Jan de Zanger
| Jan de Zanger | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Jan Ferdinand (Jan) de Zanger | |||
| Geboren | 4 juli 1932 | |||
| Geboorteplaats | Schiedam | |||
| Overleden | 14 januari 1991 | |||
| Overlijdensplaats | Hejlsminde, Denemarken | |||
| Land |  Nederland | |||
| Beroep | auteur, leraar en vertaler | |||
| Werk | ||||
| Genre | jeugdboeken | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Jan Ferdinand (Jan) de Zanger (Schiedam, 4 juli 1932 – Hejlsminde, Denemarken, 14 januari 1991) was een Nederlands schrijver, dichter en literair vertaler. Hij begon met poëzie, maar legde zich daarna toe op het schrijven van vooral jeugdboeken.[1]
Carrière[bewerken | brontekst bewerken]
De Zanger sprak vloeiend Deens doordat hij na de bevrijding van de Duitse bezetting in Nederland door zijn ouders naar Denemarken werd gestuurd om aan te sterken. In Nederland behaalde hij zijn hbs-diploma en daarna ging hij weer naar Scandinavië. Later ging hij in Nederland neerlandistiek studeren. Omdat het Deens zijn tweede moedertaal was geworden begon hij boeken uit het Deens in het Nederlands te vertalen. Later vertaalde hij ook uit het Zweeds, Noors, Fins en Duits. Hij vertaalde ook hoorspelen.
Hij debuteerde in 1962 met gedichten: Bij mijzelf te rade. Daarna volgden niet alleen / maar ook (1967) en Aai de baas daarom (1970), eveneens poëzie.
Jan de Zanger was docent aan een scholengemeenschap in Lochem. In 1977 stapte hij over naar de Stichting Leerplanontwikkeling (SLO).
Zijn eerste jeugdboek Ben is dood werd bekroond door de tienerjury in Velsen met de 'Gouden Harington' als beste tienerboek van 1981. Als vervolg schreef hij een roman voor volwassenen, De fietser. Jan de Zanger schreef ook Voor een halve zak drop, Ik ben naar Wladiwostok en Desnoods met geweld.
In 1991 overleed hij tijdens een bezoek aan Denemarken.
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
- 1962 - Bij mijzelf te rade
- 1967 - niet alleen / maar ook
- 1968 - Een gat in mijn plusfour
- 1970 - Aai de baas daarom
- 1981 - Ben is dood
- 1983 - Gekke Bril en gekke Rooie
- 1983 - Ik ben naar Wladiwostok
- 1984 - Voor een halve zak drop
- 1985 - De opschepper
- 1986 - De knikker
- 1986 - Desnoods met geweld
- 1987 - De twee-bloed
- 1988 - Dit been is korter
- 1988 - Poepoe
- 1989 - De mensen kijken altijd zo
- 1990 - Hadden we er maar wat van gezegd!
- 1995 - Poepoe & De mensen kijken altijd zo : dubbelboek
- 1998 - Zonder jou ben ik verloren
Bekroningen[bewerken | brontekst bewerken]
- 1981 - De Gouden Harington (beste tienerboek), door tienerjury in Velsen voor Ben is dood.
- 1988 - De Duitse Gustav-Heinemann-Friedenspreis voor Desnoods met Geweld
- 1989 - Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 21 jaar voor Poepoe
- 1991 - Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Hadden we er maar wat van gezegd!
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
| Bronnen, noten en/of referenties |