Jean Castex
| Jean Castex | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||
Jean Castex in 2020 | ||||
| Geboren | 25 juni 1965 Vic-Fezensac, Occitanie  Frankrijk | |||
| Politieke partij | UMP (tot 2015) LR (2015–20) LREM (vanaf 2020) | |||
| Partner | Sandra Ribelaygue | |||
| Beroep | Politicus Ambtenaar | |||
| Handtekening |  | |||
| 101e premier van Frankrijk | ||||
| Aangetreden | 3 juli 2020 | |||
| Einde termijn | 16 mei 2022 | |||
| President | Emmanuel Macron | |||
| Voorganger | Édouard Philippe | |||
| Opvolger | Élisabeth Borne | |||
| Burgemeester van Prades | ||||
| Aangetreden | 18 maart 2008 | |||
| Einde termijn | 3 juli 2020 | |||
| Voorganger | Jean-François Denis | |||
| Opvolger | Yves Delcor | |||
| ||||
Jean Castex (Vic-Fezensac, Occitanie, 25 juni 1965) is een Frans politicus. Van juli 2020 tot mei 2022 was hij premier van Frankrijk.
Politieke loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]
Tussen 2008 en 2020 was Castex burgemeester van Prades (departement Pyrénées-Orientales). Nadat Emmanuel Macron in 2017 tot president van Frankrijk was verkozen, verrichtte Castex een aantal belangrijke opdrachten voor het Élysée. Zo stond hij aan het hoofd van de delegatie die de Olympische Zomerspelen 2024 binnenhaalde voor Parijs. Op 2 april 2020 werd hij belast met het beheer van de Franse exitstrategie bij de coronacrisis in Frankrijk.
In 2020 verliet Castex zijn partij Les Républicains en stapte over naar En Marche, de partij van president Macron. Na de Franse gemeenteraadsverkiezingen van dat jaar werd Castex door president Macron benoemd tot premier van Frankrijk. Op 3 juli 2020 volgde hij in die functie Édouard Philippe op. Hij vormde een kabinet, de regering-Castex, dat grotendeels gelijk was aan dat van zijn voorganger, maar op de departementen Milieu en Justitie werden nieuwe ministers benoemd. De minister van Begroting, Gérald Darmanin, kreeg de portefeuille van Binnenlandse Zaken.
Castex bleef bijna twee jaar premier. Nadat president Macron in 2022 werd herkozen, trad Castex uit zijn ambt terug om plaats te maken voor een nieuwe regering. Hij werd opgevolgd door Élisabeth Borne.