Luis Suárez (1935-2023)

Luis Suárez
Luis Suárez
Persoonlijke informatie
Volledige naam Luis Suárez Miramontes
Bijnaam El Arquitecto (De Architect)
Luisito
De Gouden Galiciër
Geboortedatum 2 mei 1935
Geboorteplaats A Coruña, Vlag van Spanje (1931-1939) Spanje
Overlijdensdatum 9 juli 2023
Overlijdensplaats Milaan, Vlag van Italië Italië
Lengte 175 cm
Positie Aanvallende middenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1973
Jeugd

1949–1953
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Perseverancia
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Fabril
Senioren
Seizoen Club W (G)
1953–1954
1954–1955
1955–1961
1961–1970
1970–1973
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Deportivo La Coruña
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) España Industrial
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) FC Barcelona
Vlag van Italië Internazionale
Vlag van Italië Sampdoria
17(3)
21(6)
122(61)
256(42)
63(9)
Interlands
1957–1972 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje 32(14)
Getrainde teams
1975
1975
1975–1976
1976–1977
1977–1978
1978–1979
1980–1988
1988–1991
1992
1994
1995
Vlag van Italië Internazionale
Vlag van Italië Sampdoria
Vlag van Italië SPAL
Vlag van Italië Como
Vlag van Italië Cagliari
Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Deportivo La Coruña
Vlag van Spanje Spanje –21
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Italië Internazionale
Vlag van Spanje Albacete
Vlag van Italië Internazionale
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Luis Suárez Miramontes (A Coruña, 2 mei 1935Milaan, 9 juli 2023) was een Spaans profvoetballer, voetbaltrainer en bondscoach. Hij wordt door sommigen beschouwd als de beste Spaanse voetballer aller tijden. Hij is het best bekend als aanvaller van FC Barcelona en Internazionale.

Clubvoetbal[bewerken | brontekst bewerken]

Suárez, bijgenaamd Luisito, werd opgeleid bij Deportivo de La Coruña. Op 20 september 1953 debuteerde hij als aanvaller in het eerste elftal van Deportivo tijdens een wedstrijd om de Copa Gallego. Zijn debuut in de Primera División volgde op 6 december 1953 tegen FC Barcelona. De Catalanen versloegen de Galiciërs met 6-1, maar Suárez speelde een uitstekende wedstrijd. Het bestuur van FC Barcelona zag zijn klasse en kort daarna tekende Suárez op 18-jarige leeftijd een contract bij de Catalaanse club. Suárez speelde vervolgens een hoofdrol in het gouden elftal van de jaren vijftig dat onder andere tweemaal landskampioen (1959, 1960) en bekerwinnaar (1957, 1959) werd en twee Copas de Europacup III (1958, 1960) won. Na de verloren Europacup I-finale tegen Benfica (3-2) in 1961 besloot Suárez na tweehonderdzestien wedstrijden en honderdtwaalf doelpunten FC Barcelona te verruilen voor Internazionale. Met een transfersom van £142.000,- was hij destijds de duurste voetballer ter wereld.

Bij de Italiaanse club werd Suárez herenigd werd met voormalig Barça-trainer Helenio Herrera. Bij Internazionale won hij tweemaal de Europacup I. In 1964 werd met 3-1 gewonnen van Real Madrid, in 1965 was Inter met 1-0 te sterk tegen Benfica. In beide jaren werd eveneens de wereldbeker voor clubteams veroverd. Verder won Suárez met Inter drie scudettos (1963, 1965, 1966). In driehonderdachtentwintig wedstrijden voor Inter scoorde Suárez vijfenvijftig keer. Suárez ging in 1970 naar Sampdoria, waar hij drie jaar later zijn voetbalcarrière beëindigde.

Spaans elftal[bewerken | brontekst bewerken]

Suárez speelde tweeëndertig interlands voor Spanje, waarin hij veertien doelpunten maakte. Hij maakte zijn debuut op 30 januari 1957 tegen Nederland in de wedstrijd die met 5-1 werd gewonnen door de Spanjaarden. De aanvaller werd in 1964 met Spanje Europees kampioen tijdens het EK in eigen land. In de finale werd met 2-1 gewonnen van de Sovjet-Unie en Suárez was de grote uitblinker. Op het WK 1962 in Chili en het WK 1966 in Engeland kon Suárez met Spanje al na de eerste ronde naar huis. Op 12 april 1972 speelde Suárez tegen Griekenland zijn laatste interland.

Gouden Bal[bewerken | brontekst bewerken]

Suárez werd in 1960 verkozen tot Europees voetballer van het jaar. Het is tot nu toe de enige keer dat een Spanjaard de Gouden Bal ontving, hoewel de tot Spanjaard genaturaliseerde Argentijn Alfredo Di Stéfano in 1957 en 1959 de prijs won. In 1961 en 1964 werd Suárez tweede in de verkiezing voor Europees Voetballer van het Jaar, terwijl hij in 1965 de Bronzen Bal won.

Trainer en latere jaren[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het seizoen 1974/75 werd Suárez aangesteld als trainer van Internazionale. Daarna was de Spanjaard als clubtrainer actief bij Sampdoria (1975/76), Como (1976/77) en Deportivo La Coruña (1978/79). Na enkele jaren als assistent-bondscoach werkzaam te zijn geweest, was Suárez van september 1988 tot april 1991 Spaans bondscoach. Onder zijn leiding nam Spanje deel aan het WK 1990 in Italië. In 1992 en 1995 was Suárez als interim-trainer werkzaam bij Internazionale. In 2001 werd Suárez technisch adviseur bij de Italiaanse topclub.

Suárez overleed op 9 juli 2023. Hij werd 88 jaar oud.[1][2]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Als speler

Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) FC Barcelona
Vlag van Italië Internazionale
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje

Als trainer

Vlag van Spanje Spanje onder 21

Individueel

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Voorganger:
José Santamaría
Trainer van het Spaans nationaal elftal
1988-1991
Opvolger:
Vicente Miera