Anass Achahbar

Anass Achahbar
Achahbar (links) met Ole Romeny bij de presentatie van z'n tweede huurperiode bij N.E.C. op 29 juni 2018
Persoonlijke informatie
Volledige naam Anass Achahbar
Geboortedatum 13 januari 1994
Geboorteplaats Vlag van Nederland Den Haag, Nederland
Lengte 173 cm
Been Links
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland RKVV Westlandia
Jeugd
–2001
2001–2002
2002–2010
Vlag van Nederland FC Kranenburg
Vlag van Nederland VCS
Vlag van Nederland Feyenoord
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2011–2016
2013–2014
2013–2014
2016–2019
2017–2019
2019
2020–2023
2023
2024–
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Duitsland Arminia Bielefeld
Vlag van Duitsland Arminia Bielefeld II
Vlag van Nederland PEC Zwolle
Vlag van Nederland N.E.C.
Vlag van Nederland FC Dordrecht
Vlag van Roemenië ACS Sepsi OSK
Vlag van Griekenland AEPS Aiolikos
Vlag van Nederland RKVV Westlandia
34(6)
10(1)
8(4)
19(0)
45(22)
14(1)
73(5)
2(0)
Interlands
2009–2011
2011–2013
2013–2015
Vlag van Nederland Nederland –17
Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –20
12(6)
19(13)
2(1)
Erelijst
2011
2015/16
EK voetbal onder 17
KNVB beker

* Bijgewerkt op 19 september 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal
Achahbar (links) in duel met Wesley Verhoek op de training van Feyenoord op 5 juli 2014

Anass Achahbar (Den Haag, 13 januari 1994) is een Marokkaans-Nederlands voetballer die bij voorkeur als spits speelt.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Feyenoord[bewerken | brontekst bewerken]

Achahbar speelde in de jeugd bij FC Kranenburg, VCS en Feyenoord. Hij werd in 2011 topscorer en daarnaast uitgeroepen tot beste speler in de B-jeugd. Hij tekende een driejarig contract bij Feyenoord. Op 28 augustus 2011 debuteerde hij in het eerste elftal als invaller voor Kelvin Leerdam in de thuiswedstrijd tegen sc Heerenveen. Met het Nederlands voetbalelftal onder 17 werd hij in 2011 Europees kampioen. Achahbar maakte zijn eerste doelpunt in de A-selectie van Feyenoord in de bekerwedstrijd tegen AGOVV. Op 23 augustus 2012 maakte hij de 2–2 in de Europese wedstrijd tegen Sparta Praag.

Verhuur aan Arminia Bielefeld[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2013/14 werd hij verhuurd aan DSC Arminia Bielefeld, waarvoor hij tienmaal uitkwam in de 2. Bundesliga en ook met het tweede team in de Oberliga Westfalen speelde. Aan het einde van het seizoen keerde hij terug naar Feyenoord.

Terugkeer bij Feyenoord[bewerken | brontekst bewerken]

Op 22 maart 2015 stond Achahbar voor het eerst in twee jaar weer in de basis bij Feyenoord. De spits scoorde twee goals tegen PSV waardoor Feyenoord uiteindelijk de wedstrijd in de Kuip wist te winnen.[1] In het seizoen 2015/16 won Achahbar met Feyenoord de KNVB Beker. In totaal speelde Achahbar 44 wedstrijden voor Feyenoord, waarin hij negen keer scoorde.

PEC Zwolle en verhuur N.E.C.[bewerken | brontekst bewerken]

Op 21 mei 2016 tekende Achahbar een vierjarig contract bij PEC Zwolle[2]. In zijn eerste seizoen kwam hij in twintig wedstrijden tot één goal, in de KNVB-Beker.

In zijn tweede seizoen bij PEC werd hij verhuurd aan N.E.C., op dat moment uitkomend in de Eerste divisie.[3] Hij maakte zijn debuut op 8 september 2017 in de met 3-0 verloren wedstrijd tegen FC Den Bosch. Hij viel na 65 minuten in voor Janio Bikel. Hij kampte in die periode met een aantal blessures. Hij moest vijf hechtingen in zijn voet laten plaatsen, brak een vinger en had een blessure aan zijn schouder. Op 24 november maakte hij zijn rentree tegen Jong Ajax. Op 27 november scoorde hij tegen Telstar zijn eerste goal van het seizoen. Op 22 december maakte hij tegen Jong AZ (7-2 overwinning) de eerste hattrick in zijn loopbaan. In de wedstrijd erna tegen Go Ahead Eagles (5-1 winst) scoorde hij opnieuw een hattrick. Ook in het seizoen 2018/19 speelt Achahbar op huurbasis in Nijmegen[4]. Hij werd in januari 2019 na een ruzie met trainer Jack de Gier tijdens de uitwedstrijd tegen FC Eindhoven samen met Brahim Darri teruggezet naar het tweede elftal en kwam daarna niet meer bij het eerste team.[5]

In de zomer van 2019 zou Achahbar terugkeren naar PEC Zwolle, maar uiteindelijk besloten PEC Zwolle en Achahbar het doorlopende contract te ontbinden.[6]

FC Dordrecht en ACS Sepsi OSK Sfântu Gheorghe[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat hij drie weken meegetraind had bij FC Dordrecht, verbond hij zich op 9 september voor het seizoen 2019/20 aan de club. Daar speelde hij een half seizoen voor hij op zoek ging naar een nieuwe club. In januari 2020 sloot hij aan bij het Roemeense ACS Sepsi OSK. Met zijn club verloor hij de finale om de Cupa României 2020 van FCSB. Met zijn club won hij in 2022 en 2023 de Roemeense beker alsook in 2022 de Supercup. Medio 2023 liep zijn contract af.

Aiolikos Mytilini en Westlandia[bewerken | brontekst bewerken]

Half september 2023 verbond hij zich aan het Griekse AEPS Aiolikos Mytilini dat net naar de Super League 2 gepromoveerd was.[7] Vanaf januari 2024 komt hij uit voor RKVV Westlandia.

Topscorer Achahbar op huurbasis terug bij N.E.C.

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2011/12 Feyenoord Vlag van Nederland Eredivisie 7 0 2 1 0 0 9 1
2012/13 7 0 2 0 2 1 11 1
2013/14 Arminia Bielefeld Vlag van Duitsland 2. Bundesliga 10 1 0 0 0 0 10 1
→ Arminia Bielefeld II Vlag van Duitsland Oberliga Westfalen 8 4 0 0 0 0 8 4
2014/15 Feyenoord Vlag van Nederland Eredivisie 13 4 0 0 4 1 17 5
2015/16 7 2 0 0 0 0 7 2
2016/17 PEC Zwolle 19 0 1 1 0 0 20 1
2017/18 N.E.C. Vlag van Nederland Eerste divisie 25 15 1 0 2 2 28 17
2018/19 20 7 2 1 0 0 22 8
2019/20 FC Dordrecht 14 1 2 3 0 0 16 4
Sepsi OSK Vlag van Roemenië Liga 1 14 0 4 3 0 0 18 3
2020/21 28 2 1 0 1 0 30 2
2021/22 17 2 1 1 2 0 20 3
2022/23 14 1 3 0 1 0 18 1
2023/24 AEPS Aiolikos Vlag van Griekenland Super League 2 2 0 1 0 0 0 3 0
Westlandia Vlag van Nederland Vierde Divisie B 0 0 0 0 0 0 0 0
Carrière totaal 205 39 20 10 12 4 237 53

Laatst bijgewerkt op 6 maart 2024.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Nederland Nederland onder 17
Europees kampioenschap onder 17 1x 2011
Vlag van Nederland Feyenoord
KNVB beker 1x 2015/16

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]