John Hall (natuurkundige)

John Lewis Hall
21 augustus 1934
Geboorteland	Verenigde Staten
Geboorteplaats	Denver, Colorado
Nobelprijs	Natuurkunde
Jaar	2005
Reden	Voor hun bijdragen aan de ontwikkeling van precisiespectroscopie met behulp van lasers, inclusief de optische frequentiekamtechniek.
Samen met	Theodor Hänsch
Gedeeld met	Roy Jay Glauber
Voorganger(s)	David Gross David Politzer Frank Wilczek
Opvolger(s)	John Mather George Smoot
Portaal    Natuurkunde

John Lewis Hall (Denver (Colorado), 21 augustus 1934) is een Amerikaans natuurkundige die in 2005 samen met Theodore Wolfgang Hänsch de helft van de Nobelprijs voor de Natuurkunde kreeg "voor hun bijdragen aan de ontwikkeling van precisiespectroscopie met behulp van lasers, inclusief de optische frequentiekamtechniek". De andere helft van de Nobelprijs ging naar Roy Glauber.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Hall werd geboren in Denver als zoon van de elektrotechnicus John Ernest Hall en Rae Long Hall (onderwijzeres en zangeres).^[1] Aan het Carnegie Mellon University behaalde hij drie academische graden: een B.S. in 1956, een M.S. in 1958 en een Ph.D. in 1961. Hij voltooide zijn postdoctoraal studie bij het National Bureau of Standard, het huidige National Institute of Standards and Technology (NIST), waar hij aanbleef van 1962 tot aan zijn pensionering in 2004.

Zijn werkzaamheden voerde Hall uit bij het Joint Institute for Laboratory Astrophysics (JILA), een onderzoeksfaciliteit opgericht door het NIST en de Universiteit van Colorado te Boulder. Bij deze universiteit is hij sedert 1967 ook docent natuurkunde.

In 1980 toonden Hall en Hänsch aan dat met behulp van een frequentiekam de frequentie van licht bepaald kan worden met een afwijking van minder dan een biljardste deel (10⁻¹⁵). Met deze techniek zijn ultranauwkeurige atoomklokken mogelijk. Ook konden fysici hiermee langzame veranderingen in natuurwetten meten.

Erkenning[bewerken | brontekst bewerken]

• 1988 - Davisson-Germer Prize van de American Physical Society
• 1989 - Frederic Ives Medal van de Optical Society of America
• 1993 - Arthur L. Shawlow Prize van de American Physical Society
• 2002 - Max Born Award van de Optical Society of America
• 2005 - Nobelprijs voor de Natuurkunde

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

• Sub Doppler Spectroscopy: Methane Hyperfine Spectroscopy and the Ultimate Resolution Limits (1974)
• Laser Frequency Stabilization: Standards, Measurement, and Applications (2001)