Hermann Diels

Hermann Diels.

Hermann Alexander Diels (Biebrich am Rhein (tegenwoordig: Wiesbaden-Biebrich), 18 mei 1848 - Berlijn, 4 juni 1922) was een Duits classicus, vooral bekend vanwege zijn uitgave van de fragmenten der voorsocratische filosofen.

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn eindexamen in 1867 heeft Diels in Berlijn (o.a. bij Johann Gustav Droysen) en Bonn (bij Hermann Usener en Otto Jahn) klassieke filologie gestudeerd. De eerste helft van 1872 spendeerde hij aan een reis naar Italië om handschriften in te zien. Daarna is hij tien jaar leraar geweest, eerst in Hamburg, daarna in Berlijn. Vanaf 1882 was hij hoogleraar in de klassieke filologie te Berlijn, een functie die hij bekleedde tot aan zijn emeritaat in april 1921. Diels' enorme werkkracht heeft geresulteerd in talloze publicaties, voor het merendeel op het gebied van de klassieke filosofie, en in mindere mate op dat van de Griekse technologie. Diels was de vader van Nobelprijswinnaar Otto Diels (Nobelprijs voor de Scheikunde 1950). Zijn leven lang werd Diels gehinderd door dyslexie[1].

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

In 1877, dus nog toen hij leraar was, werd Diels benoemd tot redacteur van de Commentaria Graeca in Aristotelem, de uitgave van alle oud-Griekse commentatoren op Aristoteles.

In 1879 verscheen Diels' Doxographi Graeci. De term doxografie heeft Diels bedacht om de schrijvers aan te duiden die opvattingen -doxai- over bepaalde filosofische onderwerpen verzameld hebben, een traditie die teruggaat op Theophrastus. (Dit in tegenstelling tot biografie waarin de levens -bioi- van filosofen worden weergegeven.) Diels reconstrueert de geschiedenis van de Griekse doxografische traditie, en poneert hiertoe een zekere Aetius, die geleefd zou hebben in de eerste eeuw na Christus (maar die we buiten een vermelding bij Theodoretus verder niet kennen) als bron voor de ons wel overgeleverde doxografische geschriften: de Placita van Pseudo-Plutarchus, de Anthologie van Stobaeus en de Graecorum affectionum curatio van Theodoretus van Cyrrhus[2].

In 1903 verscheen de eerste druk van Diels' Die Fragmente der Vorsokratiker, zijn bekendste werk. Het bevat zowel de verzameling van de fragmenten van de werken van de voor-socratische filosofen, als getuigenissen over hen en hun werk. Het heeft hiermee de standaard gezet voor het onderzoek naar de opvattingen van deze filosofen. Het werk wordt meestal aangeduid als DK, waarbij de 'K' staat voor Walter Kranz, degene die vanaf de vijfde druk (na Diels' overlijden) de verbetering en uitbreiding van het werk voor zijn rekening heeft genomen.

Bibliografie (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1876: Chronologische Untersuchungen über Apollodors Chronika. Rheinisches Museum 31, 1876, 1-54.
  • 1879: Doxographi Graeci.
  • 1882: Simplicii In Aristotelis Physicorum libros quattuor priores commentaria (Onderdeel van de CAG).
  • 1895: Simplicii In Aristotelis Physicorum libros quattuor posteriores commentaria (Onderdeel van de CAG).
  • 1897: Parmenides, Lehrgedicht. Griechisch und deutsch. Mit einem Anhang über griechische Thüren und Schlösser.
  • 1900: Aristotelis Qui fertur de Melisso Xenophane Gorgia libellus. Tekstuitgave.
  • 1901: Poetarum philosophorum fragmenta. Uitgave als onderdeel van Wilamowotz' Poetarum Graecorum fragmenta.
  • 1901: Herakleitos von Ephesos. Griechisch und deutsch.
  • 1903: Die Fragmente der Vorsokratiker. Griechisch und Deutsch. Volumen I, Volumen II, Volumen III.
  • 1905: Die Handschriften der antiken Ärzte. 1. Hippokrates und Galenos.
  • 1906: Die Handschriften der antiken Ärzte. 2. Die übrigen griechischen Ärzte außer Hippokrates und Galenos.
  • 1909: Theophrasti Characteres. Oxford uitgave van Theophrastus' Karaktertypen.
  • 1914: Antike Technik. Zes voordrachten: Wissenschaft und technik bei den Hellenen, Antike Türen und Schlösser, Dampfmaschine, Automat und Taxameter, Antike Telegraphie, Die antike Artillerie, Antike Chemie.
  • 1921: Der antike Pessimismus.
  • 1923/4: Lucretius, De rerum natura. Lateinisch und deutsch. Latijnse tekst, en een Duitse vertaling in hexameters, voorafgegaan door een voorwoord van Albert Einstein. Diels´ geplande commentaar op Lucretius is nooit voltooid.

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

Voetnoten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. William M. Calder III / Jaap Mansfeld: (Eds.): Hermann Diels (1848 - 1922) et la science de l'antiquité: huit exposés suivis de discussions. Blz. 3 en 25
  2. Zie voor de hendedaagse opvattingen over Diels' doxografie, het artikel van Jaap Mansfeld in de Stanford Encyclopedia of Philosophy, en voor een kritiek hierop het artikel van Leonid Zhmud: http://librarius.narod.ru/personae/HermannDiels. Gearchiveerd op 10 april 2023.