Philip Hammond

Baron Hammond van Runnymede Philip Hammond
Philip Anthony Hammond
Geboren	4 december 1955 Epping, East of England  Verenigd Koninkrijk
Politieke partij	Conservative Party
Partner	Susan Williams-Walker (vanaf 1991)
Beroep	Politicus Ondernemer Politiek adviseur
Religie	Anglicaanse
Handtekening
Minister van Financiën
Aangetreden	13 juli 2016
Einde termijn	24 juli 2019
Premier	Theresa May
Voorganger	George Osborne
Opvolger	Sajid Javid
Minister van Buitenlandse Zaken
Aangetreden	14 juli 2014
Einde termijn	13 juli 2016
Premier	David Cameron
Voorganger	William Hague
Opvolger	Boris Johnson
Minister van Defensie
Aangetreden	14 oktober 2011
Einde termijn	14 juli 2014
Premier	David Cameron
Voorganger	Liam Fox
Opvolger	Michael Fallon
Minister van Transport
Aangetreden	11 mei 2010
Einde termijn	14 oktober 2011
Premier	David Cameron
Voorganger	Andrew Adonis
Opvolger	Justine Greening
Lid van het Hogerhuis
Huidige functie
Aangetreden	26 oktober 2020
Lid van het Lagerhuis voor Runnymede en Weybridge
Aangetreden	1 mei 1997
Einde termijn	12 december 2019
Voorganger	Eerste
Opvolger	Ben Spence
Portaal    Politiek

Philip Anthony Hammond, Baron Hammond van Runnymede (Epping, East of England, 4 december 1955) is een Brits politicus van de Conservative Party.

Hammond was tussen 2010 en 2019 een van de prominentste politici van de Conservative Party en was in die periode opeenvolgend bewindspersoon gedurende gehele kabinetsperiodes van de kabinetten-Cameron I (2010–2015), Cameron II (2015–2016), May I (2016–2017) en May II (2017–2019). Hij was minister van Transport van 2010 tot 2011, minister van Defensie van 2011 tot 2014, minister van Buitenlandse Zaken van 2014 tot 2016 en minister van Financiën van 2016 tot 2019. Hij was lid van het Lagerhuis voor Runnymede en Weybridge van 1997 tot 2019. Sinds 2020 is hij lid van het Hogerhuis.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Hammond studeerde aan de Universiteit van Oxford. Hij werd in 1997 gekozen als lid van het Lagerhuis voor het kiesdistrict Runnymede and Weybridge.

De eerste ministerpost van Philip Hammond was die op het ministerie van Transport. Hij leidde dit departement één jaar, waarna hij overgeplaatst werd naar het ministerie van Defensie. Op 15 juli 2014 volgde hij vervolgens William Hague op als minister van Buitenlandse Zaken en het Gemenebest. Op 13 juli 2016 werd hij de Chancellor of the Exchequer in het kabinet van Theresa May.^[1]

Na de verkiezing van Boris Johnson als leider van de Conservative Party diende Hammond zijn ontslag in als minister. Hij werd een van de leidende figuren in het verzet binnen de Conservatieve fractie tegen het brexit-beleid van Johnson. Op 3 september 2019 werd Hammond samen met twintig andere parlementariërs uit de Conservatieve fractie gezet. Zij hadden steun gegeven aan een motie die het mogelijk zou maken dat het Lagerhuis een no-deal brexit kon blokkeren. Hammond had daarna zitting als niet-partijgebonden parlementslid.^[2] Hij stelde zich niet kandidaat voor de Lagerhuisverkiezingen van 12 december 2019.^[3]

Op 30 september 2020 werd Hammond benoemd als baron Hammond van Runnymede en werd lid van het Hogerhuis.

Zie de categorie Philip Hammond van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.