Andy Roddick

Andy Roddick
Persoonlijke informatie
Bijnaam	A-Rod
Nationaliteit	Amerikaanse
Geboorteplaats	Omaha, Nebraska
Geboortedatum	30 augustus 1982
Woonplaats	Austin, Texas
Lengte	1,88 m
Gewicht	88 kg
Profdebuut	2000
Slaghand	rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld	20.640.030 US dollar
Coach	Larry Stefanki
Profiel	(en) ATP-site
Hall of Fame	2017 (en) profiel
Enkelspel
Winst-verliesbalans	612–213
Titels	32
Hoogste positie	1e (3 november 2003); (13 weken lang)
ATP Finals	halve finale (2003, 2004, 2007)
	Grandslamresultaten
Australian Open	halve finale (2003, 2005, 2007, 2009)
Roland Garros	4e ronde (2009)
Wimbledon	finale (2004, 2005, 2009)
US Open	winst (2003)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	67–50
Titels	4
Hoogste positie	50e (11 januari 2010)
	Grandslamresultaten
Roland Garros	1e ronde (2001)
Wimbledon	1e ronde (2001)
US Open	2e ronde (1999, 2000)
	Laatst bijgewerkt op: 5 maart 2012
Portaal	Tennis

Andrew (Andy) Stephen Roddick (Omaha (Nebraska), 30 augustus 1982) is een voormalig tennisser uit de Verenigde Staten van Amerika. Roddick werd na de generatie van Sampras en Agassi lang als belangrijkste vertegenwoordiger van het Amerikaanse tennis gezien. Hij won 31 enkel- en vier dubbelspeltitels in het ATP-circuit. Hij was op grandslamtoernooien echter maar éénmaal succesvol, namelijk op het US Open 2003.

Hij bereikte liefst viermaal de halve finale op het Australian Open en driemaal de eindstrijd op Wimbledon, maar kon geen nieuwe grandslamzege op zijn palmares bijschrijven. Met name de verloren finale van Wimbledon 2009 was een pijnlijke. Na de eerste set met 7-5 te hebben gewonnen, had Roddick in de tiebreak van set twee liefst vier setpoints op rij en miste hij onder andere een gemakkelijke volley aan het net. In de vijfde set werd hij op 14-15 voor het eerst in de partij gebroken, waarna hij voor de derde keer zijn Zwitserse rivaal Roger Federer moest feliciteren met de eindzege op Wimbledon.

Op 31 augustus 2012 maakte hij op een persconferentie op het US Open 2012 bekend dat dit zijn laatste toernooi zou zijn op professioneel vlak. Hij verloor in de vierde ronde van de Argentijn Juan Martín del Potro.

Op 17 april 2009 trouwde hij met het Amerikaanse model Brooklyn Decker.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Junioren[bewerken | brontekst bewerken]

In 1999 overwoog Roddick om te stoppen met tennis, na tegenvallende resultaten. Door toedoen van zijn coach ging hij door en werd een jaar later zelfs eerste bij de junioren. Hij won ook als junior het Australian Open en het US Open in 2000. In datzelfde jaar ging Roddick professioneel spelen.

2003-2005[bewerken | brontekst bewerken]

Pas in 2003 kwam Roddicks 'echte' doorbraak – in dat jaar won Roddick het US Open opnieuw maar dan nu in het hoofdtoernooi. In één klap werd hij daardoor vergeleken met zijn landgenoot, idool en veertienvoudig grandslamwinnaar Pete Sampras. Hij eindigde dat jaar (2003) ook als nummer 1 van de wereld, vóór de Zwitser Roger Federer en de Spanjaard Juan Carlos Ferrero.

Het jaar erop was minder succesvol: op het US Open – waar hij zijn titel verdedigde – verloor hij in de kwartfinale van de Zweed Joachim Johansson. Roddick bereikte in 2004 en 2005 de finale op Wimbledon maar verloor beide keren van Roger Federer.

2006[bewerken | brontekst bewerken]

In 2006 had hij een flinke 'dip'. Hij verwisselt tweemaal van coach (eerst Dean Goldfine, en dan zijn oudere broer John Roddick) en probeert het vanaf 26 augustus met een nieuwe coach in de hoop zijn carrière weer nieuwe leven in te blazen. Deze coach is niemand minder dan de beroemde Amerikaan Jimmy Connors, een ex-tennisser die in zijn glorietijd vele grand slams op zijn naam heeft geschreven. Twee jaar later stopte Jimmy Connors als trainer, omdat hij meer tijd met zijn familie wilde doorbrengen. Roddicks oudere broer traint hem sindsdien.

2008[bewerken | brontekst bewerken]

Roddick kreeg vlak voor Roland Garros in 2008 last van een schouderblessure en kon niet mee doen aan het Franse toernooi, van de blessure hiervan herstelde hij spoedig en kon op tijd aantreden voor Wimbledon. Tijdens dat toernooi werd hij echter al in de tweede ronde uitgeschakeld door Janko Tipsarević. In augustus deed Roddick niet mee aan de Olympische Spelen; hij zou zich willen voorbereiden op de US Open. In New York lukte het hem tot de kwartfinales te komen, hier in werd hij uitgeschakeld door Novak Đoković.

2009[bewerken | brontekst bewerken]

Roddick had in het begin van het jaar Larry Stefanki als coach aangetrokken, die in het verleden ook een aantal topspelers heeft getraind, zoals John McEnroe, Jevgeni Kafelnikov, Fernando González en Tim Henman. Tijdens de Australian Open in het begin van 2009 kwam hij opnieuw Novak Đoković (de titelverdediger) tegen in de kwartfinale. Deze keer won hij wel doordat de Serviër zich terugtrok in de vierde set. In de halve finale van het Australische toernooi werd Roddick uitgeschakeld door Roger Federer. In mei 2009 kwam Roddick uit op Roland Garros, waar hij voor het eerst de vierde ronde haalde. Hij verloor in de vierde ronde van de Fransman Gaël Monfils in 3 sets: 6-4, 6-2, 6-3. Op het gras van Wimbledon verloor Roddick na een zinderende finale in vijf sets van Roger Federer met 7-5, 6-7, 6-7, 6-3, 14-16. Deze wedstrijd zou de geschiedenisboeken ingaan als de finale met het meeste aantal games (77) in de geschiedenis van Wimbledon. O.a. door een heupblessure kwam de Amerikaan pas weer begin augustus op het ATP-toernooi van Washington in actie.^[1] Tijdens dat toernooi verloor hij in de finale van Juan Martín del Potro. Op de US Open kwam hij niet verder dan de derde ronde. Hij verloor van zijn landgenoot John Isner met 7-6(3), 6-3, 3-6, 5-7, 7-6(5). Aan het eind van het jaar had hij een knieblessure, waardoor hij niet mee kon doen aan de ATP World Tour Finals. Hij eindigde in 2009 als nummer 7 van de wereld.

2010[bewerken | brontekst bewerken]

Roddick begon het seizoen goed. Op het ATP-toernooi van Brisbane pakte Roddick zijn eerste titel van het jaar. Hij versloeg in de finale Radek Štěpánek met 7-6(2), 7-6(7). Tijdens de Australian Open kwam Roddick niet verder dan de kwartfinale, waarin hij verloor van Marin Čilić. Zowel in het ATP-toernooi van San José als in het ATP-toernooi van Indian Wells bereikte de Amerikaan de finale. Hij verloor er respectievelijk van Fernando Verdasco en Ivan Ljubičić. In Miami pakte Roddick zijn tweede titel van het jaar. Hij versloeg er in de finale de Tsjech Tomáš Berdych. Vervolgens gaf hij verstek voor het toernooi van Rome, omwille van persoonlijke redenen en het toernooi van Madrid, omwille van ziekte. Hij maakte zijn wederoptreden op Roland Garros, waar hij in de derde ronde verloor van de Rus Tejmoeraz Gabasjvili. Het grasseizoen begon voor Roddick op het toernooi van Queens. Hij verloor er in de derde ronde van Dudi Sela. Het was zijn slechtste prestatie ooit in de Queens Club. Op Wimbledon verloor hij als vijfde reekshoofd in de vierde ronde van Lu Yen-Hsun met 6-4,6-7(3),6-7(4),7-6(5),7-9. Roddicks opslag werd maar een keer gebroken tijdens de match. Op het toernooi van Atlanta bereikte hij de halve finale, die hij verloor van de latere winnaar Mardy Fish. Op het toernooi van Washington verloor hij vervolgens in de derde ronde van de Fransman Gilles Simon. Dit verlies zorgde ervoor dat de Amerikaan voor het eerst sinds 2006 uit de top 10 viel. Door ziekte nam hij niet deel aan het toernooi van Toronto. Later bleek dat Roddick reeds enkele weken geveld was door een milde vorm van klierkoorts.

Enkele feiten uit zijn carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Won in zijn carrière vijf Tennis Masters Series titels, namelijk Toronto in 2003, Cincinnati in 2003 en 2006 en Miami in 2004 en 2010.
Speelde voor de Verenigde Staten al tien jaar in de Davis Cup. Daarin speelde hij 45 (enkel)wedstrijden en won er daar 33 van. Haalde in 2004 de finale in deze prestigieuze competitie voor landenteams, maar verloor die van Spanje. Roddick verloor daarin zijn beide enkelpartijen. In 2007 won hij de Davis Cup na een gewonnen finale tegen Rusland. In deze ontmoeting won hij zijn enkelpartij.
Speelde voor de eerste maal in zijn carrière de finale van de Davis Cup in 2004 tegen Spanje, die werd verloren. Roddicks teammaten waren Mardy Fish en tweeling/dubbelspecialisten Mike en Bob Bryan. Zijn tweede finale van de Davis Cup speelde hij in 2007 tegen Rusland, die werd gewonnen. Toen waren Roddicks teamgenoten James Blake, Mike en Bob Bryan.
2007: Voorafgaand aan Wimbledon had Andy Roddick informatie ingewonnen bij Lleyton Hewitt of hij nog tips had om zijn vechtlust te vergroten en of hij misschien ook wel come ons moest gaan gebruiken.

Speelwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Roddick speelt voornamelijk met zijn sterke forehand en minder met zijn iets zwakkere backhand. Hij is een echte baselinespeler met een heel goede serve, waarmee hij veel aces slaat. Af en toe speelt hij ook serve-volley om zijn tegenstander te verrassen.

Op 24 september 2004 vestigde Roddick het record voor de snelste opslag met 155 mijl per uur (249 km/u) tijdens een wedstrijd in de halve finale van de Davis Cup tegen Vladimir Voltsjkov uit Wit-Rusland. Op 5 maart 2011 raakte hij dit record kwijt aan Ivo Karlović, die in de dubbelspelrubber van de Davis Cup-ontmoeting tussen Kroatië en Duitsland een opslag van 251 km/u (156 mph) sloeg.

Prijzen en onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

2001 - ATP Newcomer of the Year (ATP Nieuwkomer van het jaar)
2003 - ATP Player of the Year (ATP Speler van het jaar)
2004 - Arthur Ashe Humanitarian of the Year

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009	vanaf 2009
Tennis Masters Cup	ATP Finals
ATP Masters Series	ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold	ATP Tour 500
ATP International Series	ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Tegenstander in finale	Score
gewonnen finales
1.	23 april 2001	ATP Atlanta	Gravel	Xavier Malisse	6-2, 6-4	details
2.	30 april 2001	ATP Houston	Gravel	Lee Hyung-taik	7-5, 6-3	details
3.	13 augustus 2001	ATP Washington	Hardcourt	Sjeng Schalken	6-2, 6-3	details
4.	18 februari 2002	ATP Memphis	Hardcourt	James Blake	6-4, 3-6, 7-5	details
5.	22 april 2002	ATP Houston	Gravel	Pete Sampras	7-6, 6-3	details
6.	19 mei 2003	ATP Sankt Pölten	Gravel	Nikolaj Davydenko	6-3, 6-2	details
7.	9 juni 2003	ATP Londen	Gras	Sébastien Grosjean	6-3, 6-3	details
8.	21 juli 2003	ATP Indianapolis	Hardcourt	Paradorn Srichaphan	7-6, 6-4	details
9.	4 augustus 2003	ATP Montréal	Hardcourt	David Nalbandian	6-1, 6-3	details
10.	11 augustus 2003	ATP Cincinnati	Hardcourt	Mardy Fish	4-6, 7-6, 7-6	details
11.	25 augustus 2003	US Open	Hardcourt	Juan Carlos Ferrero	6-3, 7-6, 6-3	details
12.	9 februari 2004	ATP San José	Hardcourt	Mardy Fish	7-6, 6-4	details
13.	22 maart 2004	ATP Miami	Hardcourt	Guillermo Coria	6-7, 6-3, 6-1 opg.	details
14.	7 juni 2004	ATP Londen	Gras	Sébastien Grosjean	7-6, 6-4	details
15.	19 juli 2004	ATP Indianapolis	Hardcourt	Nicolas Kiefer	6-2, 6-3	details
16.	7 februari 2005	ATP San José	Hardcourt	Cyril Saulnier	6-0, 6-4	details
17.	24 april 2005	ATP Houston	Gravel	Sébastien Grosjean	6-2, 6-2	details
18.	6 juni 2005	ATP Londen	Gras	Ivo Karlović	7-6, 7-6	details
19.	7 augustus 2005	ATP Washington	Hardcourt	James Blake	7-5, 6-3	details
20.	30 oktober 2005	ATP Lyon	Tapijt	Gaël Monfils	6-3, 6-2	details
21.	20 augustus 2006	ATP Cincinnati	Hardcourt	Juan Carlos Ferrero	6-3, 6-4	details
22.	11 juni 2007	ATP Londen	Gras	Nicolas Mahut	4-6, 7-6, 7-6	details
23.	5 augustus 2007	ATP Washington	Hardcourt	John Isner	6-4, 7-6	details
24.	24 februari 2008	ATP San José	Hardcourt	Radek Štěpánek	6-4, 7-5	details
25.	8 maart 2008	ATP Dubai	Hardcourt	Feliciano López	6-7, 6-4, 6-2	details
26.	28 september 2008	ATP Peking	Hardcourt	Dudi Sela	6-4, 6-7, 6-3	details
27.	13 februari 2009	ATP Memphis	Hardcourt	Radek Štěpánek	7-5, 7-5	details
28.	4 januari 2010	ATP Brisbane	Hardcourt	Radek Štěpánek	7-6, 7-6	details
29.	4 april 2010	ATP Miami	Hardcourt	Tomáš Berdych	7-5, 6-4	details
30.	20 februari 2011	ATP Memphis	Hardcourt	Milos Raonic	7-6(7), 6-7(11), 7-5	details
31.	15 juli 2012	ATP Eastbourne	Gras	Andreas Seppi	6-3, 6-2	details
verloren finales
1.	11 maart 2002	ATP Delray Beach	Hardcourt	Davide Sanguinetti	4-6, 6-4, 4-6	details
2.	5 augustus 2002	ATP Toronto	Gravel	Guillermo Cañas	4-6, 5-7	details
3.	24 februari 2003	ATP Memphis	Hardcourt	Taylor Dent	1-6, 4-6	details
4.	28 februari 2003	ATP Houston	Gravel	Andre Agassi	6-3, 3-6, 4-6	details
5.	19 april 2004	ATP Houston	Gravel	Tommy Haas	3-6, 4-6	details
6.	4 juli 2004	Wimbledon	Gras	Roger Federer	6-4, 5-7, 6-7, 4-6	details
7.	2 augustus 2004	ATP Toronto	Hardcourt	Roger Federer	5-7, 3-6	details
8.	4 oktober 2004	ATP Bangkok	Hardcourt	Roger Federer	4-6, 0-6	details
9.	3 juli 2005	Wimbledon	Gras	Roger Federer	2-6, 6-7, 4-6	details
10.	22 augustus 2005	ATP Cincinnati	Hardcourt	Roger Federer	3-6, 5-7	details
11.	24 juli 2006	ATP Indianapolis	Hardcourt	James Blake	6-4, 4-6, 6-7	details
12.	11 september 2006	US Open	Hardcourt	Roger Federer	2-6, 6-4, 5-7, 1-6	details
13.	25 februari 2007	ATP Memphis	Hardcourt	Tommy Haas	3-6, 2-6	details
14.	11 augustus 2008	ATP Los Angeles	Hardcourt	Juan Martín del Potro	1-6, 6-7	details
15.	10 januari 2009	ATP Doha	Hardcourt	Andy Murray	4-6, 2-6	details
16.	5 juli 2009	Wimbledon	Gras	Roger Federer	7-5, 6-7, 6-7, 6-3, 14-16	details
17.	9 augustus 2009	ATP Washington	Hardcourt	Juan Martín del Potro	6-3, 5-7, 6-7	details
18.	14 februari 2010	ATP San José	Hardcourt	Fernando Verdasco	6-3, 4-6, 4-6	details
19.	21 maart 2010	ATP Indian Wells	Hardcourt	Ivan Ljubičić	6-7, 6-7	details
20.	9 januari 2011	ATP Brisbane	Hardcourt	Robin Söderling	3-6, 5-7	details
gewonnen challengers
1.	2 oktober 2000	Austin	Hardcourt	Michael Russell	6-4, 6-4
2.	6 november 2000	Burbank	Hardcourt	Kevin Kim	6-1, 6-2
3.	22 januari 2001	Waikoloa	Hardcourt	James Blake	1-6, 6-3, 6-1

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Partner	Tegenstanders in finale	Score
gewonnen finales
1.	12 maart 2001	ATP Delray Beach	Hardcourt	Jan-Michael Gambill	Thomas Shimada Myles Wakefield	6-3, 6-4	details
2.	29 april 2002	ATP Houston	Gravel	Mardy Fish	Jan-Michael Gambill Graydon Oliver	6-4, 6-4	details
3.	24 juli 2006	ATP Indianapolis	Hardcourt	Bobby Reynolds	Paul Goldstein Jim Thomas	6-4, 6-4	details
4.	21 maart 2009	ATP Indian Wells	Hardcourt	Mardy Fish	Maks Mirni Andy Ram	3-6, 6-1, [14-12]	details
verloren finales
1.	30 juli 2001	ATP Los Angeles	Hardcourt	Jan-Michael Gambill	Bob Bryan Mike Bryan	5-7, 6-7	details
2.	12 januari 2004	ATP Doha	Hardcourt	Stefan Koubek	Martin Damm Cyril Suk	2-6, 4-6	details
3.	5 oktober 2009	ATP Peking	Hardcourt	Mark Knowles	Bob Bryan Mike Bryan	4-6, 2-6	details
4.	14 mei 2011	ATP Rome	Gravel	Mardy Fish	John Isner Sam Querrey	w.o.	details

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	Carrière SR	w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open	–	–	2R	HF	KF	HF	4R	HF	3R	HF	KF	4R	2R	0 / 11	38-11
Roland Garros	–	3R	1R	1R	2R	2R	1R	1R	–	4R	3R	–	1R	0 / 10	9-10
Wimbledon	–	3R	3R	HF	F	F	3R	KF	2R	F	4R	3R	3R	0 / 12	41-12
US Open	1R	KF	KF	W	KF	1R	F	KF	KF	3R	2R	KF	4R	1 / 13	43-12
winst-verlies	0-1	8-3	7-4	17-3	15-4	12-4	11-4	13-4	7-3	16-4	10-4	9-3	6-4	1 / 46	131-45
Tennis Masters Cup / ATP World Tour Finals
Masters Cup	–	–	–	HF	HF	–	G	HF	G	–	G	–	–	0 / 6	8-11
Olympische Spelen
Olympische Spelen	–	geen toernooi			3R	geen toernooi			–	geen toernooi			2R	0 / 2	3-2
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	–	–	KF	KF	HF	4R	HF	2R	HF	F	4R	3R	0 / 10	28-10
Miami	2R	KF	2R	3R	W	2R	KF	KF	HF	KF	W	2R	4R	2 / 13	33-11
Monte Carlo	–	–	3R	1R	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0 / 2	2-2
Rome	–	–	HF	2R	1R	3R	KF	3R	HF	–	–	1R	–	0 / 8	14-8
Hamburg	–	–	3R	2R	–	1R	–	–	–	l.c.				0 / 3	3-3
Madrid	geen toernooi		2R	3R	–	2R	3R	–	3R	KF	–	1R	–	0 / 7	4-7
Montréal/Toronto	–	KF	F	W	F	1R	–	KF	3R	HF	–	–	–	1 / 8	25-7
Cincinnati	1R	1R	KF	W	HF	F	W	3R	–	2R	HF	1R	1R	2 / 12	29-10
Shanghai	Geen Masters 1000									2R	2R	KF	–	0 / 3	4-3
Parijs	–	2R	KF	HF	3R	HF	–	–	KF	–	KF	3R	–	0 / 8	14-8
Stuttgart	–	3R	geen toernooi											0 / 1	1-1
winst-verlies	1-2	8-5	18-8	22-7	19-5	14-8	15-4	11-5	11-6	11-6	18-4	6-7	3-2	5 / 75	157-70
ATP International Series Gold / ATP World Tour 500
Bazel	lagere categorie									–	HF	KF	–	0 / 2	5-2
Dubai	l.c.	–	–	–	–	–	–	–	W	–	–	–	–	1 / 1	5-0
Memphis	–	2R	W	F	KF	HF	KF	F	KF	W	KF	W	1R	3 / 12	35-8
Peking	geen toernooi				ATP International Series					1R	–	1R	–	0 / 2	0-2
Tokio Outdoor	–	–	–	–	–	–	–	–	HF	–	KF	–	–	0 / 2	5-2
Washington	KF	W	3R	lagere categorie						F	3R	–	–	1 / 5	15-4
Wenen	–	–	–	–	–	–	HF	–	–	–	–	–	–	0 / 1	3-1
winst-verlies	3-1	7-1	6-1	4-1	2-1	3-0	5-2	4-1	10-2	9-2	8-4	7-2	0-1	5 / 25	68-19
ATP International Series / ATP World Tour 250
Brisbane	geen toernooi									–	W	F	–	1 / 2	9-1
Atlanta Gravel	–	W	geen toernooi											1 / 1	5-0
Atlanta Hardcourt	geen toernooi										HF	–	W	1 / 2	7-1
Bazel	–	KF	KF	HF	–	–	–	–	–	hogere categorie				0 / 3	7-3
Bangkok	geen toernooi			–	F	–	–	–	–	–	–	–	–	0 / 1	4-1
Delray Beach	1R	1R	F	1R	–	–	–	–	–	–	–	–	KF	0 / 5	6-5
Doha	–	–	–	–	2R	–	–	–	–	F	–	–	–	0 / 2	5-2
Eastbourne	geen toernooi									–	–	–	W	1 / 1	5-0
Hongkong	–	1R	–	geen toernooi										0 / 1	0-1
Houston	g.t.	W	W	F	F	W	KF	–	geen toernooi					3 / 6	25-3
Indianapolis	ATP International Series Gold			W	W	KF	F	HF	–	–	geen toernooi			2 / 5	19-3
Londen	–	1R	–	W	W	W	HF	W	HF	HF	3R	HF	2R	4 / 11	32-7
Los Angeles	–	1R	HF	–	–	–	KF	–	F	–	–	–	–	0 / 4	8-3
Lyon	–	–	–	–	–	W	–	1R	KF	–	geen toernooi			1 / 3	7-2
Nottingham	–	HF	1R	–	–	–	–	–	–	geen toernooi				0 / 2	3-2
Peking	geen toernooi				–	–	–	W	ATP World Tour 500					1 / 1	4-0
Pörtschach	geen toernooi						–	KF	–	geen toernooi				0 / 1	2-1
San José	–	2R	HF	–	W	W	HF	HF	W	HF	F	–	KF	3 / 10	33-7
Sankt Pölten	–	–	–	W	–	–	geen toernooi							1 / 1	5-0
Winston-Salem	geen toernooi											HF	3R	0 / 2	4-2
Scottsdale	–	–	–	–	HF	–	–	–	–	–	–	–	–	0 / 1	3-1
Sydney	–	–	HF	2R	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0 / 2	4-2
Washington	ATP International Series Gold			HF	–	W	–	W	KF	ATP World Tour 500				2 / 4	15-2
winst-verlies	0-1	16-7	20-6	26-5	27-4	27-1	14-4	18-4	18-4	10-3	12-3	10-3	13-4	21 / 71	211-49
Davis Cup
Davis Cup	–	3-0	4-2	1-1	6-2	3-1	3-3	6-0	3-2	2-0	–	2-1	–	1 / 10	33-12
World Team Cup
World Team Cup	–	–	1-1	–	–	–	0-1	–	–	–	–	–	0-3	0 / 3	1-5
Statistieken
	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	W–L	SR
ATP Toernooien gespeeld	5	20	23	24	21	20	19	18	20	17	18	17	16	Carrière totaal: 238
ATP Finales	0	3	4	8	8	7	3	3	4	4	4	2	2	Carrière totaal: 52
titels per jaar	0	3	2	6	4	5	1	2	3	1	2	1	2	Carrière totaal: 32
Statistieken per ondergrond
Hardcourt w-v	4–5	23–10	34–11	44–10	57–11	30–9	36-10	38-11	40-12	35-11	42-12	27-12	15-9	21 / 152	426–138
Gravel w-v	0–0	12-1	14-7	12-6	5-5	10–3	5-6	5-3	4-3	4-2	2–1	2-2	0-4	5 / 37	75-43
Gras w-v	0–0	5-3	4-2	10-1	11-1	11-1	7–2	9-1	3-2	9-2	4-2	5-2	8-3	5 / 27	86-22
Tapijt w-v	0-0	2-2	4-2	6-2	1-1	8-1	1–2	2-1	2-1	0-0	0-0	0–0	0-0	1 /11	25-10
Totaal winst-verlies	4-5	42-16	56-22	72-19	74-18	59-14	49-20	53-16	49-18	48-15	48-18	34-16	23-16	32/238	612-213
Eindejaarsranking	156	14	10	1	2	3	6	6	8	7	8	14	39