Silicaat

Silicaten zijn zouten of esters van kiezelzuur (H₄SiO₄). De zouten bevatten alle het tetraëdrische SiO₄⁴⁻-ion (of een afgeleide daarvan, met een of meer waterstofatomen). Silicaten worden als grondstof gebruikt bij de bereiding van glas. De silicaten van natrium en calcium worden waterglas genoemd en vinden toepassingen in de techniek.

De esters zijn verbindingen met als algemene formule Si(OR)₄.

Silicaten in de mineralogie[bewerken | brontekst bewerken]

Silicaten vormen een belangrijke groep mineralen, die alle opgebouwd zijn uit SiO₄-tetraëders. Ze vormen bijna 95% van de aardkorst en bestaan in tal van variëteiten:

• ferromagnetische silicaten, zoals chlorieten, serpentijnen, amfibolen, pyroxenen, olivijnen en granaten;
• aluminosilicaten, waarbij aluminium vervangen kan worden door silicium: veldspaten, zeolieten en mica's;
• aluminiumsilicaten: toermalijnen en granaten.

Indeling van de silicaten[bewerken | brontekst bewerken]

De silicaten worden verder ingedeeld op basis van de polymerisatie­graad van het silicaat-ion in de volgende groepen:

• nesosilicaten (enkelvoudige tetraëders) - [SiO₄]⁴⁻, bijvoorbeeld olivijn;
• sorosilicaten (dubbele tetraëders) - [Si₂O₇]⁶⁻, bijvoorbeeld epidoot;
• cyclosilicaten (ringen) - [Si_nO_3n]²ⁿ⁻, bijvoorbeeld de toermalijngroep;
• inosilicaten met enkele ketens - [Si_nO_3n]²ⁿ⁻, bijvoorbeeld de pyroxeengroep;
• inosilicaten met dubbele keten - [Si_4nO_11n]⁶ⁿ⁻, bijvoorbeeld de amfiboolgroep;
• fylosilicaten (bladen) - [Si_2nO_5n]²ⁿ⁻, bijvoorbeeld de mica's en de kleimineralen;
• tectosilicaten (driedimensionaal raamwerk) - [Al_xSi_yO_2(x+y)]^x−, bijvoorbeeld kwarts, veldspaten en zeolieten.

Zie de categorie Silicates van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.