidige club Vlag van Nederland Ajax
Functie Jeugdtechniektrainer
Jeugd
1967–1971
1971–1976 		Vlag van Nederland Theole
Vlag van Nederland Ajax
Senioren
Seizoen Club W (G)
1976–1980
1980–1984
1984–1987
1987–1990
1990–1996
Totaal 		Vlag van Nederland Ajax
Vlag van België Standard Luik
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van België Beerschot
Vlag van België Germinal Ekeren 		109(14)
129(40)
87(29)
99(12)
180(19)
604(114)
Interlands
1979–1986 Vlag van Nederland Nederland 22(2)
Getrainde teams
1996–2000
2000–2004
2004–2009
2009–2014
2014– 		Vlag van België Standard Luik (jeugd)
Vlag van België Germinal Beerschot (jeugd)
Vlag van Nederland Ajax (jeugd)
Vlag van Saoedi-Arabië Al-Ahli (jeugd)
Vlag van Nederland Ajax (jeugd)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Simon Melkianus Tahamata (Vught, 26 mei 1956) is een voormalig voetballer van Zuid-Molukse afkomst, die zowel voor Nederlandse als Belgische clubs speelde. Daarnaast kwam hij 22 keer uit voor het Nederlands elftal, waarvoor hij twee doelpunten maakte. Tahamata werd in Nederland geboren, maar nam in 1990 de Belgische nationaliteit aan.[1]

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Als jeugdspeler voetbalde Tahamata bij Theole uit Tiel en de Molukse vereniging SC CHANS (Sport Club Ceram-Haruku-Ambon-Nusalaut-Saparua) die eerst alleen informeel speelde en later in competitieverband geïntegreerd werd bij Theole.[2]

In 1971 mocht hij via een jeugdleider van Theole op proef spelen bij Ajax en werd aangenomen voor de jeugdopleiding. Hij maakte zijn debuut voor het eerste van Ajax in de Eredivisie op 24 oktober 1976 (Ajax–FC Utrecht; 7–0). Met Ajax werd hij driemaal landskampioen (1976/77, 1978/79, 1979/80) en eenmaal tweede (1977/78). Met Ajax speelde hij drie bekerfinales (1977/78, 1978/79, 1979/80), waarvan de middelste werd gewonnen. Tahamata bereikte met Ajax de halve finale in het Europacup I-toernooi, seizoen 1979/80. Bij de Ballon d'Or-verkiezingen voor Europees voetballer van het jaar in 1979, georganiseerd door het Franse voetbalmagazine France Football, kwam Simon Tahamata tot een gedeelde 21ste plaats, met twee punten (tweede seizoenshelft 1978/79 + 1ste seizoenshelft 1979/80).

Half juli 1980 vertrok hij vanuit Amsterdam naar België. Daar speelde de zwervende linkerspits bij Standard Luik. Met deze club werd hij tweemaal landskampioen (1981/82 en 1982/83). Met Standard won hij eenmaal de Beker van België (1980/81). Tahamata bereikte met Standard de finale van het Europacup II-toernooi (1981/82). Medio 1984 keerde hij terug naar Nederland om bij Feyenoord te spelen. Vanaf medio 1987 speelde hij opnieuw in de Belgische competitie, achtereenvolgens bij Beerschot en Germinal Ekeren. Met Germinal bereikte hij nogmaals de finale van de Beker van België (1994/95). Tahamata sloot zijn actieve loopbaan af op 40-jarige leeftijd in 1996.

Dieptepunt in zijn carrière was zijn betrokkenheid bij een omkoopschandaal in België, de Zaak-Bellemans, die hem uiteindelijk een schorsing van negen maanden opleverde.

Molukse acties[bewerken | brontekst bewerken]

Tahamata had sympathie voor de Molukse acties in de jaren 70, zoals in Drenthe de treinkapingen bij Wijster (december 1975) en De Punt (mei 1977) maar niet de gijzeling van schoolklassen in Bovensmilde ”van kinderen blijf je af”. Hij gaf ook uiting aan zijn positieve gevoelens over de gijzelnemers, wat hem niet altijd in dank werd afgenomen.[3]

Tahamata was de eerste Molukse voetballer in de selectie van het Nederlands elftal. Vaak verscheen hij ook in het shirt van het Moluks voetbalelftal. Hij werd door de Molukse gemeenschap gezien als ambassadeur, mede vanwege het feit dat hij zijn afkomst nooit verloochende. Tahamata was eveneens een van de initiatiefnemers van de toer door Indonesië met de Molukse selectie van de KNVB. Dit zogenaamde Blanda-elftal speelde in juni 1988 zes wedstrijden in Indonesië, waaronder een in Ambon.[4]

Nadat presentator Harry Vermeegen hem in 1994 in het televisieprogramma Die 2: Nieuwe Koeien vragen stelde over zijn Nederlandse en Belgische nationaliteit, stelde Tahamata: ,,Bovenal ben ik Molukker".[5] [6]

In 2021 was Tahamata te zien in de serie Molukkers in Nederland van Coen Verbraak.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Tahamata debuteerde voor het Nederlands elftal op 22 mei 1979 in Bern, Zwitserland in de jubileumwedstrijd ter ere van het 75-jarig bestaan van de FIFA tegen Argentinië.[7] Gedurende zijn spelerscarrière kwam hij nog 21 keer uit voor het Nederlands elftal en maakte hij twee doelpunten. Hij speelde zijn laatste interland op 21 december 1986 in het Cypriotische Limassol, uit tegen Cyprus.

Simon Tahamata op 24 juli 1979, tijdens perspresentatie Ajax seizoen 1979-1980, in de zeldzame, alleen in dit seizoen gedragen Cor du Buy-kleding
Interlands van Simon Tahamata
№ Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler van Vlag van Nederland Ajax
1 22 mei 1979 Vlag van Argentinië Argentinië – Nederland Vlag van Nederland 0 – 0 Vriendschappelijk 0
2 5 september 1979 Vlag van IJsland IJsland – Nederland Vlag van Nederland 0 – 4 EK-kwalificatie 0
3 26 september 1979 Vlag van Nederland Nederland – België Vlag van België 1 – 0 Vriendschappelijk 0
4 17 oktober 1979 Vlag van Nederland Nederland – Polen Vlag van Polen 1 – 1 EK-kwalificatie 0
5 21 november 1979 Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek – Nederland Vlag van Nederland 2 – 3 EK-kwalificatie 0
6 23 januari 1980 Vlag van Spanje Spanje – Nederland Vlag van Nederland 1 – 0 Vriendschappelijk 0
Als speler van Vlag van België Standard Luik
7 10 september 1980 Vlag van Ierland Ierland – Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 WK-kwalificatie Goal 57'
8 19 november 1980 Vlag van België België – Nederland Vlag van Nederland 1 – 0 WK-kwalificatie 0
9 29 april 1981 Vlag van Cyprus Cyprus – Nederland Vlag van Nederland 0 – 1 WK-kwalificatie 0
10 18 november 1981 Vlag van Frankrijk Frankrijk – Nederland Vlag van Nederland 2 – 0 WK-kwalificatie 0
11 23 maart 1982 Vlag van Schotland Schotland – Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 Vriendschappelijk 0
12 25 mei 1982 Vlag van Engeland Engeland – Nederland Vlag van Nederland 2 – 0 Vriendschappelijk 0
13 10 november 1982 Vlag van Nederland Nederland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 2 Vriendschappelijk Goal 6'
Als speler van Vlag van Nederland Feyenoord
14 27 februari 1985 Vlag van Nederland Nederland – Cyprus Vlag van Cyprus 7 – 1 WK-kwalificatie 0
15 1 mei 1985 Vlag van Nederland Nederland – Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 1 – 1 WK-kwalificatie 0
16 14 mei 1985 Vlag van Hongarije Hongarije – Nederland Vlag van Nederland 0 – 1 WK-kwalificatie 0
17 4 september 1985 Vlag van Nederland Nederland – Bulgarije Vlag van Bulgarije 1 – 0 Vriendschappelijk 0
18 16 oktober 1985 Vlag van België België – Nederland Vlag van Nederland 1 – 0 WK-kwalificatie 0
19 20 november 1985 Vlag van Nederland Nederland – België Vlag van België 2 – 1 EK-kwalificatie 0
20 15 oktober 1986 Vlag van Hongarije Hongarije – Nederland Vlag van Nederland 0 – 1 EK-kwalificatie 0
21 19 november 1986 Vlag van Nederland Nederland – Polen Vlag van Polen 0 – 0 EK-kwalificatie 0
22 21 december 1986 Vlag van Cyprus Cyprus – Nederland Vlag van Nederland 0 – 2 EK-kwalificatie 0

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn actieve loopbaan als voetballer ging Tahamata aan de slag als jeugdtrainer bij Standard Luik, Germinal Beerschot en Ajax. Daarnaast kwam hij ook uit voor het gelegenheidselftal van oud-Ajacieden 'Lucky Ajax'. Sinds mei 2009 was hij actief als techniektrainer voor de elftallen van onder 10 tot en met onder 15 bij het Arabische Al-Ahli. Tahamata keerde per 1 oktober 2014 terug bij Ajax. Hij ging aan de slag als techniektrainer en verzorgde individuele trainingen specifiek gericht op de buitenspelers bij de jeugdopleiding van de Amsterdamse voetbalclub. Sinds september 2015 heeft hij naast zijn werkzaamheden bij Ajax ook een voetbalacademie, Simon Tahamata Soccer Academy genaamd, waar 8- tot en met 14-jarigen met een 'moeilijker' karakter en/of culturele achtergrond een individueel ontwikkelingsplan wordt aangeboden.[8] De door de STSA gegeven specifieke trainingen dragen bij aan de ontwikkeling van de speler en hebben als doel het maximale te halen uit de voetbalkwaliteiten én uit het karakter van deze talentvolle spelers.[9]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Land Competitie Duels Goals
1976/77 Ajax Vlag van Nederland Eredivisie 15 0
1977/78 29 2
1978/79 32 4
1979/80 33 8
1980/81 Standard Luik Vlag van België Eerste Klasse 33 4
1981/82 34 12
1982/83 34 19
1983/84 28 5
1984/85 Feyenoord Vlag van Nederland Eredivisie 19 7
1985/86 34 6
1986/87 34 16
1987/88 Beerschot Vlag van België Eerste Klasse 34 6
1988/89 32 3
1989/90 33 3
1990/91 Germinal Ekeren 34 6
1991/92 32 4
1992/93 27 2
1993/94 33 5
1994/95 31 2
1995/96 23 0
Totaal 604 114

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Nederland Ajax
Vlag van België Standard Luik
Individueel

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Tahamata werd geboren in woonoord Lunetten, een deel van Kamp Vught, waar zijn ouders, voormalig KNIL-militair Lambert Tahamata en zijn vrouw Octovina Leatemia, waren geïnterneerd na hun vertrek uit Ambon.
  • In 1979 nam Tahamata de single We gaan naar Rome toe op.
  • Arriva rijdt in de Achterhoek met treinstel 10254, dat de naam 'Simon Tahamata' draagt.
  • In 2018 verscheen een biografie over Tahamata van de hand van Tonny van der Mee, Simon Tahamata: de kleine dribbelaar.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Simon Tahamata.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Simon_Tahamata&oldid=67407457"