Finale Europacup II 1993

De finale van de Europacup II van het seizoen 1992/93 werd gehouden op 12 mei 1993 in het Wembley Stadium in Londen. Royal Antwerp FC stond voor het eerst in de finale. The Great Old nam het op tegen het Italiaanse Parma AC. Het is tot op heden de laatste Europese finale voor een Belgische club.

Bij het Antwerp van trainer Walter Meeuws stonden acht Belgen aan de aftrap. Bij Parma speelde Georges Grün de volledige wedstrijd mee.

Wedstrijdverslag[bewerken | brontekst bewerken]

Het was de eerste keer dat Parma het opnam tegen een Belgische club. Beide clubs hadden nog nooit een Europese trofee veroverd. Sterker: Parma speelde tot 1990 in de Serie B. Voor het eerst sinds 1965 vond de finale plaats in het Wembley Stadium in Londen. Zo'n 15.000 supporters van Antwerp reisden mee naar Engeland.

De wedstrijd barstte meteen open. Al na 8 minuten trapte Lorenzo Minotti de Italianen op voorsprong. Maar de blijdschap was van korte duur. Francis Severeyns zorgde enkele minuten later al voor de gelijkmaker. Antwerp was niet van plan zich te laten imponeren. Toch was het opnieuw Parma dat scoorde. Na een half uur spelen scoorde Alessandro Melli de 2-1. Antwerp ging op zoek naar een tweede gelijkmaker, maar vond die niet. Enkele minuten voor het einde zorgde Stefano Cuoghi met de 3-1 voor de beslissing.

Voorzitter Eddy Wauters zei jaren later in de documentairereeks Belga Sport dat hij voor de wedstrijd bij trainer Meeuws had geopperd om Ratko Svilar in te zetten als doelman. Hij beweerde dat als Meeuws naar hem geluisterd had, Antwerp die wedstrijd nooit had verloren.[1][2]


12 mei 1993
19:15
Parma AC Vlag van Italië 3 – 1 Vlag van België Antwerp Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 37.393
Scheidsrechter: Karl-Josef Assenmacher (Duitsland)
Minotti Goal 9'
Melli Goal 30'
Cuoghi Goal 84'
Goal 11' Severeyns
Parma
Antwerp
Parma AC:
GK 1 Vlag van Italië Marco Ballotta
RWB 2 Vlag van Italië Antonio Benarrivo
CB 6 Vlag van België Georges Grün
CB 4 Vlag van Italië Lorenzo Minotti Aanvoerder
CB 5 Vlag van Italië Luigi Apolloni
LWB 3 Vlag van Italië Alberto Di Chiara Kreeg geel 32'
CM 9 Vlag van Italië Marco Osio 66'
CM 8 Vlag van Italië Daniele Zoratto 27'
CM 10 Vlag van Italië Stefano Cuoghi
CF 7 Vlag van Italië Alessandro Melli
CF 11 Vlag van Zweden Tomas Brolin
Invallers:
GK 12 Vlag van Italië Marco Ferrari
DF 13 Vlag van Italië Salvatore Matrecano
MF 14 Vlag van Italië Gabriele Pin 27'
MF 15 Vlag van Italië Fausto Pizzi 66'
FW 16 Vlag van Colombia Faustino Asprilla
Coach:
Vlag van Italië Nevio Scala
Antwerp FC:
GK 1 Vlag van Servië en Montenegro Stevan Stojanović
RB 2 Vlag van België Wim Kiekens
CB 3 Vlag van België Nico Broeckaert Kreeg geel 82'
CB 4 Vlag van België Rudi Taeymans
LB 5 Vlag van België Rudi Smidts Aanvoerder
RM 6 Vlag van Joegoslavië Dragan Jakovljević 57'
CM 7 Vlag van België Ronny Van Rethy
CM 10 Vlag van Duitsland Hans-Peter Lehnhoff
LM 8 Vlag van België Didier Segers Kreeg geel 65' 86'
CF 9 Vlag van België Francis Severeyns Kreeg geel 37'
CF 11 Vlag van België Alex Czerniatynski
Invallers:
GK 16 Vlag van België Wim De Coninck
DF 13 Vlag van België Garry De Graef
DF 12 Vlag van België Geert Emmerechts
MF 14 Vlag van België Patrick Van Veirdeghem 57'
FW 15 Vlag van Marokko Noureddine Moukrim 86'
Coach:
Vlag van België Walter Meeuws

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. [Belga Sport Royal Antwerp FC: Met ruzie naar Wembley]. Gearchiveerd op 22 mei 2023.
  2. [1]. Gearchiveerd op 22 mei 2023.