Dr. Hook

Dr. Hook
Dr. Hook in 1977
Achtergrondinformatie
Jaren actief 1969-1985
Oorsprong New Jersey, Verenigde Staten
Genre(s) Rock, Softrock, Country
Label(s) Columbia Records, Capitol Records, CBS, Casablanca Records
Oud-leden
Billy Francis, Ray Sawyer, George Cummings, Popeye Phillips, Jimmy "Wolf Cub" Allen, Bobby Dimingus, Dennis Locorriere, Joseph Oliver, John "Jay" David, Jance Garfat, Rik Elswit, John Wolters, Bob "Willard" Henke, Rod Smarr, Walter Hartman
Officiële website
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Dr. Hook & The Medicine Show, vanaf 1975 afgekort tot Dr. Hook, was een pop-country rockband uit Union City (New Jersey).

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Dr. Hook kwam voort uit de band The Chocolate Papers. Nadat deze uit elkaar was gegaan, trok bandlid George Cummings van Chicago naar New Jersey, waar hij het initiatief nam voor een nieuwe band. Ray Sawyer, Billy Francis en Popeye Phillips die eveneens in The Chocolate Papers hadden gespeeld sloten zich bij Cummings aan en als bassist werd Dennis Locorriere aangetrokken. Drummer Phillips verdween wegens muzikale meningsverschillen al snel uit de band en werd vervangen door in eerste instantie Joseph Olivier en later John 'Jay' David.

Toen de nieuwe band een naam moesten hebben voor een aanplakbiljet, bedacht Cummings Dr. Hook & The Medicine Show: Tonic for the Soul, geïnspireerd op de rondreizende medicijnshows van het oude Westen en deels refererend aan het ooglapje van bandlid Ray Sawyer (gevolg van een auto-ongeluk in 1967) dat associaties opwekte met kapitein Haak uit Peter Pan.

In 1970 werd Dr. Hook gevraagd om twee nummers op te nemen voor de film Who Is Harry Kellerman And Why Is He Saying Those Terrible Things About Me? waarin Dustin Hoffman een singer-songwriter speelde die door een zenuwinzinking werd getroffen. The Last Morning (waarvan een nieuwe versie werd gemaakt voor het tweede album Sloppy Seconds) en Bunky and Lucille werden geschreven door Shel Silverstein (hofleverancier tijdens de eerste jaren, en tevens cartoonist en dichter) en gezongen door Locorriere. De film, waarin de band ook te zien is, werd in 1971 uitgebracht; het werd geen kaskraker maar leverde Dr. Hook wel een platencontract op. Datzelfde jaar kwam het debuutalbum uit met de wereldhit Sylvia's Mother.

Sloppy Seconds leverde de hit The Cover Of The Rolling Stone op; in dit nummer gezongen door Sawyer werd de draak gestoken met het idee dat een muzikant pas succesvol is als hij op de voorkant van het 'toonaangevende' muziekblad Rolling Stone staat. Uiteindelijk kwam Dr. Hook inderdaad on the cover of the Rolling Stone (nummer van 29 maart 1973), weliswaar als karikaturen. In Engeland werd het nummer door de BBC als sluikreclame opgevat en daarom geboycot totdat er een aangepaste versie kwam onder de titel On the Cover of the Radio Times (weekblad van de BBC).

In 1976 verscheen het album A Little Bit More waarvan de gelijknamige Bobby Gosh-cover een hit werd.

Ondertussen is het disco-tijdperk aangebroken, en ook het country-popgeluid van Dr. Hook raakte erdoor beïnvloed. Pleasure and Pain uit 1978 bevatte de hits Sharing The Night Together en When You're in Love with a Beautiful Woman. Sometimes You Win uit 1979 (waarvan Sexy Eyes en Better Luck Next Time de hitlijsten haalden) ging verder op de ingeslagen weg.

In 1982 werd Baby Makes Her Blue Jeans Talk het laatste grote succes van Dr. Hook. Ray Sawyer vertrok in 1983 waarna de groep nog twee jaar doorging met Locorriere als enige frontman.

Na Dr. Hook[bewerken | brontekst bewerken]

Dennis Locorriere[bewerken | brontekst bewerken]

Locorriere behield na het uiteengaan van de band de rechten op de naam. Hij bracht enkele soloalbums uit en toerde onder de namen Voice of Dr. Hook en Dennis Locorriere Celebrates Dr. Hook Hits and History tour. Op 18 maart 2016 gaf Dennis Locorriere een liveoptreden in Countdown Café van Radio Veronica en werd in het programma geïnterviewd door Kees Baars. In 2019 start hij een nieuwe toer onder de naam Dr Hook 50th Anniversary World Tour.

Ray Sawyer[bewerken | brontekst bewerken]

Sawyer had toestemming de naam Dr. Hook te gebruiken. Vanaf 1988 tot 2015 gaf hij concerten onder de naam Dr. Hook ft. Ray "Eye Patch" Sawyer. In 1999 verscheen hij in het KRO-showprogramma Het gevoel van... (1982) om een soloversie van Baby Makes Her Blue Jeans Talk ten gehore te brengen. Billy Francis sloot zich in de jaren 2000-2009 bij hem aan.

Francis overleed in 2010 op 68-jarige leeftijd. Sawyer overleed in 2018 op 81-jarige leeftijd. producer en manager Ron Haffkine overleed in 2023, 84 jaar oud.[1]

Leden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Dennis Locorriere (1949), zang, gitaar, bas, harmonica
  • Ray Sawyer (1937-2018), achtergrondzang, percussie, gitaar
  • George Cummings (1938), leadgitaar
  • Billy Francis (1942-2010), keyboard
  • Thomas La Fayette 'Popeye' Phillips (1941-2003), drums
  • John 'Jay' David (1942), drums
  • Jance Garfat (1944-2006), bas
  • Rik Elswit (1945), leadgitaar
  • John Wolters (1945-1997), drums
  • Bob 'Willard' Henke (1951), gitaar
  • Rod Smarr (1947-2012), gitaar

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Doctor Hook and the Medicine Show 1971 - als Dr. Hook & The Medicine Show
Sloppy seconds 1972 - als Dr. Hook & The Medicine Show
Belly up! 1973 - als Dr. Hook & The Medicine Show
Bankrupt 1975 -
A little bit more 1976 -
Revisited (Best of Dr. Hook) 1976 - Verzamelalbum
Makin' love and music 1977 -
Pleasure and pain 1978 12-05-1979 3 17
Sometimes you win 1979 -
Rising 1980 -
Greatest hits (and more) 1980 17-01-1981 10 11 Verzamelalbum
Live in the U.K. 1981 - Livealbum
Players in the dark 1982 -
Let me drink from your well 1983 -
Greatest hits 1992 12-12-1992 18 15 Verzamelalbum
Completely hooked - The best of Dr. Hook 1992 - Verzamelalbum
Dr. Hook and the Medicine Show - Greatest hits 1995 - als Dr. Hook & The Medicine Show /
Verzamelalbum
Sharing the night together - The best of Dr. Hook 1996 - Verzamelalbum
The very best of Dr. Hook 1999 31-07-1999 22 7 Verzamelalbum
Love songs 1999 - Verzamelalbum
Hits and history 2007 - Verzamelalbum

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Sylvia's mother 1972 15-04-1972 3 11 als Dr. Hook & The Medicine Show /
Nr. 3 in de Single Top 100 / Alarmschijf
Carry me, Carrie 1972 11-11-1972 24 4 als Dr. Hook & The Medicine Show /
Nr. 21 in de Single Top 100
The cover of "Rolling Stone" 1972 23-12-1972 16 7 als Dr. Hook & The Medicine Show /
Nr. 13 in de Single Top 100
Roland the roadie and Gertrude the groupie 1973 11-08-1973 19 5 als Dr. Hook & The Medicine Show /
Nr. 18 in de Single Top 100
Life ain't easy 1973 - als Dr. Hook & The Medicine Show
The ballad of Lucy Jordan 1975 - als Dr. Hook & The Medicine Show
The millionaire 1975 -
Only sixteen 1976 -
A little bit more 1976 14-08-1976 10 8 Nr. 10 in de Single Top 100 / Alarmschijf
If not you 1976 -
Walk right in 1977 -
More like the movies 1978 -
Sharing the night together 1978 10-03-1979 24 4 Nr. 28 in de Single Top 100
All the time in the world 1979 -
When you're in love with a beautiful woman 1979 05-05-1979 2 13 Nr. 3 in de Single Top 100
What do you want? 1979 24-11-1979 tip15 - Nr. 42 in de Single Top 100
Better love next time 1980 09-02-1980 tip10 -
Sexy eyes 1980 -
Years from now 1980 -
Girls can get it 1980 15-11-1980 tip20 -
That didn't hurt too bad 1981 -
Baby makes her blue jeans talk 1982 01-05-1982 2 10 Nr. 2 in de Single Top 100
Loveline 1982 -
Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Sylvia's mother 1972 - als Dr. Hook & The Medicine Show /
Nr. 9 in de Radio 2 Top 30
A little bit more 1976 - Nr. 17 in de Radio 2 Top 30
When you're in love with a beautiful woman 1979 - Nr. 2 in de Radio 2 Top 30
Baby makes her blue jeans talk 1982 - Nr. 2 in de Radio 2 Top 30

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
Baby makes her blue jeans talk 1198 - 1136 1582 1464 1462 1490 1614 1791 1595 1934 1859 - - - - - - - - - - - - -
Sharing the night together 1851 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Sylvia's mother
(als Dr. Hook & The Medicine Show)
468 642 360 499 510 366 526 555 558 499 734 670 705 1217 1178 1306 1442 1332 1471 1719 1609 1726 1929 1906 -
When You're in Love with a Beautiful Woman 1714 - 1524 1412 1298 1792 - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Covers in Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

  • Drukwerk maakte een Nederlandstalige versie van Sylvia's Mother.
  • Henny Huisman maakte in zijn tijd als presentator van de Hitkrant Drive-In Show (voorloper van de uiteindelijke Soundmixshow) de single Op De Voorplaat Van De Hitkrant Staan.
  • Bertus Staigerpaip nam het in 1988 op als Op De Voorplaat Van De Donald Duck.
  • Pé Daalemmer & Rooie Rinus namen het in 1984 als Afscheidslied op met daarin de tekst Op de veurste bladzie van de Loeks!
  • Sandy Kandau, voormalig achtergrondzangeres van René Froger, scoorde in 1996 met haar versie van Love You A Little Bit More.