Effectief altruïsme

Professor Peter Singer over Effectief Altruïsme. Londen, 2015.

Effectief altruïsme is een filosofie en sociale beweging die pleit voor het gebruik van bewijsmateriaal (“evidence”) en rationele overwegingen om de meest effectieve manieren te bepalen om voor anderen “het goede” te doen. Altruïsme verwijst naar een inzet voor anderen – in tegenstelling tot egoïsme, dat alleen het eigenbelang vooropstelt. Effectief betekent het maximale doen met de beschikbare middelen, in tegenstelling tot iets goed doen, en het baseren van keuzes op bewijsmateriaal en logica, in plaats van alleen te doen wat goed voelt of intuïtief aantrekkelijk lijkt. Mensen die effectief altruïsme omarmen worden vaak effectief altruïsten genoemd.

Binnen de maatschappelijke beweging van Effectief Altruïsme bestaat enige overeenstemming over de gebieden waar aanvullende middelen het meeste zouden kunnen bijdragen: Veel mensen in de effectief altruïsme-beweging hebben prioriteit gegeven aan mondiale armoede, dierenwelzijn en het verminderen van risico's die de toekomst van de mensheid bedreigen.[1]

Werkwijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Effectieve altruïsten maken gebruik van verschillende manieren om goed te doen, zoals doneren aan effectieve goede doelen, een carrière kiezen met een zo groot mogelijke positieve impact, activisme, of vrijwillgerswerk voor een effectieve organisatie.

Veel mensen die geïnteresseerd zijn in effectief altruïsme in rijkere landen proberen minimaal 10% van hun inkomen te doneren aan effectieve goede doelen. In Nederland zijn er organisaties die zich hiermee bezighouden, zoals Doneer Effectief en de 10% Club[2]. Een internationale organisatie met ANBI-status in Nederland die hetzelfde doet is Giving What We Can [en].

Een van de ideeën die binnen Effectief Altruïsme soms wordt aangeraden is "Verdienen om te geven", dit houdt in dat men bewust een carrière nastreeft waarin veel verdiend kan worden, met als doel een aanzienlijk deel van het verdiende inkomen te doneren, dit kan een substantieel grotere positieve impact hebben dan zelf voor een non-profit werken.[3] De redenering hierachter is dat dit Een kritiek hiervan is dat het mensen legitimeert om ethisch twijfelachtige dingen te doen als dit in zijn geheel een positief effect zou hebben, als de verwachte waarde hiervan, maar positief is.[4] Organisaties verbonden aan Effectief Altruïsme keuren deze interpretatie echter af.[5]

Prominente voorstanders[bewerken | brontekst bewerken]

Een van de grondleggers van de beweging is professor en ethicus Peter Singer.[6][7] Andere bekende voorstanders zijn onder meer: