Eric Leman

Eric Leman
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Eric Leman
Geboortedatum	17 juli 1946
Geboorteplaats	Ledegem, België
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt
Discipline(s)	Weg
Ploegen
1968 1969 1970-1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977	Flandria-De Clerck Flandria-De Clerck-Krüger Flandria-Mars Bic Peugeot-BP-Michelin MIC-Ludo-De Gribaldy Alsaver-Jeunet-De Gribaldy Zoppas-Splendor Carpenter-Splendor
Beste prestaties
Milaan-San Remo	2e (1974)
Gent-Wevelgem	4e (1969)
Ronde van Vlaanderen	1e (1970, 1972, 1973)
Parijs-Roubaix	3e (1970)
Amstel Gold Race	4e (1969, 1970)
Luik-Bastenaken-Luik	4e (1969)
Ronde van Frankrijk	5 etappezeges
Ronde van Spanje	1 etappezege
WK op de weg	17e (1971)
Portaal    Wielersport

Eric Leman (Ledegem, 17 juli 1946) is een Belgisch voormalig wielrenner. Leman is samen met Achiel Buysse, Fiorenzo Magni, Johan Museeuw, Tom Boonen, Fabian Cancellara en Mathieu van der Poel recordhouder van het aantal overwinningen in de Ronde van Vlaanderen. Hij won Vlaanderens Mooiste drie keer: in 1970, 1972 en 1973. Hij won in zijn loopbaan ook vijf ritten in de Ronde van Frankrijk. In 2010 werd hij benoemd tot ereburger van de gemeente Ledegem.

Maart 1971: fatale ongelukken[bewerken | brontekst bewerken]

Op 15 maart 1971 botste Lemans ploeggenoot Jean-Pierre Monseré, zijn maatje 'Jempi' met wie Leman al sinds zijn jeugd koerste, tijdens de Grote Jaarmarktprijs van Retie tegen een auto. Hij was op slag dood. Leman was met een ander deel van de Flandriaploeg in Frankrijk en hoorde het nieuws tegen de avond, in Saint-Rémy-de-Provence, na de vijfde rit van Parijs-Nice.^[1]

Op 28 maart 1971 raakte Leman op de A14 (toen de E3) bij Lokeren betrokken bij een ernstig auto-ongeluk.^{[opm 1]} Onderweg naar de Amstel Gold Race reed hij in een mistbank achterop de auto van zijn ploegmaten Roger en Erik De Vlaeminck en hun vader, die plotseling moest remmen voor een botsing. Zijn 21-jarige vrouw Marie-Louise Leman-Pauwels vloog door de voorruit en liep door een ongelukkige samenloop een dodelijke bloeding op. Hijzelf raakte slechts licht gewond; ook zijn zusje en de inzittenden van de andere wagen hadden geen ernstige kwetsuren. De zus van Leman trok in dat jaar bij hem in om mede voor de twee dochtertjes te zorgen. Later hertrouwde hij.

Leman besloot dat hij de gebeurtenissen het beste kon verwerken door verder te gaan met koersen, mede op aanraden van zijn ploegleider Briek Schotte: “Ge zou beter weer koersen.” Anders zit je thuis toch maar te peinzen. Een week na de dood van zijn vrouw werd hij 24e in de Ronde van Vlaanderen van 1971, maar hij won drie ritten in de Tour de France 1971. “Uiteindelijk is het op sportief vlak nog een van mijn beste jaren geworden” […] “Ja, jong, hoe leg je dat uit? Ik weet dat ook niet.”^[1][2]

Belangrijkste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 1968 52e (1)  1969 79e (1)  1970 opgave   1971 91e (3)  1972 1973 55e   1974 opgave   22e (1)  1975 opgave   1976 opgave   1977 (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Waalse Pijl Parijs-Tours Omloop Het Volk WK op de weg Wereld­ranglijsten 1968 19e 86e 40e 36e 18e 3 1969 9e 4e 22e 4e 4e 3 61e 6e 44e 1970 3  ↑ 13e 1  ↑ 3  ↑ 4e 12e 4e (SPP) 1971 24e 6e 20e 28e 17e 1972 45e 1  ↑ 27e 17e (SPP) 1973 13e 7e 1  ↑ 41e 4e 7e 12e (SPP) 1974 2 5e 4e 5e 4e 4e 11e 9e (SPP) 1975 26e 1976 7e 21e 12e 1977 25e 13e 9e

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Eric Leman.

(en) Profiel van Eric Leman op ProCyclingStats