Canterbury-scene

De Canterbury-scene is een gevarieerde groep van rockbands uit Engeland, die allemaal hun wortels hebben in de Zuidoost-Engelse stad Canterbury. De Canterbury-scene is een verzameling van bands die rond 1970 hun hoogtepunt hebben gehad. Canterbury wordt vaak als een subgenre van de progressieve rock beschouwd.

Oorsprong[bewerken | brontekst bewerken]

De scene en de relaties tussen de bands zijn vooral getekend door de deelname van de belangrijkste musici uit de Canterbury-scene aan een band uit het midden van de jaren zestig, The Wilde Flowers en iets later Delivery. In The Wilde Flowers speelden musici als Robert Wyatt, Kevin Ayers, Pye Hastings, David Sinclair, Richard Sinclair en Richard Coughlan; in Delivery Steve Miller, Phil Miller, Pip Pyle, Roy Babbington en Lol Coxhill.

Deze namen keren terug in de bekendste bands van de Canterbury-scene aan het einde van de jaren zestig: Soft Machine (1966-1981) met Kevin Ayers, Daevid Allen, Robert Wyatt en Mike Ratledge, en Caravan (1968-1980) met Pye Hastings, Richard Sinclair, David Sinclair en Richard Coughlan.

De muzikale overeenkomsten tussen de diverse groepen die tot de Canterbury-scene gerekend worden is wellicht niet heel groot, maar grote gemene deler is wel het op een bijzondere manier samenvoegen van de rockritmes en de jazzimprovisatie, en natuurlijk een ruime hoeveelheid psychedelica.

Uit Delivery, Soft Machine en Caravan komen nog vele andere groepen voort, die allemaal in meer of mindere mate tot de Canterbury-scene gerekend kunnen worden, en de term werd soms ook gebruikt voor bands met gelijkaardige stijl.

Bands[bewerken | brontekst bewerken]

Alle groepen zijn aan regelmatige bezettingswisselingen onderhevig. De bands met hun belangrijkste startleden staan hieronder vermeld: