Johannes Thingnes Bø

Johannes Thingnes Bø
	Johannes Thingnes Bø in 2023
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Johannes Thingnes Bø
Geboortedatum	16 mei 1993
Geboorteplaats	Stryn
Nationaliteit	Noorwegen
Lengte	1,87 m
Sportieve informatie
Discipline	Biatlon
Club	Markane IL
Olympische Spelen	2014, 2018, 2022
Medailleoverzicht
Medailles
Olympische Winterspelen
Portaal	Sport

In deze naam is de middelste naam de maternale achternaam Thingnes. De achterste naam is de familienaam, de paternale achternaam Bø.

Johannes Thingnes Bø (Stryn, 16 mei 1993) is een Noorse biatleet. Bø vertegenwoordigde zijn vaderland op de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji, op de Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang en op de Olympische Winterspelen 2022 in Peking. Hij is de jongere broer van olympisch- en wereldkampioen biatleet Tarjei Bø. Bø staat bekend als een biatleet die uitmuntende skisnelheid heeft, daarmee maakt hij vaak het verschil in wedstrijden.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste wereldbekeroverwinningen en Olympisch debuut[bewerken | brontekst bewerken]

Bij zijn wereldbekerdebuut, in maart 2013 in Oslo, scoorde Bø direct zijn eerste wereldbekerpunten. In november 2013 behaalde de Noor in Östersund zijn eerste toptienklassering in een wereldbekerwedstrijd. Op 14 december 2013 boekte hij in Le Grand Bornand zijn eerste wereldbekerzege. Datzelfde seizoen boekte Bø overwinningen in de wereldbeker, waardoor hij ook op de derde plaats eindigde in de eindstand van de algemene wereldbeker. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji behaalde hij met een achtste plaats op de 15 kilometer massastart zijn beste individuele resultaat, op de estafette eindigde hij samen met Tarjei Bø, Ole Einar Bjørndalen en Emil Hegle Svendsen op de vierde plaats.

De eerste keer wereldkampioen[bewerken | brontekst bewerken]

Op de wereldkampioenschappen biatlon 2015 in Kontiolahti werd Bø wereldkampioen op de 10 kilometer sprint. Daarnaast eindigde hij als zesde op de 15 kilometer massastart, als zevende op de 20 kilometer individueel en als 31e op de 12,5 kilometer achtervolging. Samen met Ole Einar Bjørndalen, Tarjei Bø en Emil Hegle Svendsen sleepte hij de zilveren medaille in de wacht op de estafette, op de gemengde estafette legde hij samen met Fanny Horn, Tiril Eckhoff en Tarjei Bø beslag op de bronzen medaille. In Oslo nam de Noor deel aan de wereldkampioenschappen biatlon 2016. Op dit toernooi veroverde hij op de slotdag de wereldtitel, eerder werd hij vierde op zowel de 10 kilometer sprint, de 12,5 kilometer achtervolging als de 20 kilometer individueel. Op de estafette werd hij samen met Ole Einar Bjørndalen, Tarjei Bø en Emil Hegle Svendsen wereldkampioen. Samen met Marte Olsbu, Tiril Eckhoff en Tarjei Bø behaalde hij de bronzen medaille op de gemengde estafette. Eerder dat seizoen eindigde Bø op de tweede plaats in de eindstand van de algemene wereldbeker.

2017-2020: Strijd met Fourcade[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens het seizoen 2017/2018 is Bø goed voor 8 individuele wereldbekerzeges en 3 zeges in de estafettenummers. Hierdoor wordt hij eindwinnaar van het wereldbekerklassement op de 20km individueel en eindigt hij opnieuw tweede in de algemene eindstand van de wereldbeker, achter de Fransman Martin Fourcade die samen met Bø het seizoen domineert. Op de OS van 2018 in Pyeongchang bevestigt Bø zijn heerschappij op het individuele nummer dankzij een gouden medaille op de 20 km individueel. Hij behaalt ook twee zilveren medailles in de estafettenummers. Op de andere nummers blijft Bø toch onder de verwachtingen met een 31e plaats op de 10 km sprint, een 21e plaats op de 12,5 km achtervolging en de 16e op de 15 km massastart.

Het seizoen 2018/2019 wordt volledig door Bø gedomineerd: met maar liefst 16 individuele zeges en 5 zeges in de estafettenummers is hij dan ook de beste in de eindklassementen van alle disciplines van de wereldbeker. Op de Wereldkampioenschappen biatlon 2019 behaalt hij 4 gouden en 1 zilveren medaille.

Het seizoen 2019/2020 won Bø zijn tweede opeenvolgende wereldbeker-eindzege na een titanenstrijd met Martin Fourcade. Door het afgelasten van de laatste wereldbeker manche omwille van het coronavirus, werd Bø eindwinnaar met slechts 2 punten voorsprong op Fourcade. Hij won bovendien ook de disciplinecup en de wereldtittel in het onderdeel massastart.

2021-2023: Hegemonie[bewerken | brontekst bewerken]

Na het afscheid van Martin Fourcade op het einde van het seizoen 2019/2020 werd Bø de onbetwiste ster van het biathlon bij de mannen. Tijdens het seizoen 2020/2021 bevestigde Bø die status door voor een derde opeenvolgde keer het eindklassement van de wereldbeker op zijn naam te schrijven.

Het seizoen 2021/2022 lag de focus van Bø hoofdzakelijk op de Olympische Winterspelen 2022 waar Bø met vier gouden medailles een van de uitblinkers van de spelen werd. Na zijn succesvolle spelen besloot Bø zijn seizoen voortijdig te staken, waardoor hij zijn kansen op een vierde opeenvolgende eindzege in de wereldbeker tot nul werden herleid.

Tijdens het seizoen 2022/2023 domineerde Bø de wereldbeker, met 16 individuele zeges op 19 starts, liet hij weinig over voor de concurrentie. Dit resulteerde in een vierde eindzege in de wereldbeker, daarnaast won hij ook de disciplinecups in de onderdeln sprint en achtervolging. Ook op wereldkampioenschappen biatlon 2023 etaleerde Bø zijn dominantie door in elk event minstens een medaille te winnen 7 in totaal, waarvan 5 gouden.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Winterspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Plaats	Onderdeel
Jaar	Plaats	Individueel	Sprint	Achtervolging	Massastart	Estafette	Gemengde estafette
2014	Sotsji	11e	54e	32e	8e	4e	–
2018	Pyeongchang	1 ↑	31e	21e	16e	2 ↑	2 ↑
2022	Peking	3 ↑	1 ↑	5e	1 ↑	1 ↑	1 ↑

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Plaats	Onderdeel
Jaar	Plaats	Individueel	Sprint	Achtervolging	Massastart	Estafette	Gemengde estafette	Single gemengde estafette
2015	Kontiolahti	7e	1	31e	6e	2	3
2016	Oslo	4e	4e	4e	1	1	3
2017	Hochfilzen	8e	2	2	2	8e	8e
2019	Östersund	9e	1	2	13e	1	1	1
2020	Antholz	2	5e	2	1	2	1	1
2021	Pokljuka	5e	5e	3	8e	1	1	2
2023	Oberhof	1	1	1	3	2	1	1

Wereldkampioenschappen junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Plaats	Onderdeel
Jaar	Plaats	Individueel	Sprint	Achtervolging	Estafette
2012	Kontiolahti	–	–	–	1
2013	Obertilliach	9e	2	1	1

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen

Seizoen	Algemeen	Individueel	Sprint	Achtervolging	Massastart
2012/2013	59e	–	60e	49e	–
2013/2014	3	13e	3	5e	10e
2014/2015	5e	5e	5e	15e	9e
2015/2016	2	5e	3	3	4e
2016/2017	3	4e	5e	4e	6e
2017/2018	2	1	2	2	2
2018/2019	1	1	1	1	1
2019/2020	1	2	3	4e	1
2020/2021	1	2	1	2	2
2021/2022	13e	4e	20e	22e	22e
2022/2023	1	7e	1	1	2

Wereldbekerzeges

Nr.	Datum	Plaats	Onderdeel
Individueel
1.	14 december 2013	Le Grand Bornand	10 km sprint
2.	15 december 2013	Le Grand Bornand	12,5 km achtervolging
3.	13 maart 2014	Kontiolahti	10 km sprint
4.	15 maart 2014	Kontiolahti	10 km sprint
5.	16 maart 2014	Kontiolahti	12,5 km achtervolging
6.	12 december 2014	Hochfilzen	10 km sprint
7.	17 januari 2015	Ruhpolding	10 km sprint
8.	7 maart 2015	Kontiolahti	10 km sprint (WK)
9.	8 januari 2016	Ruhpolding	10 km sprint
10.	11 februari 2016	Presque Isle	10 km sprint
11.	13 maart 2016	Oslo	15 km massastart (WK)
12.	22 januari 2017	Antholz	15 km massastart
13.	17 maart 2017	Oslo	10 km sprint
14.	30 november 2017	Östersund	20 km individueel
15.	8 december 2017	Hochfilzen	10 km sprint
16.	9 december 2017	Hochfilzen	12,5 km achtervolging
17.	15 december 2017	Le Grand Bornand	10 km sprint
18.	16 december 2017	Le Grand Bornand	12,5 km achtervolging
19.	14 januari 2018	Ruhpolding	15 km massastart
20.	19 januari 2018	Antholz	10 km sprint
21.	20 januari 2018	Antholz	12,5 km achtervolging
22.	7 december 2018	Pokljuka	10 km sprint
23.	9 december 2018	Pokljuka	12,5 km achtervolging
24.	14 december 2018	Hochfilzen	10 km sprint
25.	20 december 2018	Nové Město na Moravě	10 km sprint
26.	22 december 2018	Nové Město na Moravě	12,5 km achtervolging
27.	23 december 2018	Nové Město na Moravě	15 km massastart
28.	12 januari 2019	Oberhof	12,5 km achtervolging
29.	16 januari 2019	Ruhpolding	10 km sprint
30.	20 januari 2019	Ruhpolding	15 km massastart
31.	25 januari 2019	Antholz	10 km sprint
32.	26 januari 2019	Antholz	12,5 km achtervolging
33.	7 februari 2019	Canmore	20 km individueel
34.	9 maart 2019	Östersund	10 km sprint (WK)
35.	22 maart 2019	Oslo	10 km sprint
36.	23 maart 2019	Oslo	12,5 km achtervolging
37.	24 maart 2019	Oslo	15 km massastart
38.	1 december 2019	Östersund	10 km sprint
39.	13 december 2019	Hochfilzen	10 km sprint
40.	14 december 2019	Hochfilzen	12,5 km achtervolging
41.	21 december 2019	Annecy-Le Grand Bornand	12,5 km achtervolging
42.	22 december 2019	Annecy-Le Grand Bornand	15 km massastart
43.	23 januari 2020	Pokljuka	20 km individueel
44.	23 februari 2020	Antholz	15 km massastart (WK)
45.	6 maart 2020	Nové Město na Moravě	10 km sprint
46.	8 maart 2020	Nové Město na Moravě	15 km massastart
47.	12 maart 2020	Kontiolahti	10 km sprint
48.	29 november 2020	Kontiolahti	10 km sprint
49.	8 januari 2021	Oberhof	10 km sprint
50.	13 januari 2021	Oberhof	10 km sprint
51.	24 januari 2021	Antholz	15 km massastart
52.	17 december 2021	Annecy-Le Grand Bornand	10 km sprint
53.	3 december 2022	Kontiolahti	10 km sprint
54.	4 december 2022	Kontiolahti	12,5 km achtervolging
55.	9 december 2022	Hochfilzen	10 km sprint
56.	11 december 2022	Hochfilzen	12,5 km achtervolging
57.	15 december 2022	Annecy-Le Grand Bornand	10 km sprint
58.	6 januari 2023	Pokljuka	10 km sprint
59.	7 januari 2023	Pokljuka	12,5 km achtervolging
60.	11 januari 2023	Ruhpolding	20 km individueel
61.	11 januari 2023	Ruhpolding	15 km massastart
62.	20 januari 2023	Antholz	10 km sprint
63.	21 januari 2023	Antholz	12,5 km achtervolging
64.	2 maart 2023	Nové Město na Moravě	10 km sprint
65.	4 maart 2023	Nové Město na Moravě	12,5 km achtervolging
66.	16 maart 2023	Oslo	10 km sprint
67.	18 maart 2023	Oslo	12,5 km achtervolging
68.	19 maart 2023	Oslo	15 km massastart
69.	9 december 2023	Hochfilzen	12,5 km achtervolging
70.	16 december 2023	Lenzerheide	12,5 km achtervolging
71.	17 december 2023	Lenzerheide	15 km massastart
Estafettes
1.	15 januari 2015	Ruhpolding	4×7,5 km estafette
2.	25 januari 2015	Rasen-Antholz	4×7,5 km estafette
3.	6 februari 2015	Nové Město na Moravě	Gemengde estafette
4.	29 november 2015	Östersund	Gemengde estafette
5.	15 januari 2016	Ruhpolding	4×7,5 km estafette
6.	13 februari 2016	Presque Isle	4×7,5 km estafette
7.	12 maart 2016	Oslo	4×7,5 km estafette (WK)
8.	27 november 2016	Östersund	Gemengde estafette
9.	26 november 2017	Östersund	Gemengde estafette
10.	12 januari 2018	Ruhpolding	4×7,5 km estafette
11.	18 maart 2018	Oslo	4×7,5 km estafette
12.	18 januari 2019	Ruhpolding	4×7,5 km estafette
13.	8 februari 2019	Canmore	4×7,5 km estafette
14.	7 maart 2019	Östersund	Gemengde estafette (WK)
15.	14 maart 2019	Östersund	Single gemengde estafette (WK)
16.	16 maart 2019	Östersund	4×7,5 km estafette (WK)
17.	7 december 2019	Östersund	4×7,5 km estafette
18.	15 december 2019	Hochfilzen	4×7,5 km estafette
19.	13 februari 2020	Rasen-Antholz	4x6 km gemengde estafette (WK)
20.	20 februari 2020	Rasen-Antholz	Single gemengde estafette (WK)
21.	7 maart 2020	Nové Město na Moravě	4×7,5 km estafette
22.	6 december 2020	Kontiolahti	4×7,5 km estafette
23.	10 februari 2021	Pokljuka	Gemengde estafette (WK)
24.	20 februari 2021	Pokljuka	4×7,5 km estafette (WK)
25.	14 maart 2021	Nové Město na Moravě	Gemengde estafette
26.	4 december 2021	Östersund	4×7,5 km estafette
27.	12 december 2021	Hochfilzen	4×7,5 km estafette
28.	8 januari 2022	Oberhof	Gemengde estafette
29.	23 januari 2022	Rasen-Antholz	4×7,5 km estafette
30.	1 december 2022	Kontiolahti	4×7,5 km estafette
31.	11 december 2022	Hochfilzen	4×7,5 km estafette
32.	13 januari 2023	Ruhpolding	4×7,5 km estafette
33.	22 januari 2023	Rasen-Antholz	4×7,5 km estafette
34.	30 november 2023	Östersund	4×7,5 km estafette
35.	10 december 2023	Hochfilzen	4×7,5 km estafette