Roland Garros 1974 (vrouwendubbel)

Op Roland Garros 1974 speelden de vrouwen in het dubbelspel van 3 tot en met 16 juni 1974.[1]

Zie Roland Garros 1974 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Toernooisamenvatting[bewerken | brontekst bewerken]

Titelhoudsters Margaret Court en Virginia Wade hadden zich niet voor deze editie van het toer­nooi inge­schre­ven.

Het als eerste geplaatste duo Chris Evert en Olga Morozova won het toer­nooi. In de finale ver­sloe­gen zij het als derde geplaatste koppel Gail Chanfreau en Katja Ebbinghaus in drie sets. Het was hun tweede gezamen­lijke titel, de eerste (en enige) op de grandslamtoernooien. De Amerikaanse Evert had daar­naast zes eerdere dubbel­spel­titels met andere part­ners; Morozova (Sovjet-Unie) veertien.

De Belgische Monique Van Haver speelde samen met Française Nathalie Fuchs – door afzegging van Coles en Gurdal kregen zij vrije doortocht naar de tweede ronde, waar zij bakzeil haalden. Haar landgenote Michèle Gurdal had zich ingeschreven met de Britse Glynis Coles, maar zij kwamen niet opdagen voor hun openingspartij.

Er waren geen Nederlandse deelneemsters.

Geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Team Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Verenigde Staten Chris Evert
Vlag van Sovjet-Unie Olga Morozova
winnaressen
2. Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová
Vlag van Tsjecho-Slowakije Renáta Tomanová
halve finale Vlag van Frankrijk Gail Chanfreau
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Katja Ebbinghaus
3. Vlag van Frankrijk Gail Chanfreau
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Katja Ebbinghaus
finale Vlag van Verenigde Staten Chris Evert
Vlag van Sovjet-Unie Olga Morozova
4. Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Helga Masthoff
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Heide Orth
kwartfinale Vlag van Argentinië Raquel Giscafré
Vlag van Italië Anna-Maria Nasuelli

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

finale
         
3  Vlag van Frankrijk Gail Chanfreau
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Katja Ebbinghaus
4 6 1
1  Vlag van Verenigde Staten Chris Evert
 Vlag van Sovjet-Unie Olga Morozova
6 2 6

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
 
    2  Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Renáta Tomanová
6 6    
       Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici
 Vlag van Roemenië (1965-1989) Mariana Simionescu
3 2    
      2  Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Renáta Tomanová
6 6    
         Vlag van Frankrijk Rosie Darmon
 Vlag van Frankrijk Florence Guédy
2 3    
       Vlag van Spanje (2 feb. 1938 - 10 okt. 1945) Vicky Baldovinos
 Vlag van Argentinië Elvira Weisenberger
2 4  
       Vlag van Frankrijk Rosie Darmon
 Vlag van Frankrijk Florence Guédy
6 6    
      2  Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Renáta Tomanová
4 3  
      3  Vlag van Frankrijk Gail Chanfreau
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Katja Ebbinghaus
6 6  
    3  Vlag van Frankrijk Gail Chanfreau
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Katja Ebbinghaus
4 7 6  
   Vlag van Indonesië Lany Kaligis
 Vlag van Indonesië Lita Sugiarto
6 6          Vlag van Indonesië Lany Kaligis
 Vlag van Indonesië Lita Sugiarto
6 6 2  
   Vlag van Frankrijk Christine Gimmig
 Vlag van Frankrijk Odile de Roubin
0 0         3  Vlag van Frankrijk Gail Chanfreau
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Katja Ebbinghaus
w / o
   Vlag van Hongarije Katalin Borka
 Vlag van Hongarije Beatrix Klein
               Vlag van Australië Dianne Fromholtz
 Vlag van Verenigde Staten Laurie Tenney
       
   Vlag van Australië Dianne Fromholtz
 Vlag van Verenigde Staten Laurie Tenney
w / o        Vlag van Australië Dianne Fromholtz
 Vlag van Verenigde Staten Laurie Tenney
6 3 6
   Vlag van Costa Rica Monica Rho
 Vlag van Verenigde Staten Bunny Smith
0 1          Vlag van Tsjecho-Slowakije Regina Maršíková
 Vlag van Chili Michelle Rodríguez
0 6 1  
   Vlag van Tsjecho-Slowakije Regina Maršíková
 Vlag van Chili Michelle Rodríguez
6 6    

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
   Vlag van Argentinië Raquel Giscafré
 Vlag van Italië Anna-Maria Nasuelli
6 7    
   Vlag van Tsjecho-Slowakije Miroslava Koželuhová
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Marie Neumannová
3 6          Vlag van Argentinië Raquel Giscafré
 Vlag van Italië Anna-Maria Nasuelli
7 7    
   Vlag van Frankrijk Nathalie Fuchs
 Vlag van België Monique Van Haver
w / o        Vlag van Frankrijk Nathalie Fuchs
 Vlag van België Monique Van Haver
5 6    
   Vlag van Verenigd Koninkrijk Glynis Coles
 Vlag van België Michèle Gurdal
               Vlag van Argentinië Raquel Giscafré
 Vlag van Italië Anna-Maria Nasuelli
1 6 6  
      4  Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Helga Masthoff
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Heide Orth
6 4 4  
       Vlag van Frankrijk Danièle Bouteleux
 Vlag van Frankrijk Frédérique Thibault
1 2  
    4  Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Helga Masthoff
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Heide Orth
6 6    
         Vlag van Argentinië Raquel Giscafré
 Vlag van Italië Anna-Maria Nasuelli
2 1  
      1  Vlag van Verenigde Staten Chris Evert
 Vlag van Sovjet-Unie Olga Morozova
6 6  
       Vlag van Japan Kayoko Fukuoka
 Vlag van Japan Kazuko Sawamatsu
6 7    
       Vlag van Joegoslavië Mima Jaušovec
 Vlag van Verenigde Staten Robin Tenney
4 5    
         Vlag van Japan Kayoko Fukuoka
 Vlag van Japan Kazuko Sawamatsu
6 4 5
      1  Vlag van Verenigde Staten Chris Evert
 Vlag van Sovjet-Unie Olga Morozova
2 6 7  
       Vlag van Brazilië (1968-1992) Vera Cleto
 Vlag van Frankrijk Anne-Marie Rouchon
     
    1  Vlag van Verenigde Staten Chris Evert
 Vlag van Sovjet-Unie Olga Morozova
w / o  
 

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]