Otto Rasch

Otto Rasch
Otto Rasch tijdens de Processen van Neurenberg
Geboren 7 december 1891
Friedrichsruh, Duitse Keizerrijk
Overleden 1 november 1948
Neurenberg, Geallieerde bezettingszones in Duitsland
Rustplaats 1919 kerkuittreding; daarna Gottgläubig[1]
Land/zijde Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland
Onderdeel Kaiserliche Marine
Sicherheitsdienst
Heer
Allgemeine-SS
Dienstjaren 1911 - 1919
1931 - 1945
Rang
SS-Brigadeführer en Generalmajor in de politie
Eenheid 1. Werft-Division (Kiel)
1911 - 2 augustus 1914[2]
Bevel Plaatsvervangend commandant:
SD-Oberabschnitt Ost
3 mei 1937 - 5 mei 1937[3]
21 juni 1937 - 3 juli 1937[3]
16 augustus 1937 -
7 september 1937[3]
SD-Oberabschnitt Fulda-Werra
1 februari 1939 -
30 november 1939[3]
Einsatzgruppe B
14 juni 1941 - 11 juli 1941[4]
Einsatzgruppe C
11 juli 1941 -
oktober 1941[5]
Slagen/oorlogen Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen Zie decoraties
Ander werk Advocaat
Burgemeester
1 juli 1933 - 1935[1]
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Emil Otto Rasch (Friedrichsruh, 7 december 1891 - Neurenberg, 1 november 1948) bekleedde verscheidene functies in nazi-Duitsland en was een SS-Brigadeführer (brigadegeneraal) en commandant van Einsatzgruppe C tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Otto Rasch werd lid van de NSDAP in 1931 en vervoegde de SS-rangen in 1933. Na de machtsovername van de nationaalsocialisten werd Rasch burgemeester te Radeberg en hoofdburgemeester in Lutherstadt Wittenberg. Toen Rasch zijn villa betaalde met belastinggeld moest hij zijn politieke carrière stopzetten en trad hij toe tot de Sicherheitsdienst (SD). In 1938 werd hij leider van de staatspolitie te Frankfurt en begin 1939 werd hij chef van de veiligheidsdienst (SD) te Praag en chef van de veiligheidspolitie (Sicherheitspolizei, Sipo) te Konigsbergen. Op 31 augustus 1939 nam hij deel aan de overval op de Gleiwitz-zender waar hij de leiding nam over de overval van het boswachtershuis Pietschen, Polen. In de winter van 1939-1940 reorganiseerde hij het concentratiekamp Soldau grondig. Als bevelhebber van Einsatzgruppe C was hij verantwoordelijk voor de massamoord aan het ravijn van Babi Jar, Oekraïne in 1941.

Als onderdeel van de Processen van Neurenberg werd hij na de oorlog berecht in het zogeheten Einsatzgruppen-proces. De rechtsgang tegen hem werd gestaakt omdat hij de ziekte van Parkinson kreeg; eind 1948 overleed hij.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Rasch bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Heer. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

Datums Kaiserliche Marine Overheid NSDAP Allgemeine-SS Politie
1911[2] Freiwilliger
Vizefeldwebel[6]
1 oktober 1931[1]
Kreisredner der NSDAP
10 maart 1933[6]
SS-Anwärter
1 juli 1933[1]
Bürgermeister
15 mei 1934[6]
SS-Sturmmann
9 november 1934[6]
SS-Unterscharführer
1 juni 1935[1]
Oberbürgermeister
15 juli 1935[6]
SS-Scharführer
9 november 1935[6]
SS-Hauptscharführer
1 september 1936[3]
Hauptabteilungsleiter und
Stabsführer
12 november 1936
(met ingang van 1 juli 1936[7][8][6])
SS-Untersturmführer
12 november 1936[6]
(met ingang van 9 november 1936[7][8][6])
SS-Obersturmführer
12 april 1937[6]
(met ingang van 30 april 1937[9][8][6])
SS-Hauptsturmführer
30 januari 1938[6]
SS-Sturmbannführer[8]
20 april 1938[6]
SS-Obersturmbannführer[8]
1938[6]
Oberregierungsrat
30 januari 1939[6]
SS-Standartenführer[8]
20 april 1939[6]
SS-Oberführer[8]
16 december 1940[2]
(met ingang van 14 december 1940[8]
en RDA van 1 januari 1941[2])
SS-Brigadeführer Generalmajor in de politie

Lidmaatschapsnummers[bewerken | brontekst bewerken]

  • NSDAP-nr.: 620 976[7] (lid geworden 1 oktober 1931[1])
  • SS-nr.: 107 100[7] (lid geworden 10 maart 1933[1])

Decoraties[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie: