Raf Coppens

Raf Coppens
Raf Coppens in 2020 in Asse met "Mijn werk"
Volledige naam Raf Coppens
Geboren 15 augustus 1965
Wieze
Medium stand-upcomedy
Nationaliteit Vlag van België België
Jaren actief 1991 – heden
Onderwerp(en) Museeuw, dagelijks leven, actualiteit
Website
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Raf Coppens (Wieze, 15 augustus 1965) is een Vlaamse cabaretier en komiek.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Coppens begon zijn carrière als leraar bouw aan het VTI (Vrij Technisch Instituut) te Aalst. Hij begon als sneltreincabaretier in 1991 met een cabaretduo De Anonieme Artiesten en won verscheidene prijzen als de Humorologie-Marke en de Humo's Comedy Cup.

Daarnaast schreef hij regelmatig weekrubrieken voor de kranten Het Nieuwsblad en Het Volk. Van 2004 tot 2008 bracht hij elk jaar een eindejaarsconference op VTM.

Coppens lijdt aan een bipolaire stoornis, waardoor hij vroeger geregeld kampte met depressies. Via medicijngebruik kon hij hier beter mee omgaan en hij verwerkte zijn aandoening ook als thema in zijn comedy-voorstellingen.

Voorstellingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • VBTRMT (1992)
  • Twaalf Stielen, Stinkend Rijk (1994)
  • België — sneltreincabaret (6 grappen per minuut) (1996)
  • Raf Coppens Thuis (1997)
  • Raf Coppens Komt Op (1998)
  • Strafwerk (2000)
  • Neuro (2002)
  • Lang Zal Hij Leven (2004)
  • Het Gaat Toch Rap (2005)
  • In 't Midden (2005-06)
  • Het Leven Zoals Het Is: Raf Coppens (2007)
  • Il est cinq heures, Paris... (2008) (duo-show met Ludo Vandeau)
  • Trop is te veel (2009)
  • Overschot van gelijk (2000)
  • Koning Voetbal (2012)
  • 25 * 25 jaar (2014)
  • De Grote Raf Coppens Show (2017)
  • Verkiezingsshow (2018) (2019)
  • Mijn Werk (2020)
  • Eet (2023)

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Ontdek me (1994) CD met 6 nrs onder de artiestennaam "De Anonieme Artiesten''
  • Frans van Maria (1994) Vinyl singel 45 t uit de cd Ontdek van "De Anonieme Artiesten"
  • Ongewenst zangerschap (1996) CD met 12 nrs en 3 sketches van "De Anonieme Artiesten"
  • Strafwerk (2001)
  • Neuro (2002)
  • Lang Zal Hij Leven (2004)
  • Het Gaat Toch Rap (2005)
  • Depressief (2009)
  • Had Ik Maar Kanker (2011)
  • Schlagers (2018)

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Vrouw, zwijg! (2004)
  • Het Leven Zoals Het Is (scheurkalender) (2006)
  • De beste One-liners van Raf Coppens (2015)
  • De best One-liners (2) (2020)

Dvd[bewerken | brontekst bewerken]

  • In't Midden (2006)
  • 25 * 25 (2015)
Zie de categorie Raf Coppens van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.