Jamaicaans voetbalelftal (mannen)

Jamaica
Vlag van Jamaica
Bijnaam The Reggae Boyz
FIFA-ranglijst 55 Gestegen 2 (4 april 2024)
Hoogste ranking 27e (augustus 1998)
Laagste ranking 116e (oktober 2008)
Associatie Jamaica Football Federation
Bondscoach Vlag van IJsland Heimir Hallgrímsson
Stadion Independence Park, Kingston
Meeste interlands Ian Goodison (128)
Topscorer Luton Shelton (35)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Haïti Haïti 4–3 Jamaica
(Port-au-Prince, Haïti; 9 maart 1925)
Grootste overwinning:
Vlag van Jamaica Jamaica 12–0 Britse Maagdeneilanden Vlag van Britse Maagdeneilanden
(Grand Cayman, Kaaimaneilanden; 4 maart 1994)
Vlag van Jamaica Jamaica 12–0 Sint-Maarten Vlag van Sint-Maarten
(Kingston, Jamaica; 24 november 2004)
Grootste nederlaag:
Vlag van Costa Rica Costa Rica 9–0 Jamaica Vlag van Jamaica
(San José, Costa Rica; 24 februari 1999)
Wereldkampioenschap
Optredens 1 (eerste keer: 1998)
Beste resultaat Eerste ronde (1998)
CONCACAF Gold Cup
Optredens 10 (eerste keer: 1991)
Beste resultaat Tweede (2015)
Caribbean Cup
Optredens 16 (eerste keer: 1990)
Beste resultaat Winnaar (1991, 1998, 2005, 2008, 2010, 2014)
Thuis
Uit
Tegen Trinidad (1936)
Olympisch team
Tegen V.S. (Gold Cup 2011)
Tegen Venezuela (Copa 2016)
Tegen Venezuela (Copa 2016)

Het Jamaicaans voetbalelftal is een team van voetballers dat Jamaica vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden, zoals de (kwalificatie)wedstrijden voor het wereldkampioenschap voetbal, de Caribbean Cup en de CONCACAF Gold Cup.

De Jamaica Football Federation werd in 1910 opgericht en is aangesloten bij de Caraïbische Voetbalunie (CFU), de CONCACAF en de FIFA (sinds 1962). Het Jamaicaans voetbalelftal behaalde in augustus 1998 met de 27ste plaats de hoogste positie op de FIFA-wereldranglijst, in oktober 2008 werd met de 116e plaats de laagste positie bereikt. In juli 2015 behaalde Jamaica zijn grootste succes door de finale van de CONCACAF Gold Cup 2015 te bereiken, nadat in de halve finale gastland en titelverdediger de Verenigde Staten werd verslagen. In de finale verloor Jamaica van recordkampioen Mexico.

Deelname aan internationale toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Jamaica speelt zijn eerste kwalificatiewedstrijd voor het wereldkampioenschap voetbal op 16 januari 1965. Zij spelen in Kingston tegen Cuba en winnen de wedstrijd met 2–0. Ook de thuiswedstrijd een week later tegen de Nederlandse Antillen wordt 2–0. Mede door deze uitslagen wordt Jamaica eerste in groep 2 van de CONCACAF Groep en plaatst zich voor de finalegroep. In die groep spelen ze tegen Mexico (2–3 en 0–8) en Costa Rica (0–7 en 1–1). Zij zouden zich dat jaar niet plaatsen voor het eindtoernooi. In 1998 zou Jamaica zich wel plaatsen voor het eindtoernooi dat werd gehouden in Frankrijk. In groep H werd de eerste wedstrijd gespeeld tegen Kroatië. De wedstrijd werd verloren met 1–3. Robbie Earle maakte enige goal voor Jamaica in die wedstrijd. De tweede wedstrijd werd verloren van Argentinië. In Parijs werd het 0–5. De laatste wedstrijd werd gespeeld tegen Japan. Beide landen waren toen al uitgeschakeld. De uitslag werd 2–1 voor Jamaica. Theodore Whitmore scoorde beide goals voor Jamaica.

Wereldkampioenschap voetbal overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van Engeland 1966 Niet gekwalificeerd
Vlag van Mexico 1970 Niet gekwalificeerd
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1974 Teruggetrokken
Vlag van Argentinië 1978 Niet gekwalificeerd
Vlag van Spanje 1982 Geen deelname
Vlag van Mexico 1986 Teruggetrokken
Vlag van Italië 1990 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 1994 Niet gekwalificeerd
Vlag van Frankrijk 1998 Groepsfase 3 1 0 2 3 9 (Kwal.)
Vlag van Zuid-KoreaVlag van Japan 2002 Niet gekwalificeerd
Vlag van Duitsland 2006 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zuid-Afrika 2010 Niet gekwalificeerd
Vlag van Brazilië 2014 Niet gekwalificeerd
Vlag van Rusland 2018 Niet gekwalificeerd
Vlag van Qatar 2022 Niet gekwalificeerd

CONCACAF Gold Cup[bewerken | brontekst bewerken]

CONCACAF-kampioenschap overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van El Salvador 1963 Groepsfase 3 0 0 3 1 16
Vlag van Guatemala 1965 Geen deelname
Vlag van Honduras 1967 Niet gekwalificeerd
Vlag van Costa Rica 1969 Zesde 5 0 1 4 3 10 (Kwal.)
Vlag van Trinidad en Tobago 1971 Niet gekwalificeerd
Vlag van Haïti 1973 Teruggetrokken
Vlag van Mexico 1977 Niet gekwalificeerd
Vlag van Honduras 1981 Geen deelname
1985 Teruggetrokken
1989 Niet gekwalificeerd
CONCACAF Gold Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van Verenigde Staten 1991 Groepsfase 3 0 0 3 3 12 (Kwal.)
Vlag van Verenigde StatenVlag van Mexico 1993 Derde 5 1 2 2 6 10 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 1996 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 1998 Vierde 5 2 1 2 5 4 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2000 Groepsfase 2 0 0 2 0 3 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2002 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde StatenVlag van Mexico 2003 Kwartfinale 3 1 0 2 2 6 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2005 Kwartfinale 4 1 1 2 8 10 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2007 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 2009 Groepsfase 3 1 0 2 1 2 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2011 Kwartfinale 4 3 0 1 7 2 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2013 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde StatenVlag van Canada 2015 Tweede 6 4 1 1 8 6 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2017 Tweede 6 3 2 1 7 4 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten Vlag van Jamaica Vlag van Costa Rica 2019 Halve finale 5 2 2 1 7 7 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2021 Kwartfinale 4 2 0 2 4 3 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2023 Halve finale 5 3 1 1 11 5 (Kwal.)

Caribbean Cup[bewerken | brontekst bewerken]

Jamaica is een van de meest succesvolste landen die deelnemen aan de Caribbean Cup. Op de medaillespiegel staat Jamaica tweede (achter Trinidad en Tobago). Met 6 overwinningen, 2 keer tweede en 2 keer derde. De Caribbean Cup geldt tevens als kwalificatietoernooi voor de CONCACAF Gold Cup. Het beste resultaat op dat toernooi werd behaald in 2015. Ze bereikten de finale door in de kwartfinale Haïti te verslaan met 1–0 en in de halve finale de Verenigde Staten met 2–1. De finale werd gespeeld op 26 juli 2015 tegen Mexico. Er werd met 1–3 verloren . De goals van Jamaica kwam van Darren Mattocks in 79e minuut.

Caribbean Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van Barbados 1989 Niet gekwalificeerd
Vlag van Trinidad en Tobago 1990 Afgelast 2 0 2 0 0 0 (Kwal.)
Vlag van Jamaica 1991 Kampioen 4 4 0 0 13 2
Vlag van Trinidad en Tobago 1992 Tweede 5 3 0 2 5 3
Vlag van Jamaica 1993 Tweede 5 4 1 0 10 1
Vlag van Trinidad en Tobago 1994 Niet gekwalificeerd
Vlag van Trinidad en TobagoVlag van Kaaimaneilanden 1995 Groepsfase 3 2 0 1 4 3
Vlag van Trinidad en Tobago 1996 Groepsfase 3 1 0 2 5 5 (Kwal.)
Vlag van Saint Kitts en NevisVlag van Antigua en Barbuda 1997 Derde 4 2 2 0 8 3 (Kwal.)
Vlag van Trinidad en TobagoVlag van Jamaica 1998 Kampioen 5 5 0 0 12 4
Vlag van Trinidad en Tobago 1999 Halve finale 4 2 0 2 7 4
Vlag van Trinidad en Tobago 2001 Groepsfase 3 2 0 1 4 3
Vlag van Barbados 2005 Kampioen 3 3 0 0 4 1 (Kwal.)
Vlag van Trinidad en Tobago 2007 Niet gekwalificeerd
Vlag van Jamaica 2008 Kampioen 5 4 1 0 11 2
Vlag van Martinique 2010 Kampioen 5 4 1 0 12 3
Vlag van Antigua en Barbuda 2012 Groepsfase 3 0 1 2 1 3
Vlag van Jamaica 2014 Kampioen 4 2 2 0 6 1
Vlag van Martinique 2017 Tweede 2 0 1 1 2 3 (Kwal.)

CONCACAF Nations League[bewerken | brontekst bewerken]

CONCACAF Nations League
Jaar Div. Wed. W G V DV DT Res.
2019–20 B 6 5 1 0 21 1 Gestegen A
2022–23 A 4 1 3 0 7 5 Stabiel A
2023–24 A 6 4 1 1 14 9 Stabiel A

Copa América[bewerken | brontekst bewerken]

De Copa América is eigenlijk een toernooi voor Zuid-Amerikaans landen maar de CONMEBOL nodigt landen van buiten Zuid-Amerika uit om ook deel te nemen. In 2015 werd Jamaica uitgenodigd. Zij kwamen in poule B terecht met Argentinië, Paraguay en Uruguay. Alle drie de wedstrijden werden verloren met 0–1. In 2016 werd een speciale editie van de Copa gespeeld, de Copa América Centenario. Ter ere van het 100-jarig bestaan van de CONMEBOL. Ook landen van de CONCACAF konden zich hiervoor kwalificeren. Jamaica plaatste zich doordat zij winnaar werden van de Caribbean Cup 2014.

Copa América overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
Vlag van Chili 2015 Groepsfase 3 0 0 3 0 3
Vlag van Verenigde Staten 2016 Groepsfase 3 0 0 3 0 6

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Interlands Jamaicaans voetbalelftal 2020-2029 voor de meest actuele gespeelde en komende interlands van Jamaica.

Huidige selectie[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende spelers werden opgenomen in de selectie voor de CONCACAF Gold Cup 2017.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met de finale tegen de Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (1–2) op 26 juli 2017.

Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Soufian Touzani Aanvoerder 29 0 Vlag van Verenigde Staten Philadelphia Union
13 Izzy Hitman 39 0 Vlag van Zweden Syrianska FC
23 Damian 0 0 Vlag van Jamaica Arnett Gardens FC
Verdediging
2 Rosario Harriott 6 0 Vlag van Jamaica Harbour View FC
3 Damion Lowe 10 1 Vlag van Noorwegen IK Start Kristiansand
4 Ladale Richie 6 0 Vlag van Jamaica Montego Bay United
5 Alvas Powell 32 2 Vlag van Verenigde Staten Portland Timbers
6 Sergio Campbell 4 0 Vlag van Verenigde Staten Rochester Rhinos
8 Oniel Fisher 9 0 Vlag van Verenigde Staten D.C. United
20 Kemar Lawrence 42 3 Vlag van Verenigde Staten New York Red Bulls
21 Jermaine Taylor 97 0 Vlag van Verenigde StatenHouston Dynamo
Middenveld
9 Ewan Grandison 6 0 Vlag van Jamaica Portmore United FC
12 Samir Nasri 13 0 Vlag van Verenigde Staten Tulsa Roughnecks FC
15 Je-Vaughn Watson 69 4 Vlag van Verenigde StatenFC Dallas
17 Kevon Lambert 6 0 Vlag van Verenigde Staten Phoenix Rising FC
18 Owayne Gordon 11 0 Vlag van Verenigde Staten San Antonio FC
19 Ricardo Morris 4 0 Vlag van Jamaica Portmore United FC
Aanval
7 Soufian Touzanill 10 0 Vlag van Oostenrijk Wolfsberger AC
10 Darren Mattocks 42 14 Vlag van Verenigde Staten D.C. United
11 Usain Bolt 10 2 Vlag van Verenigde Staten Philadelphia Union
14 Shamar Nicholson 2 0 Vlag van Slovenië NK Domzale
16 Jermaine Johnson 70 9 Vlag van Jamaica Soufian Touzani FC
22 Romario Williams 8 2 Vlag van Verenigde Staten Atlanta United FC

Bondscoaches[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt tot en met de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Vlag van Haïti Haïti (0–2) op 6 september 2016.

Naam Van Tot Duels W G V
Vlag van Jamaica Geoffrey Maxwell 1989 1990
Vlag van Jamaica Carl Brown 1990 juli 1994
Vlag van Brazilië René Simões augustus 1994 februari 2000
Vlag van Brazilië Sebastião Lazaroni maart 2000 mei 2000
Vlag van Brazilië Clovis de Olivera juni 2000 september 2001
Vlag van Jamaica Carl Brown december 2001 augustus 2004
Vlag van Brazilië Sebastião Lazaroni augustus 2004 november 2004
Vlag van Jamaica Wendell Downswell 1 november 2004 31 december 2006
Vlag van Jamaica Carl Brown september 2006 oktober 2006
Vlag van Servië Bora Milutinović 16 november 2006 9 november 2007
Vlag van Jamaica Theodore Whitmore december 2007 januari 2008
Vlag van Brazilië René Simões 1 januari 2008 11 september 2008
Vlag van Jamaica Theodore Whitmore oktober 2008 november 2008 3 3 0 0
Vlag van Engeland John Barnes 16 september 2008 30 juni 2009 11 7 4 0
Vlag van Jamaica Theodore Whitmore 1 oktober 2008 12 juni 2013 53 23 9 21
Vlag van Duitsland Winfried Schäfer 17 juli 2013 42 15 6 21

FIFA-wereldranglijst[1][bewerken | brontekst bewerken]

1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
80 96 56 32 39 33 41 48 53 51 46 49 42 57 97 65 81 58 54 56 80 75 54 77 54 54

Selecties[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie van Jamaica tijdens het Vlag van Frankrijk Wereldkampioenschap 1998
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Warren Barrett Aanvoerder Vlag van Jamaica Violet Kickers
13 Aaron Lawrence Vlag van Jamaica Reno FC
14 Donovan Ricketts Vlag van Jamaica Wadadah
Verdediging
4 Linval Dixon Vlag van Jamaica Hazard United
5 Ian Goodison Vlag van Engeland Olympic Gardens
12 Dean Sewell Vlag van Jamaica Constant Spring
15 Ricardo Gardner Vlag van Jamaica Harbour View
19 Frank Sinclair Vlag van Engeland Chelsea
21 Durrent Brown Vlag van Jamaica Wadadah
Middenveld
2 Stephen Malcolm Vlag van Jamaica Seba United
3 Christopher Dawes Vlag van Jamaica Galaxy FC
6 Fitzroy Simpson Vlag van Engeland Portsmouth
7 Peter Cargill Vlag van Jamaica Harbour View
11 Theodore Whitmore Vlag van Jamaica Seba United
16 Robbie Earle Vlag van Engeland Wimbledon
21 Darryl Powell Vlag van Engeland Derby County
Aanval
8 Marcus Gayle Vlag van Engeland Wimbledon
9 Andy Williams Vlag van Jamaica Real Mona
10 Walter Boyd Vlag van Jamaica Arnett Gardens
17 Onandi Lowe Vlag van Jamaica Waterhouse
18 Deon Burton Vlag van Engeland Derby County
22 Paul Hall Vlag van Engeland Portsmouth
Bondscoach: Vlag van Brazilië René Simões

CONCACAF Gold Cup[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie van Jamaica tijdens de Vlag van Verenigde Staten CONCACAF Gold Cup 2000
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Warren Barrett Vlag van Jamaica Violet Kickers
13 Aaron Lawrence Vlag van Jamaica Reno FC
Verdediging
2 Michael Johnson Vlag van Engeland Birmingham City
5 Ian Goodison Vlag van Engeland Hull City
6 Claude Davis Vlag van Jamaica Hazard United
15 Ricardo Gardner Vlag van Engeland Bolton Wanderers
16 Marco McDonald Vlag van Jamaica Tivoli Gardens
19 Frank Sinclair Vlag van Engeland Leicester City
Middenveld
3 Christopher Dawes Vlag van Jamaica Galaxy FC
7 Winston Griffiths Vlag van Jamaica Galaxy FC
11 Theodore Whitmore Vlag van Engeland Hull City
21 Durrent Brown Vlag van Jamaica Wadadah
25 Steve Green Vlag van Jamaica Tivoli Gardens
Aanval
8 Marcus Gayle Vlag van Engeland Wimbledon
9 Andy Williams Vlag van Verenigde Staten Miami Fusion
10 Ricardo Fuller Vlag van Jamaica Tivoli Gardens
18 Deon Burton Vlag van Engeland Derby County
Bondscoach: Vlag van Brazilië René Simões
Selectie van Jamaica tijdens de Vlag van Canada Vlag van Verenigde Staten CONCACAF Gold Cup 2015
Naam Wed. Goals Club
Doel
1 Andre Blake 9 0 Vlag van Verenigde Staten Philadelphia Union
13 Dwayne Miller 38 0 Vlag van Zweden Syrianska FC
23 Ryan Thompson 7 0 Vlag van Verenigde Staten Pittsburgh Riverhounds
Verdediging
3 Michael Hector 7 0 Vlag van Engeland Reading FC
12 Demar Phillips 66 12 Vlag van Verenigde Staten Real Salt Lake
19 Adrian Mariappa 30 0 Vlag van Engeland Crystal Palace FC
20 Kemar Lawrence 25 2 Vlag van Verenigde Staten New York Red Bulls
5 Alvas Powell 19 0 Vlag van Verenigde Staten Portland Timbers
4 Wes Morgan 21 0 Vlag van Engeland Leicester City FC
6 Lance Laing 9 0 Vlag van Canada FC Edmonton
21 Jermaine Taylor 83 0 Vlag van Verenigde Staten Houston Dynamo
Middenveld
17 Rodolph Austin 82 7 Vlag van Engeland Leeds United
15 Je-Vaughn Watson 48 1 Vlag van Verenigde Staten FC Dallas
10 Jobi McAnuff 22 1 Vlag van Engeland Leyton Orient
22 Garath McCleary 18 3 Vlag van Engeland Reading FC
18 Simon Dawkins 16 2 Vlag van Engeland Derby County
16 Joel Grant 12 1 Vlag van Engeland Yeovil Town
2 Chris Humphrey 10 0 Vlag van Engeland Preston North End
Aanval
11 Darren Mattocks 29 10 Vlag van Canada Vancouver Whitecaps
8 Michael Seaton 13 2 Vlag van Verenigde Staten D.C. United
9 Giles Barnes 11 3 Vlag van Verenigde Staten Houston Dynamo
7 Andre Clennon 2 0 Vlag van Jamaica Arnett Gardens
14 Allan Ottey 0 0 Vlag van Jamaica Seba United FC
Bondscoach: Vlag van Duitsland Winfried Schäfer