Langeneß (eiland)
| Eiland van Duitsland | |
|---|---|
 | |
| Locatie | |
| Land | Duitsland |
| Eilandengroep | Waddeneilanden |
| Locatie | Noordzee |
| Coördinaten | 54°38'16"NB, 8°36'17"OL |
| Algemeen | |
| Oppervlakte | 9,56 km² |
| Inwoners | 110 |
| Landgebruik | toerisme, agrarisch |
Langeneß (Deens: Langenæs, Noord-Fries: Nees) is een eiland in de Noord-Friese Waddenzee. Het is een van de Halligen. Dit betekent dat het eiland geen zeewering heeft; in plaats daarvan staat de bebouwing op terpen. Bij extreem hoge waterstanden loopt het eiland aldus vrijwel geheel onder. Het eiland maakt deel uit van de gemeente Langeneß.
Tot de Burchardivloed van 1634 vormde Langeneß één geheel met Oland. Daarna bestond het uit drie losse eilandjes: Langeneß in het oosten, Butwehl in het zuidoosten en Nordmarsch in het westen. In de 19e eeuw zijn deze door dammen en landaanwinning tot één geheel geworden. Daarmee werd Langeneß de grootste van de Halligen; tegenwoordig meet het eiland bijna 10 km² en telt het 16 bewoonde terpen.
Sinds 1927 is het middels een smalspoorbaan via Oland met de vaste wal verbonden. Verder heeft het eiland drie kleine haventjes; in de zuidwestelijke hiervan is een terminal voor een kleine veerdienst die vanaf Schlüttsiel Over Hooge en Langeneß naar Amrum vaart.
Op de uiterste westpunt van het eiland is een 11,50 meter hoge vuurtoren gebouwd, op een terp genaamd de Alte Peterswarft. Deze vuurtoren draagt als naam Nordmarsch, naar de oude hallig.
· 
· 