Kaliumwaterstofcarbonaat

Kaliumwaterstofcarbonaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van kaliumwaterstofcarbonaat
Kaliumwaterstofcarbonaat-kristallen
Algemeen
Molecuulformule KHCO3
IUPAC-naam kaliumwaterstofcarbonaat
Andere namen kaliumbicarbonaat, zuur kaliumcarbonaat
Molmassa 100,11 g/mol
CAS-nummer 298-14-6
EG-nummer 206-059-0
Wikidata Q410529
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit of kleurloos
Dichtheid 2,17 g/cm³
Smeltpunt (ontleedt) 100 °C
Oplosbaarheid in water (bij 20°C) 333 g/L
Goed oplosbaar in water
Onoplosbaar in ethanol
Nutritionele eigenschappen
E-nummer E501
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Kaliumwaterstofcarbonaat of kaliumbicarbonaat is een kaliumzout van diwaterstofcarbonaat, met als brutoformule KHCO3. De stof komt voor als een wit poeder of als kleurloze kristallijne vaste stof en is zeer goed oplosbaar in water.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Kaliumwaterstofcarbonaat wordt bereid door het oplossen van kaliumcarbonaat in water, onder toevoegen van koolstofdioxide:

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Kaliumwaterstofcarbonaat wordt gebruikt als voedingsadditief en heeft hetzelfde E-nummer als kaliumcarbonaat: E501. Het wordt gebruikt als zuurteregelaar, bijvoorbeeld voor het ontzuren van wijn of bier, en als stabilisator van vooral cacaoproducten. Kalium- en ook calciumwaterstofcarbonaat is het rijsmiddel in bakpoeder: bij verhitten vormt het kaliumcarbonaat, waarbij waterdamp en koolstofdioxide vrijkomen, die het bakdeeg doen rijzen:

De Europese Commissie heeft kaliumwaterstofcarbonaat op 6 mei 2008 toegelaten als gewasbeschermingsmiddel in de land- en tuinbouw.[1] In Nederland heeft de stof een toelating als insecticide ter bestrijding van perenbladvlo in de teelt van peren en als fungicide ter bestrijding van schurft in de teelt van appels, ter bestrijding van echte meeldauw en vruchtrot in wijndruiven en ter bestrijding van echte meeldauw in de teelt van aardbeien, bessen, bramen, frambozen en rozen.

De stof wordt ook gebruikt in bluspoeders geschikt voor het bestrijden van branden van brandklasse B of C. Het heeft een grotere bluskracht dan natriumbicarbonaat.[2]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]