Drijfnet (vistechniek)

Een drijfnet is een visnet dat als een gordijn in het water hangt, met aan de bovenkant drijvers (boeien, kurken, hout e.d.) en aan de onderkant gewichten (stenen, lood e.d.) De vis wordt gevangen doordat hij met zijn kieuwen in het net blijft hangen. Met de maaswijdte van het drijfnet bepaalt men welke vis er wordt gevangen.

Op rivieren werd voor de vangst van trekvis een driewandig drijfnet gebruikt, dat met een schuit en een drijfton met de stroom meedrijft. Door de stroomsnelheid maakt het drijfhet een hoek van 45 graden met de bodem van de rivier. Aan beide kanten van het eigenlijke vangnet hangt als een scherm een grofmazig net, de zogenoemde ladderingen. De maaswijdte van het vangnet bepaalt welke vis er wordt gevangen.

Op zee staat een enkelwandig drijfnet rechtop in het water.Fijnmazige drijfnetten (vleten) werden vroeger veel gebruikt voor de haringvisserij op de Noordzee. Grootmazige drijfnetten worden tegenwoordig veel op de oceanen gebruikt voor de vangst van tonijn, zwaardvis en grote pijlinktvis. De grootste drijfnetten waren ooit 50 kilometer lang en 15 meter hoog. Drijfnetten zijn dodelijk voor allerlei walvisachtigen en andere dieren die naar de oppervlakte moeten om adem te halen, zoals zeeschildpadden.

Verbod[bewerken | brontekst bewerken]

In 1989 nam de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een resolutie aan om het gebruik van grote drijfnetten in de internationale wateren uit te bannen. Het wereldwijde verbod werd op 31 december 1992 van kracht. Tegelijkertijd werden de lidstaten aangemoedigd om ook in de continentale wateren tot een algeheel verbod van de drifnetvisserij te komen. Veel grote visserijnaties hebben dit soort maatregelen echter lang tegen kunnen houden. Wel kwam er in 1992 een wereldwijde bepaling dat de netten niet langer mogen zijn dan 2,5 kilometer.

In juni 1998 stelde de EU een verbod in op de toepassing van grootmazige drijfnetten in alle EU-wateren. Het gaat vooral om de visserij in de golf van Biskaje en op de Middellandse Zee. Per 1 juli 1998 moest de hoeveelheid drijfnetten al met 40% verminderd zijn. Het algehele verbod is op 1 januari 2002 van kracht geworden.