Rudolf Bakker
| Rudolf Bakker | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Rudolf Bakker (2010) | ||||
| Achtergrondinformatie | ||||
| Geboren | 19 december 1929 | |||
| Geboorteplaats | Sint Anna ter Muiden | |||
| Overleden | 18 augustus 2017 | |||
| Overlijdensplaats | Avignon | |||
| Land |  Nederland | |||
| Beroep | journalist en schrijver | |||
| ||||
Rudolf Bakker (Sint Anna ter Muiden, 19 december 1929 – Avignon, 18 augustus 2017) was een Nederlandse journalist en schrijver.[1]
Hij was buitenland-correspondent in Rome, Bonn, Londen en Parijs voor onder meer (voorlopers van) de GPD-bladen, Haagsche Courant en HP/De Tijd.
Bakker woonde sinds 1976 in Parijs en sinds 1993 in Saint-Rémy-de-Provence. Hij is vooral bekend door zijn vaak onconventionele reisgidsen over Frankrijk, dan wel boeken die anderszins met dat land te maken hebben. Bakker publiceerde echter ook autobiografisch werk: in 1998 verschenen in de reeks Privé-domein zijn memoires onder de titel Hoe komt het dat ik nog leef.
Rudolf Bakker werd gedecoreerd als ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Werken[bewerken | brontekst bewerken]
- Gallische brieven (1991)
- Hoe komt het dat ik nog leef (1998)
- Provence en Côte d'Azur, benevens de Alpes-Maritimes en de Alpes-de-Haute-Provence (1999)
- Altijd weer Frankrijk en andere Gallische hartenkreten (1999)
- Het treintje van de weemoed (2001)
- Provence & Côte d'Azur, benevens de Alpes-Maritimes en de Alpes-de-Haute-Provence (2005, hernieuwde editie)
- Gewoon doorlopen, er is niets te zien (2006)
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- Bakker op website Singel Uitgeverijen
- Marathoninterview: deel 1, deel 2 en deel 3
- Bakker bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
Zie de categorie Rudolf Bakker van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bronnen, noten en/of referenties
|