Josep Moreno Gans

Josep Moreno Gans (Algemesí, 12 augustus 1897Muxía, 28 augustus 1976) was een Spaans componist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Moreno Gans kreeg zijn eerste muzieklessen in zijn geboortestad. In 1918 begon hij zijn muziekstudie aan het Real Conservatorio Superior de Música de Madrid in Madrid bij Conrado del Campo y Zabaleta (1878-1953) (harmonie en compositie). In 1928 behaalde hij met zijn werk Pinceladas Goyescas de Premio Nacional de Música (nationale Prijs voor muziek). In 1932 ontving hij een beurs van de Academie voor Schone Kunsten van San Fernando (Academia de Bellas Artes de San Fernando) voor verdere studies in het buitenland. Hij kon ermee in Rome en in Brussel studeren. Opnieuw kreeg hij in 1943 voor zijn Sonate in f-mineur voor viool en piano dezelfde prijs verbonden met een steun door de stichting Conde de Cartagena om zijn buitenlandse studies te vervolgen in Wenen, Berlijn en Parijs. Voor de compositie van Tríptico sinfónico navideño sobre temas gregorianos (Symfonische kersttriptiek rond Gregoriaanse thema's) werd hem door de Fundación Juan March een levenslang pensioen toegekend.

Voor de beroemde cellist Pau Casals componeerde hij het Concierto para Violonchelo y Orquesta (Concert voor cello en orkest). Verdere bekende werken zijn Preludio y Danza voor orkest en bewerkt voor banda (harmonieorkest), Sinfonía de estampas levantinas, voor orkest, en het Concierto para piano y orquesta (Concert voor piano en orkest). Tot zijn oeuvre tellen ook talrijke werken voor kamermuziek, piano en vocale muziek.

Morena Gans overleed in Muxía in de provincie A Coruña tijdens een reis om de première van zijn 3e sonate voor piano bij te wonen, die hij had opgedragen aan de Valenciaanse pianist Perfecto García Chornet. In 1998 zorgde de Sociedad musical d’Algemesí ervoor dat zijn stoffelijke resten van de begraafplaats in Muxia naar Algemesí werden overgebracht.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1928 Pinceladas Goyescas
    1. Las mozas del cántaro
    2. El entierro de la sardina
    3. La Romería de San Isidro
  • 1953 Preludio y Danza en Mi menor, voor orkest
  • 1953 Sinfonía, voor kamerorkest
  • 1963 Tríptico sinfónico navideño sobre temas gregorianos
  • 1972 Sinfonía Esopo (Aisopos symfonie)
  • Concert, voor cello en orkest
  • Concert, voor piano en orkest
  • El órgano quedó mudo, symfonisch gedicht voor orkest
  • Sinfonía de estampas levantinas, voor orkest
  • Sinfonía en Do mayor
  • Suite en Si menor, voor strijkorkest
  • Suite simfónica

Werken voor banda (harmonieorkest)[bewerken | brontekst bewerken]

Vocale muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Liederen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1931/1939 Valencia - tekst: Luis de Tapia Romero
  • 1934 Es de noche, voor sopraan en strijkkwartet (of orkest)
  • 1952 Castro Urdiales, voor vier gemengde stemmen
  • 1952 Vora el barranc dels Algadins, voor vier gemengde stemmen - tekst: Teodor Llorente
  • 1961 Teño o corazon perdido, over een Galicisch gedicht van Alfonso Alcaraz del Río
  • Desdén
  • Floreta de los campos
  • Mi ira - tekst: Rafael Alberti
  • Quintanar de la Sierra - tekst: Rafael Alberti
  • Tres canciones de mar, voor zangstem en piano
    1. Neguit
    2. Tiempo de eternidad
    3. Romanza sin letra

Kamermuziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1943 Sonate in f-mineur, voor viool en piano
  • 1951 Zapateado: homenaje a Pablo de Sarasate, voor viool en piano
  • Kwartet nr. 6, voor viool, altviool, cello en piano
  • Melodía número 1 en Si menor, voor viool en piano
  • Melodía número 2 en Mi b major, voor viool en piano
  • Strijkkwartet nr. 2
  • Trío, voor dwarsfluit, cello en piano

Werken voor piano[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1932 Preludio y danza
  • 1935 Alcireña: danza valenciana
  • 1944 Algemesinense: danza valenciana
  • 1945 Gavota en Si menor
  • 1951 Pastoral
  • 1951 Sonata en Do mayor
  • 1962 Homenaje a Albéniz, suite
  • 1978 Sonata número 3

Werken voor harp[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1963 Invención número 1
  • 1969 Melodía número 4
  • 1969 Nocturno
  • 1974 Sonata en Si menor
  • Nocturno número 2

Werken voor gitaar[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1969 Melodía número 3
  • 1969 Seguidillas en rondó

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Eduardo Arnau: Vida i obra de José Moreno Gans (1897-1976), Ajuntament Algemesí, 2010.
  • Eduardo Arnau: José Moreno Gans (1897-1976), Tavernes de la Valldigna: Eduardo Arnau, 2004. 2 volums
  • Eduardo Arnau Grau: Estética y creatividad en la obra de José Moreno Gans, publicat a la revista Archivo de arte valenciano núm. 85, 2004.
  • Eduardo Arnau Grau: José Moreno Gans en la música española València, Universitat de València, 2003. CD-ROM amb la tesi doctoral de l'autor
  • Eduardo Arnau: José Moreno Gans en la música española (1897-1976), publicat a Nasarre. Revista aragonesa de musicología Vol. 19, núm. 1, 2003.
  • Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
  • Tomás Marco Aragón: Historia de la música española 6: Siglo XX. Pablo López de Osaba. Madrid: Alianza. ISBN 8-4206-8988-2; (Engelse vertaling: Cola Franzen): Spanish music in the twentieth century, Cambridge, Mass: Harvard University Press, 1993, 261 p. ISBN 978-0-674-83102-5
  • Eduardo López-Chavarri Andújar: Breviario de historia de la musica Valenciana, Valencia: Piles, 1985. 126 p., ISBN 978-8-486-10604-1
  • Linton Elzie Powell: A history of Spanish piano music, Bloomington, Indiana: Indiana University Press, 1980.
  • Antonio Fernández-Cid: Lieder y canciones de España; pequeña historia de la música nacional, 1900-1963, Madrid: Editora Nacional, 1963, 531 p.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]